Babam Bir Mafya

B|•2•

2. Görev ben korumaları nasıl geçicektim?

Ah tabikide şakaydı bu benim için çocuk oyuncağıydı.

Çocukken babam bana hep yasak koyardı dışarı çıkmamam için. Ama ben dinlemezdim ki. Duvarlardan atlar kaçardım. Akşama kadar arkadaşlarımla takılır babam eve gelmeden eve girerdim. Bahçenin duvarlarını aşıp dışarı çıktım. Her an beni bulabilirlerdi.

Kaçıyordum işte.En azından 1 buçuk 2 saattir babamın adamlarından kaçıyorum. Beni bulmalarını istemiyordum. Çünkü bulursalar beni babama götürüceklerdi. Aslında ona baba bile denmezdi. Çünkü o beni 17 yıldır kandırmıştı! Ve ben Armina Soy olarak soyadımdan ve babamdan nefret ediyorum!

Etrafıma baktığımda kendimi ormanlık alanda buldum. Çok yorulmuş ve acıkmıştım. Başımda dönüyordu. Her an bayılabilirdim. Birazdaha yürüdükten sonra bir küçük bir kulübe gibi bir ev gördüm. Ayaklarım beni daha fazla tutamıyacaktı. Kulübeye doğru yürüdüm. Kapıyı çaldım ve bekledim. Kapı açıldığı an ne olduğunu anlamadan kafam çok sert bir darbe aldı ve gerisi karanlık...

-
Uyandığımda kulübedeydim. Yatıyordum ve içerisi sıcacıktı. Biraz kıpırdandım ama kafamın acısıyla bağırıp dişlerimi sıktım. Başım çok kötü ağrıyordu. İçeride kimse yoktu ki birden kapı açıldı. Ellerinde odunlarla yakışıklı bir erkek. İşte bunu tahmin etmiyordum.

- "Hey küçük iyi misin?"

- "Hhayır baaşım çok kötü ağrıyor."

-" Çok özür dilerim birilerinden saklanıyordum ve seni onlar zannettim. Ve sen burada ne arıyorsun?"

- "Bende saklanıyorum."

-"Kimden?"

-" Babam denen şerefsizden.Peki ya sen?"

-"Hmm neyse beni boşverde aç mısın?"

-"Hemde çok."

Evet bölüm kısa oldu ama idare edin. Vote ve yorumlarınızı bekliyorum....