Ölü Aşk

6. Bölüm

Yorumlarınız için çok teşekkür ederim :) bölümleri uzatmaya çalışacağım. (Multide Selin❤️)

Selin
Ben ölmemiş miydim? Tamam belki de bana öyle gelmişti. Ama acıyı hissetmiş. Hatta yükselmiştim bile. Tam Cennetin Kapıları bana açılacakken bir anda karanlığa girdim. Ve tekrar uyandım. Belki de burası Araftı. Adam çok mutluydu. Bu her yerinden anlaşılıyordu. Neresiydi burası? Ve kızlarım Araf'ta ne arıyordu? Yoksa onlar da mı ölmüşlerdi? Buna dayanamazdım. Küçük meleklerime zarar gelmesine izin nasıl vermiştim?
-"Hey sen! Burası Araf mı?" Dedim adama. Adam polis üniforması giyiyordu. Bana tuhaf tuhaf baktı.
-"Ne Arafı be? Normal dünya burası. Sen yaşama geri döndün." Bu sefer tuhaf tuhaf bakma sırası bendeydi.
-"Olum, Öldüm ben Öldüm. Inanmam ben öyle zombilere falan."
-"Zombi falan değilsin."
-"Çünkü ölüyüm."
-"Hayır bal gibi de yaşıyorsun."
-"Hayııııııııııııııııııırrrrrrrr! İnanmam!"
-"Ya ne inatçı şeysin. O zaman test et. Bacağını falan çimdikle. Veya kapıların içinden geçmeyi dene."
-"Hahah çok komiksin. Ölüyüm ben."
Melisa,
-"Sus Selin abla. Yaşıyorsun işte." Son noktayı koydu. Ona inanmıştım. Polis üniformalı adama döndüm,
-"Nasıl Yaptın bunu?"
-"Neyi?"
-"Neyi olacak? Bu diriltmeyi."
-"Zaten bu makineyi uzun zaman önce yapmıştım fakat eski versiyonları işe yaramadı. İşe yarayan tek insan sensin."
-"Şanslıyım demek ki..."
-"Evet boynun Kırıldı fazla şanslısın."
-"Kes be."
-"Offff bu kavganızı bitirin artık da okula Dönelim. Selin abla kusura bakma ama biraz daha uzarsa kavganız. Müdür Ağzına sıçar." Diye isyan etti Melisa.
-"Haklısın artık gidelim" diyerek ayağa Kalktım fakat ayağa kalkmamla yere düşmem bir oldu.
-"Tamam yürümede biraz Yardıma ihtiyacım var." Kızlar kollarıma girdiler ve laboratuvardan çıktık. Polis arkamızdan geldi.
-"Hey! Uyarmadı deme. Bu diriltmemin yan etkileri falan olabilir."
-"Ne gibi?"
-"Bir fikrim yok. Dediğim gibi ilk işe yarayan sensin." dedi.
Ve tekrar hayattaydım. Hiç bir şey olmamış gibi. Hemen okul şoförünü Aradım ve kızlarla kapıda bekledik. Şoför bizi okula bıraktı. Müdür bizi yarı yolda durdurdu ve
-"Nerede kaldınız?" Diye sordu.
-"Kızlar birazcık daha kalalım diye yalvardılar bu yuzden hocam." dedim.
Sınıfa gittik ama ders işlemedik. Onun yerine kızlara kimseye söylememelerini tembih ettim.
Çıkışta Özgür'ü aradım. Artık ölüm korkusu gelmişti. Onu hep ertelemiştim onun yüzünü göremeden de ölmüştüm. Tekrar bu hataya düşemezdim. Bu yüzden buluşmayı teklif ettim. Tabi ki hemen kabul etti. Bir restoranda oturduk sonra da onun evine gittik.
------------------------------
Sabah etken Kalktım. Dün giydiklerimi giydim ve okula gittim. Normal bir gün geçirdim ve eve geri döndüm. Sonra bunu bir hafta tekrarladım.
Uyan.
Duş al.
Dişini fırçala.
Saçını tara.
Giyin.
Çanta hazırla.
Okula git.
Kahvaltı et.
Kahve iç.
Müdürle sohbet et.
Derslere gir.
Eve git.
Duş al.
İş yap.
Uyu.
Bu bir döngü şeklinde devam etti.
Sonra kızlarla okul dışında bir yerde buluşmaya karar verdik. Annelerinden izin aldılar. Şöförlüğümüzü de Özgür yapmayı teklif etti. Biz de kabul ettik. Yolda giderken benim midem bulandı.
-"Özgür sağa çek."
-"Neden?"
-"Sağa çek dedim."
Sağa çekince arabadan indim ve kustum. Arabaya geri döndüğümde Sevgi
-"Bu yan etkilerden biri mi?" Diye ağzından kaçırdı. Özgür bana baktı.
-"Neyin yan etkisi?"
O anda aklıma ilk gelen şeyi söyledim.
-"Hamile kalmayı engelleyen hapların." Diye salladım.
Tatmin olmuşa benziyordu. Yolun geri kalanında bir şey demedi.