Yaz Aşkım

1. Bölüm ( Bakışlar )

Ferman'ın anlatımı

Sigarayı ciğerlerime doldurup çalan kapıya döndüm.
"Gir" dememle sarışın sekreter içeriye adımladı. Ellerindeki dosyalar işten geç çıkacağım haberi veriyordu. Oflayarak dosyaları getirmesini işaret ettim. Masaya konulan dosyalara içten bir küfür savurdum. Sekreterin odamdan çıkmasıyla son kez oflayarak öndeki dosyanın kapağını açtım. Her zaman ki gibi bilgisayara aktarılması gereken şeyler.

Ama artık gözümde basit bir duruma geldi. Alışmamdan olsa gerek. Vakit kaybetmek istemediğim için işe koyuldum. Bu gece ablamla olucaktım.

Derya'nın anlatımı

İşimin verdiği yorgunlukla eve adımlıyordum. Aslında çok da zor bir iş sayılmazdı. Dikiş bilen herkes in severek,yorulmadan yapabileceği bir işti. Eve geldiğimi anladığımda bahçeden geçerek kapıya ilerlemeye başladım. Taki birinin bana seslendiğini duyana kadar. Kafamı dönderdiğimde eslem ablayla karşılaştım. Eslem ablayı severim. Ferman abinin ablası. Ama sevme nedenim başka. Düşüncelerime ara verip eslem ablaya cevap verdim
" efendim eslem abla" dediğimde gülümseyerek cevap verdi.
" nasılsın canım" her zaman ki cevabı vericektim
" iyi eslem abla. Sen?"
" ben de iyiyim. Bu gece bir programın var mı?"
" yok neden sordun?"
" akşam bahçede oturucaz. Katılmak istersen beklerim"
" tamam. İşim olmazsa katılırım" dememle onaylayarak başını salladı ve aceleyle içeri girdi.

Zili çalıp kapının açılmasını beklerken ayakkabı bağcıklarımı çözmekle meşguldüm. Kapı açıldığında kimin açtığına bakmadan içeriye girip direk odama çıktım. Ama tahminen annem açmıştı.

Evimizde hizmetçimiz yoktu. Ne kadar büyük bir ev gibi görünse de sözde villaydı. Çevremizdeki her ev böyleydi. Dışı büyük görünümlü ama içi sıradan bir bina gibiydi. Bana göre.

Odama geldiğimde üstümü değiştirmeden sırt üstü yatağa uzandım. Aklımda rüzgar vardı. Çünkü dün gece whatsapp tan konuşurken biraz tartışmıştık. Her zaman ki konular.

Rüzgar hayatım boyunca beni gerçekten sevmiş tek kişiydi. Tek sorun benim onu arkadaş olarak sevmemdi. Bir kaç kere sevgilim olmuştu ama yürümedi. Ondan uzaklaşmak istemiyordum. Çünkü arkadaş olarak tek değer verdiğim gerçekten korkmadan güvenebileceğim tek kişiydi. Evet belki bu yaptığım yanlıştı ama doğrusu da benim hoşuma gitmiyordu. Arkadaşımdı ve onu kaybetmek istemiyorum.

Düşüncelerim aynı zamanda uykumu getirdiği için uyumadan önce duş almayı tercih ettim.

---------------------------------

Duştan çıkmış saçımı kurutuyordum. Onlarla uzun süredir ilgilenmiyorum. Boyasıda aktığı için en kısa zamanda bahara gitmeyi düşünüyordum. Çünkü baharın kendi açtığı kuaförü var. Saçlarımın bakımıyla o ilgilenir.

Elime telefonu alıp saate baktım. 20:00. Maalesef bahar işten yeni çıkmış olmalıydı. Ama gene de aradım.

Telefon açıldığında kurutma makinasının sesi geliyordu.
" işte misin hala?"
" evet. 1 saat sonra çıkıcam noldu?"
" bişey yok oraya geliyorum."
" sakın bana saçlarının boyasının aktığını söyleme"
" maalesef" dedim ve bişey demesine fırsat vermeden telefonu yüzüne kapattım. Dolaptan kıyafetlerimi çıkarıp hızla üstümü değiştirdim.( medyada kıyafetleri var ).
Saçlarıma sıradan bir topuz yapıp evden çıktım.

---------------------------( 1 saat sonra )

Ferman'ın anlatımı

Odamdaki koltuğa uzanmış elimde telefon twetter de dolanıyordum. Zengin züppeleri gibi bir hayatım yoktu. Hayatımı farklılaştıran tek şey holdingde çalışıyor olmamdı. Dışarıdan iş adamı gibi görünüyordum. Gerçektede öyle ama ben kendimi henüz bu duruma alıştıramadım. Bazen holdigde çalışmak yerine üniversite yi okuduğumu hayal ediyorum. Sonra hemen vazgeçiyorum.