'Waarom zien mensen niet de wereld zo als ik hem zie, Bliss?' vraag ik aan mijn pop. 'Omdat jij speciaal bent' praat ik voor Bliss. Ik grinnik en leg hem weg. Vrolijk sta ik op en pak mijn roze jurk en strik. Ik moet er goed uitzien als ik de mate van Stefan ga ontmoeten.
Glimlachend loop ik naar de badkamer om mijn haar te doen en mijn make up. Een beetje eyeliner, mascara en lippenstift en ik ben klaar om te gaan.
Huppelend verlaat ik mijn huis met Bliss in mijn armen. Opweg naar het pack huis, kom ik Scott tegen met Maan. 'Hoi, Bo' roept Scott vrolijk. Ik stop met huppelen en loop naar hem toe. Daar aangekomen, voel ik dat er een 3de persoon is. Maar niemand staat om ons heen.
'Wat doe jij hier zo vrolijk, Bonnie?' zegt Maan nep blij. 'Ik ben opweg naar Stefan voor Kim. Wat doe jij hier?' vraag ik vrolijk terug. 'Maakt niet uit.' Ik kijk haar met samengeknepen ogen aan maar laat het. 'Wat jij wil. Weten jullie waar ik Kim kan vinden?' Maan schud haar hoofd. 'Ik wel' zegt Scott binnensmonds. Maan kijkt hem boos aan. 'Waar?' 'In de kerkers. Maar wees voorzichtig, Celine zit daar ook.' 'Ze is mijn zusje. Ik kan haar heus wel aan.' Ik glimlach en huppel weg.
Na een paar minuten ben ik in de kerkers. Vrolijk huppel ik naar beneden maar wordt tegen gehouden als ik het gelach van Celine hoor. Tranen wellen op in mijn ogen. Ik stop met huppelen en loop normaal naar beneden. Beneden aangekomen kom ik een histirich lachende Cookie tegen en een bang kijkende Kim. Ik plak een nep-glimlach op mijn gezicht en loop naar Kim. 'Dus jij bent de mate van Stefan?' vraag ik rustig. Angstig knikt ze. Mijn grijns op mijn gezicht wordt groter. 'Oh, kindje, ik ga zo veel plezier aan jou beleven' mompel ik onverstaanbaar. 'Wat?' vraagt ze met trillende stem. 'Ik zei dat ik je van harte welkom in ons pack, Luna.'
CZYTASZ
My Half-Blood Mate
Loup-garou'MAAAMH!!! PAAAPH!!!' schreeuw ik verdrietig uit. 'Kim, verstop je!' zegt mijn moeder rustig. 'Blijf daar, lieverd, kom niet terug totdat we je er uit halen' zegt mijn vader voor hij een kus op mijn voorhoofd plant. 'Ga niet weg!' roep ik wanhopig...
