BU HİKAYE FREDDY'NİN GÖZÜNDEN YAZILMIŞTIR.
Neden bilmiyorum. Hepsi neden oldu. Nasıl? Ne zaman? Puppet'ın yanındayım. Her zamanki gibi azarlanıyoruz.
Puppet: Ben size demedim mi!?
Ben: Neyi??
Puppet: Saçmalama.. Sende biliyorsun.
Bonnie: Şey birşey sorabilir miyim?
Puppet: Evet..
Bonnie: Ben herkesten farklıyım. Neden??
Puppet: Belki özelsindir
Bonnie: Eğer öyleyse çok sevinirim.
Puppet bıkkın bir şekilde iç çekti.
Ben: Peki bize ne olacak söyler misin?¿
Puppet uğraştığı şeyleri aniden bırakıp hızla bize döndü ve;
Puppet: Ne olacak biliyor musunuz!?
Ah..! Bambaşka biryere gideceksiniz.
Herkes bitmiş olacak yeni gibi olacaksınız. Anladınız mı?!?!
Şahsen ben bile korkmuştum. Tüylerim diken diken olmuştu. Sonra;
Bonnie: Hadi ben gidiyorum.
Ben: Nereye?
Bonnie: Kameraların ulaşamadığı yere.
Ben: Tamam bende geleceğim.
Puppet çoktan gitmişti. Yoksa karşı çıkardı bana. Bir an etrafıma bakındım. Puppet heryere gidebilirdi. Ondan ben bile korkuyordum. Birden kimsenin olmadığını farkettim odada. Yerimden doğruldum. Koridorlarda ayak sesleri duydum. Hemen dolabın arkasına saklandım. Ya bir insansa..
Bu imkansız. Kimse cesaret edemez. Ya oysa... Hemen arka çıkışı kullandım. Diğerlerini topladım. Bu sefer.. Toyları da. Acilen birlik olmamız gerekiyordu. Sonra Mangle'ın olmadığını farkettim. Birde Puppet.. Şey onuda sayarsak. Evet. Tahmin ettiğiniz kişi. Gerçek liderimiz. O bir hayaletti. Şuan bile burda olabilir. Emin değilim. Çağırmaya gerek var mı acaba? O benim için değerli aslında.. Gerçek arkadaşlar öyle değil midir?¿?
Her neyse toplantıyı başlatacağım ama Mangle hâlâ yok.
Ben: Biri Mangle'ı bulsun.
Toy Bonnie: Off yine nerelerde...
Toy Chica: Gelir belki.
Foxy: En iyisi ben bir restorantı dolaşıp ariyim.
Ben: Tamam o zaman.
Foxy: Hadi ben gidiyorum.
Başımı salladım. Bu aralar Foxy'le aram pek iyi değildi. Ama Foxy için öyle gözükmüyor.
Ben: Bakın.. Bir insan gördüm sanırım.
Chica: Ne??
Bonnie: Gerçektenmi?
Ben: Evet.
Toy Freddy: Ciddi misin yani?
Ben: Ben yalan söylemem. Söyleyemem zaten.
Chica: Şey Freddy..
Ben: Efendim.
Chica: Koridorda bir pencere var. Hava almak ister misin??
Ben: Eee.. Sanırım evet.
Chica: Tamam ben gidiyorum. Biz hemen geliriz millet.
Hepsi sırayla: Tamam...
Ben: Yani hiçbiriniz birşey görmediniz mi?
Chica: Aa Hayır. Keşke sana yardım edebilsem.
Pencereden azıcık hav aldım. Görünmek istemiyorum. Chica sanırım durumu anladı ve;
Chica: Hadi gel geri gidelim.
Ben: Tamam..
Geri döndük. Herkes yerinde oturuyordu.İşte buna sevindim. Toplantı bittiğinde herkes aynı anda odadan çıktı. Artık daha dikkatli olmalıydık. Çünkü ben yine burda pis kokular seziyordum..
EVET BAZI YERLERİ KÖTÜ YAZMIŞSAM KUSURA BAKMAYIN.:d
SESLİ BİR ORTAMDA YAZMAK ÖYLE KOLAY DEĞİL..
NEYSE BEĞENMİŞSİNİZDİR UMARIM ;)))
