ព្រឹកថ្ងៃបន្ទាប់
តាមប្រព័ន្ធទូរស័ព្ទ.......
«ជុងហ្គុក នៅទេ?» សំនួរដំបូងកំឡុងពេលនាយកំលោះហ្វ្រូដ៏ដូរលើកទទួល គឺជាការសួររកនាយសង្ហារពីសំណាក់លោកហ្វ្រេកគី
" គេនៅជាប់ខ្ញុំ លោកហ្វ្រេកចង់ជួបគេឬ? " នាយសម្លឹងមើលជុងហ្គុកបន្តិច មុននឹងតប
«ហុចទូរស័ព្ទឱ្យគេបន្តិចទៅ»
" បាន! ជុងហ្គុក លោកហ្វ្រេកចង់ជួប " ហ្វ្រូដ៏ដូរបោះទូរស័ព្ទឱ្យទៅប្រុសកំលោះដែលកំពុងមមាញឹករៀបចំខោអាវដាក់កាបូបវិញ ។ គេមើលទូរស័ព្ទព្រមទាំងដកដង្ហើមធំ មុខមាំ ទើបលូកដៃយកទូរស័ព្ទមកផ្អឹបត្រចៀក
" អរគុណ!!......មានការអីមែនទេ លោកហ្វ្រេក? " គេសង្កត់សម្លេងត្រង់ឈ្មោះលោកឧត្តមសេនីយ៍នៃស្នងការ សឹមបោះជំហ៊ានដើរទៅឈរនៅវេរង់ដារនៃសណ្ធាគារ ក្រោមការតាមសម្លឹងមើលពីសំណាក់នាយតូច
«តើកម្ម៉ង់បានដែរទេ?»
"គ្រប់យ៉ាងរួចរាល់ហើយ" គេឈរសម្លឹងមើលទៅឆ្ងាយ ដៃម្ខាងលូកចូលហ៊ោប៉ៅខោ ដៃម្ខាងកំពុងកាន់ទូរស័ព្ទអិបត្រចៀក រាងគេខ្ពស់ស្រឡះ ខ្យល់បក់រសាត់សក់ប៉័ងផាត់ អ្នកមើលពីក្រោយរហ័សបញ្ឈប់គំនិត រៀបចំឥវ៉ាន់បន្ត
"ថេហ៍..."
"ហឹម?" គេងាកតាមការហៅ ហ្វ្រូដ៏ដូររាងតូចបញ្ឈប់គំនិតបន្តិច បែរមកប្រឈមជាមួយនិងនាយសង្ហារ
"រវល់ភ្លឹកអី?ប្រញាប់រៀបចំឥវ៉ាន់ទៅ ពួកយើងប្រញាប់ត្រឡប់ទៅវិញផង"
"អូខេ"
ការធ្វើដំណើរពីប្រទេសអង់គ្លេសទៅសហរដ្ឋអាមេរិកវិញ ពួកគេទាំង3បានត្រឡប់មកវិញជាមួយនិងការងារជោគជ័យ ចាកចេញពីប្រលានមកដល់មិនទាន់ទាំងបានចូលទៅក្នុងឡានស្រួលបួលផង ។ កអាវថេហ្យុងត្រូវបានាយសង្ហារទាញមកក្រោយមួយទំហឹង
"អួយ! លោកឯងឆ្កួតមែនទេ?" គេងាកមកសម្លក់មនុស្សក្រោយខ្នង មុខឡើងក្រហមព្រោះខឹង
"ក្រែងនៅជាមួយខ្ញុំ ម៉េចក៏ចង់ឡើងឡានទៅជាមួយហ្វ្រូដ៏ដូរ?"
"ពួកយើងទៅផ្សេងគ្នា?"
"ខ្លួនអត់ជាប់គ្នាទេ !"
YOU ARE READING
Partner in task
Fanfiction" បេះដូងរបស់លោកប្រៀបដូចជាថ្ម " " តែឈ្មោះដែលសរសេរលើថ្ម មិនងាយរលុបនោះទេ "
