BU HİKAYE GOLDEN FREDDY'NİN GÖZÜNDEN YAZILMIŞTIR.
Merak, şaşkınlık, aşk, mutluluk hepsi insanların hissettiği duygulardır. Bir robot için çok fazla. Pes etmeyeceğim. Ne olursa olsun. Mike hakettiğini bulacak. Biz o ölümü hakketmişmiydik? Ya Puppet..O da mı. Cahillik insanın istediği son şey. Mike cahilliğin doruğundaydı. Ve bu dükkanın itibarını düşürmek için bizi katletti. Katil sadece soğukkanlı ve korkusuzdu. Biz meraklı küçük çocuklar. Anlam veremediğimiz olaylar gözümüzde büyüyor. Hâlâ da öyle. Aslında Jeremy'yi seviyorum. O yüzden.. Şuan bir odadayım. Yıllardır. Hiç kullanılmadım. Ama yeni restoranta geçtiğimiz zaman Toyların devri tamamen bitecek. Sadece biz olacağız. Umarım Mike bu fırsattan yararlanıp beni çalmaya kalkışmaz. Çünkü mutfak en kolay yerdir.. Neyse benim ileriyi görme gibi yeteneklerim var. Freddy... O benim en iyi arkadaşımdı. Hepsi öyle.Şimdi evimde telefonumla oynuyor olabilirdim. Ama ben nerdeyim. Bu odada tek başımayım. Başka ne olacaktı sanki... Herkesin bana saygı duyduğu bu ortam sığınabileceğim tek yer.Herkese merhaba arkadaşlar..
Umarım beğenmişsinizdir. O kadar ilham gelmedi ama neyse ♡
İyi okumalar :))