Vogel (On Hold)

#1

Proloog

26 maart 2186

De oorlog is al meer dan een half jaar bezig en het begint stilaan mijn voeten uit te hangen. Niet dat wij er hier veel last van ondervinden, maar op de radio en tv is niets anders meer te beluisteren of te bekijken. Helaas weet ik vanuit de lessen geschiedenis dat deze oorlog nog heel lang kan duren, want men spreekt van Wereldoorlog 3. Door al dat oorlog gedoe is onze maatschappij verandert naar een standenmaatschappij met 8 kasten; hoe lager je kastencijfer, hoe beter je het had. Ik en mijn gezin waren van kaste 6 en moesten elke munt eerst vijf keer omdraaien voor we ze uitgaven. En dan wetende dat er andere mensen zijn die het nog slechter hebben dan ons. Om mijn steentje bij te dragen aan ons gezin had ik een vaste dagindeling die bestond uit; om 4.00 u opstaan, van 4.30 u tot 6.30 u jagen, om 7.00 u de tweeling naar school brengen, 7.30 u op mijn werk aan komen en pas om 17.00 u weer naar huis om daar dan mijn vader nog te helpen met klusjes. Sinds mijn vijftiende help ik al bij de luchtmacht als mecanicien voor de vliegtuigen. En sinds ik een maand geleden 18 werd, mag ik een deel van mijn loon voor mezelf houden. Dat spaar ik voor als ik later zou trouwen en een vrouw en kinderen moet onderhouden. Veel vrije tijd heb ik niet echt, maar als ik dan toch even tijd heb, teken ik wat. Meestal vliegtuigen met landschappen er omheen, maar ook soms portretten van mensen. Ik ben er vrij goed in, alleen weet niemand het. Zelfs de tweeling, Erika en Sandra, die vaak tussen mijn spullen neuzen, hebben dit nog niet ontdekt. Ik stop mijn creaties dan ook veel te goed weg. Ik denk erover om ze te verkopen, want het worden er echt veel en ik doe er niet echt iets mee. Daarnaast zou het geld, dat ik ervoor zou krijgen, handig van pas komen. Dat is iets waar ik later wel op terug kan komen, want nu zit ik met iets anders aan mijn hoofd; de selectie van het leger. Ik was nu 18 en kon geselecteerd worden om bij het leger te gaan. Dit was zowel positief als negatief; als ik werd geselecteerd, zouden we genoeg geld hebben om rond te komen en te stijgen in deze standenmaatschappij. Maar anderzijds was de kans groot dat ik zou sneuvelen, want ons leger was lang niet zo sterk als andere. Tot de selectie zou ik rustig kunnen afwachten en mijn dagelijkse routines blijven doen.