Bırakılan Çocuk

Yıldız Olsam.

Otursam çok yüksek bi evin çatısına hem gökyüzüne yakın olsam hem şehirden uzak, ışıkları gözükse sadece pislikleri çıkarcı insanları arabaları gözükmese. Uzak olsam onlardan ama gökyüzüne yakın. Yıldızlara yakın. En çok onlar anlar beni çünkü her şeyi görürler yukarıdan bilirler ne olduğunu. Konuşamazlar ama orada olduklarını bilirsin. Onlar geceleri ortaya çıkarlar. Kötü gününde yanında olan dost gibi. Ölmelerinden mutlu olan insanların yanındadırlar. Karanlık yutar bazen onları şehrin kirli ışıkları engel olur gözükmelerine ama oradalardır. Bilirsin orda olduklarını. Görmesen de hissedersin. Orada olduklarını hissettirir gibi parlar sönerler. Bir ölüm insana mutluluk vermez ama onların ki veriyor.

Yıldız olmak isterdim insanlara dışardan uzaktan bakmak onlara uzak olmak. Ne yaşadıklarını bilmek ama yaşamamak . Onlara uzak olmak. Kötülüklerinden yaptıklarından uzak olmak. Yapmacık hareketlerine şahit olmamak. Zamanı gelince kayıp gitmek. Geceleri yaşamak isterdim. Insanlar kabuklarına çekildiklerinde etrafta dolaşmak. Yalnız olmak isterdim. Başka kimse olmasın. Kendimle konuşıyım. Ne istersem yapayım. Özgür olayım. Insanların saçmalıkları olmasın.

Yıldız olmak isterdim.