My Half-Blood Mate

Hoofdstuk 1. (Stefan Carter)

Voor de zoveelste keer sla ik met de zweep op de jongen. 'Waar is ze?' vraag ik nog een keer. 'Ik weet het niet, dude. Ze was gister spoorloos verdwenen' antwoord hij. Ik  mep hem nog een keer. 'Lieg niet, je weet best waar ze is.' 'Ik weet het echt niet, man. Waarom ga je niet zoeken?' stelt hij voor. 'Omdat jij weet waar ze is!' roep ik boos uit. Ik pak mijn zweep steviger vast en mep er op los. Net zo lang totdat ik het bloed kan proeven op mijn lippen.  'Ga je nu zeggen waar ze is?' vraag ik op mierzoete toon. Trillend van angst, kijkt hij mij aan. 'Ze is in de kerk' geeft hij uiteindelijk toe. 'En waar precies in de kerk?' vraag ik door. 'Onder de trap.' 'Was dat nou zo moeilijk?' zeg ik op kindertoon. Ik knik naar een bewaker en loop weg. Niet veel later hoor ik een pistool- schot en weet dat de jongen dood is. En het ergste is, het boeit me niks.

Ik ren naar mijn kantoor voor een vergadering met de packs. Mijn beta, Anne Lynn, is ook aanwezig. Net zoals mijn broer Scott en mijn zus Selena. Helaas mijn mate nog niet. Maar daar denk ik niet aan. Rustig ga ik zitten en begin met overleggen. 'We hebben waargenomen dat The BloodStone pack hier over een paar dagen gaat aanvallen, Alpha' begint mijn beta. Ik knik bedenkelijk. 'Hoe gaan we ons pack verdedigen?' vraagt mijn broer. 'Van hoe oud mogen ze mee vechten?' vraag ik. '16 jaar' zegt mijn beta. 'Verlaag het tot 13 jaar.' Anne Lynn knikt en begint met wat papier werk. 'Alpha, hoe moeten we kinderen van 13 jaar trainen? We zijn veel oudere kinderen gewend' zegt de leider van ons leger. 'Je zoekt maar een manier uit' zeg ik rechtstreeks. Hij knikt. 'Dan is deze vegadering afgelopen' eindigt mijn broer. Hij kijkt naar mij en glimlacht breed. Ik gooi hem een boze blik toe. Hij weet dat ik altijd de vergaderingen wil sluiten. De pack leden knikken en lopen naar buiten.

'Anne Lynn, kan je even wachten?' vraag ik kalm aan haar. Ze knikt en gaat weer zitten. 'Ik weet waar je dochter is' zeg ik tegen haar. 'Echt?' vraagt ze uit voorzorg. Ik knik. Ze staat op en begint te huilen van blijdschap. Ze rent naar me toe en begint me uitbundig te knuffelen. Ik knuffel haar terug. 'Ik denk dat je het aan Ross moet vertellen' mompel ik. Ze knikt heftig en sprint weg. Glimlachend kijk ik haar na.

Alpha, er is een meisje op ons terrein gekomen. Ik kom er aan. Mindlink ik terug. Ik ren de trap af en sprint naar de bewakers. 'Wie is ze?' vraag ik aan Jayce. 'Ze zegt dat ze Kim R heet' antwoord Jayce. Ik knik. 'Kim, kijk me aan' snouw ik boos. Ze is vast een rouge die niks waard is. Langzaam gaat haar hoofd omhoog en kijkt mij aan. Mate!! 'Mine!' sis ik hebberig. 'Wat? Dat kan niet!' roep ze geschrokken uit. Mijn hart breekt door die woorden. Mijn wolf begint heel hard te piepen. 'Wat zei je?' fluister ik gebroken. 'Jij kan mijn mate niet zijn!' roept ze boos uit.

(Foto boven is Stefan Carter)