BU HİKAYE FREDDY'NİN GÖZÜNDEN YAZILMIŞTIR.
Evet.. Bunu biliyordum. Bugün gidiyoruz. Kendime tekrar baktım. Birazdan çok değişik olacaktık. Bakımlı olacaktık. Yepyeni. Bu eski küçük restorantı özleyeceğim. Ee bide Toylar var. Şimdi canım yanlarına gidip küfürü basasım var. Ama yapamıyorum.. Neden mi? Hayır utandığımdan falan değil. Çünkü utanmam. Gerçek şu ki Puppet'ın dedikleri yüzünden. Neymiş belki bu restoranta gelmiyeceklermiş ama ilerde karşıma çıkma ihtimalleri %55'miş. Banane ya! Ne halleri varsa görsünler. Hiç Toy Freddy'nin bol samimiliğini, Toy Chica'nın çirkin yüzünü nede Toy Bonnie'nin şarkılarını çekemem. Birde ah Mangle.. O aslında fena değil. Nazik ve Şirin bir kız. Fazla kaba da değil. Foxy'nin Toy'u olduğunada inanamıyorum. Böyle pis, kaba bir korsan ve nazik küçük bir hanımefendi. Hiç yakışmıyorlar. Neyse bunları düşünemem. İşim gücüm var. O sırada tamirhaneden çıktık. Chica'nın gözleri yaşardı. Bende duygulandım.. Bonnie ise artık yüzüm var diye dans ediyordu. Benim suratım bence çok karizmatik duruyordu. Düşünsenize sahnenin üzerinde şarkılar söylüyoruz... Kes şunu dedi içimdeki ses. Ben o kostümleri giymiş biri tarafından öldürüldüm. Neden.. Gitmemize 3 saat varmış. Sabırsızlıkla bekliyorum. Puppet durumu anladı ve;
Puppet:Benden kurtulduğunu sanma.
Ardında muzipçe gülümsedi. Bende ona.. Ne kadar değiştik ya biz diye seviniyordum ki biri omzuma dokundu. Arkamı döndüm;
Ben: Ha?..
Puppet:Hadi bari diğerleriyle vedalaş.
Neşeli suratım adeta biraz daha büyüdü ve;
Ben:Tamam, kimse neşemi bozamaz
Puppet "hadi gelsene" dedi ve gitti.
Bende direk yerimden doğruldum. Ve odadan çıktım herkes buradaydı. İnanamıyordum. Veda..veda vakti gelmişti. İlk baştan umursamamıştım. Ama şimdi anlıyorum. Bu restorantı seviyordum. Gözlerim biran bulandı. Mutluydum..
Sonra veda sırası beni bekliyordu. Herkes birbirine sarılıyordu.
Toy Freddy yanıma yaklaştı.
Toy Freddy: Ee şey sanırım veda vakti?
Ben: Evet.. maalesef
Sarıldık ama kısa.. Zaten fazla uzun bir veda istemiyorum.
Toy Freddy: Şey sana söylemek istediğim birşey var.
Ben: Söyle.
Toy Freddy: Ben senin hep iyi biri olduğunu düşündüm. Bence sende öyle düşünmüşsündür.
Bu söyledikleri beni az da olsa düşündürdü.
Ben: Evet sağol..
Ardından Toy Freddy yanımdan ayrıldı. Ben eski koltuğa oturdum ve beklemeye başladım.
BU HİKAYENİN DEVAMI CHİCA'NIN GÖZÜNDEN YAZILMIŞTIR.
Meraklı gözlerle etrafı sürüyordum. Yeni gözlerimde çok güzel o sırada. Pembe.. Eminim Foxy çok beğenecek. Nasıl olsa artık Mangle yok. Sevincimden neredeyse çığlık atacaktım. Kendimi zor tutuyorum. Yanıma baktım. Toy Chica benle konuşmak istiyordu galiba.
Ben: Toy Chica benle konuşmak mı istiyorsun?
Toy Chica sıkıla sıkıca;
Toy Chica: Evet tabi istersen..
Gülümsedim ve " tabi" dedim.
Toy Chica: Sen çok sevimli birisin Chica :)
Bir kahkaha attım.
Ben:Çok sağol. Sende öylesin.
Toy Chica etrafına bir göz gezdirdi.
Sanırım kendini güzel bulmuyordu.
Ona "sen sözlerinle güzelsin" dedim. Ve yanımdan ayrıldı. Bende mutluluktan havalara uçuyordum.
BU HİKÂYENİN DEVAMI FOXY'NİN GÖZÜNDEN YAZILMIŞTIR.
Bilmiyorum. Duygularım birbirine karıştı. Gözlerim Mangle'ı arıyordu.Ahh işte orada.Beni görünce hemen yanıma geldi.
Mangle: Foxy!! :D
Ben: Ah.. Merhaba Mangle.
Gülümsemesi yüzünden okunuyordu.
Ona neden bu kadar mutlu olduğunu sordum. O sadece öylesine dedi. Oysa şimdi birbirimize sıkıca sarılabilirdik. Sonra içimden ben salak mıyım neden sarılmıyorum dedim ve şimdi sarılıyoruz. Keşke o da gelse..
BU HİKAYENİN DEVAMI BONNİE'NİN GÖZÜNDEN YAZILMIŞTIR.
Meraktan çatlayacağım. Toy Bonnie nerede. Onunla son bir kez şakalaşmak istiyorum. Dert arkadaşım benim.. Aniden önüme Toy Bonnie çıktı. Ne sevindim anlatamam. Biz birlik olunca ne matrak işler yaparız anlatsam bitmez. Birden lafa daldık. 1 saat boyunca konuştuk. Sonra;
Ben: Neyse seni asla unutmayacağım.
Toy Bonnie biraz duygulandı;
Toy Bonnie: Bende seni..seni ve şakalarını :D
Uzunca bir dedikodunun ardından vedalaşmayı başardık. Ne heyecanlıyım bil bilseniz.
BU HİKAYENİN DEVAMI GOLDEN FREDDY'NİN GÖZÜNDEN YAZILMIŞTIR.
Ne diyebilirim. Yeni kostüm çok güzel. Özellikle altın sarısı tüylerim.. Tıpkı eskisi gibi. Sanırım restorant çok uzaktaymış. Tek özleyeceğim kişi Puppet olacak.. Neyse benim kimseyle vedalaşmama gerek yok.. Puppet'a bir Kaş göz işareti yapsam bile anlar o. Zaten ziyaretimize sık sık gelicekmiş. O olmasa biz burada olamazdık. Springtrap'in boş kostümü ise.. yeni restoranta taşınacak. Yani ne biliyim.. İyi mi kötü mü kestiremedim. Evet işte şimdi geldiler. Kutuların içinde kamyonla gidiyoruz. Mutluluğumun içinde saklı bir gizem vardı. Bizi nasıl bir cehennem bekliyordu acaba..
Herkese merhabalar
Bu son bölümdü ama merak etmeyin yakında FNAF 1 i çıkar.
Baya uğraştım emeğe saygı biraz yanii :D Neyse herkese bb :*
