Bırakılan Çocuk

Ben kimsede yara açmadım.

Ben kimsede yara açmadım.

Kimsenin yarasını deşmedim. Ben sadece sarmayı bildim. Insanlar bende teselli buldu. Dinledim sürekli dinledim konu ne olursa olsun. Çözümler buldum. Onları rahatlatmaya çalıştım. Yanlarında olmaya, üzgün olduklarında mutlu etmeye çalıştım. Onlara güvendim. Her zaman yanlarında oldum. Yalnız bırakmadım. Onları kırmamaya özen gösterdim.

Yapmamam gereken şeyler yapmışım heralde.

Dışarıdan bakıldığında doğru ama aslında yanlış olan şeyler.

Çünkü ben yalnız kaldım.

Çünkü ben ne kadar kırmamaya çalıştıkça onlar paramparça etti, umurlarında dahi olmadı.

Ben önemsedikçe önemsiz oldum.

Yaralarını sardıklarım bana yara oldu.

Güvendiklerim arkamdan vurdu.

Benim saatlerce dinlediğim insan beni bir saat bile dinlemedi.

Benim değer verdiklerim beni en çok değersiz hissettiren oldu.

En büyük yaptığım hata fazla güvenmem. Fazla değer vermem.

Ben heralde girmem gereken en önemli dersi kaçırmışım.

Kimseye hakettiğinden fazla değer verme.

Kimseyi hakettiğinden fazla güvenme.

Kimseyi hakettiğinden fazla sevme.

Kendime bi tavsiye; kimsenin seni dinlemesini isteme. Sonra "keşke anlatmasaydım." diyorsun.