Aşık Katil

A.K•10•

Saatlerdir ameliyathane kapısında oturuyorduk. Ben, Okay ve Esiz yerde otururken Alexander da tam karşımızda duvara yaslanmış hareketsiz duruyordu. Kızlar ise siyah koltuklarda..
Yine İlden Hastanesindeydik....
Herşey başladığı yerde bitebilirdi...
Düşüncelerimden sıyrılmamı sağlayan şey açılan ameliyathane kapısıydı. Hemen yerimden fırladım ve hemşirenin karşısına dikildik.
"Ameliyat daha sürüyor lütfen bekleyiniz.." dediğinde iyice sinirlenmiştim içerden kim çıkarsa aynı şeyi söylüyordu.
"Yeter lan kaç saat sürüyo bi ameliyat.. " diye bağırdığım sırada birinin kolumu tutmasıyla sıktığım yumruğu tam savuruyordum ki Poyraz abi olduğunu farkettim.
Çatık kaşları ile bana bakıyordu. Mavilikler sanki elinden gelse kafamı kırıcaktı. "Sakin ol Set." Dediğinde birazda olsa sakinlemiştim
Tekrar kalktığım yere çöktüm. Poyraz abi de yanıma oturup bana sarıldı. İçimde ciddi anlamda bir boşluk vardı.
Yaklaşık 1 saat geçmişti. Ameliyathane kapısı tekrar açıldığında bu sefer doktordu. Biz hepimiz yerlerimizden kalkarken doktor ağzındaki maskeyi çekmiş derin bir nefes almıştı.
"Öncelikle hayati tehlikesi bulunmuyor fakat midede hasar var. Demir tam olarak mideye denk gelmediği için çok şanslı. Geldiğinde çok kan kaybetmişti. Fakat şu an durumu iyi. 1 hafta sadece daar yoluyka besliycez. Şimdi normal odaya alıp uyanmasını beklemek kaldı." Dediğibde hepimiz derin bir nefes almıştık.
"Görebilir miyiz?? "Diye öne attığım soruyla doktor tüm dikkatini bana vererek "Tabiki Setenay hanım odaya aldığımızda görebilirsiniz. 2. Kat 229 nolu oda. Fakat hastayı fazla yormayalım." Dedi.
O sırada içeriden sedye ile çıkan Çağan ile beraber biz de odaya gittik.
İlerleyen saatlerde hala aynı şekildeydik. Poyraz abi gitmişti. Alexander Çağan'ın başındaki sandalyede uyumuş. Kızlar koltukta birbirlerine yaslanmış uyuyorlardı. Okay ise omzumda uyuyordu.
Bende kafamı Okay'ın kafasına yaslayarak kendimi uykuya bıraktım.

Uyandığımızda nerdeyse akşam olmuştu. Herkes uyandığında acıkmıştık saatlerdir hiçbirşey yiyip içmemiştik.
Sonunda oturduğuö yerden kalkarak "Ben kafeteryadan su falan alıp geleyim "dediğimde. Ediz ayaklanarak "Beraber inelim bende dışarda bi sigara içeyim." Dedi.
Ben önde o arkada kapıya ilerledik. Tam kapının kulbunu tutmuştumki ...
Çağan'ın sesi sessiz odayı doldurdu "Alev Saçlı..." dediğinde ağzım olabildiğince açılmış "Yok artık..." diye mırıldanmıştım...