İmkansızlığın Hikayesi

3.Bölüm

Şu anda bana ayrılan odanın banyosun da kendime gelmeye çalışıyorum.Berki görmenin bana bu kadar ağır geliceğini hiç düşünmemiştim.Birde sarılması yokmu ona sarılmamak içi kendimi o kadar çok sıkmışım ki kaslarım ağrıyo hić değişmez mi insan hala ilk gördüğüm zaman ki kadar yakışıklı...Yapma güneş bunu kendine o artık sana yasak elma gibi bir sey onu düşünerek daha ne kadar yıkabilirsin ki kendini...Ben böyle düşünürken üstümde bir çift göz hissettim.Kafamı çevirmemle Berki ve kucağında ki kaanı farkettim Berk"Galiba Kaanın karnı açıktı biraz huysuzlaştı da " dedi sanki benden çekiniyormuş gibi bir duruşu vardı"Tamam ben şimdi doyururum onu"dedim ve Kaani kucağından aldım.Banyodan çıkıp yatağa oturdum.Berkte tepemde dikiliyordu.Ben"Berk çıkar mısın oğlumu emziricem"diyince yüzüne haylaz bir sırıtış yerleşti"Hadi ama Güneş benden mi çekiniyosun sonuçta görmediğim şey değil"diyince sinirlerim iyice altüst olmuştu."Berk çık şu odadan"diye tıslamıştım resmen ama onun beni pekte taktığı söylenemez."Boyle yapma Güneş tamam kötü ayrılmış olabiliriz tamam doğumunda yanında olmamış olabilirim oğlumu ihmal etmiş olabilirim ama yabancı gibi davranma bana bu gerçekten çok üzüyo beni"dedi onun bu kadar uzun konuştuğuna mı şaşırayım yoksa kendi yanlışlarını kendi ağzıyla söylediğine mi...Hala benden cevap bekleyen bir surat ifadesiyle bana bakıyordu.O mavi gözlere bakınca ne diyeceğimi bilemedim bir an ama ağzımdan çıkan sözcükler kalbimdekilerle hiç uyuşmuyordu."Bak Berk amacım seni üzmek değil zaten ayrılırkende doğru düzgün hiç bir açıklama da bulunmamıştın hersey güzel giderken bir akşam eve gelip ben yapamıyorum evlilik bana göre değil diyip karnım burnumda beni bırakıp gitmiştin ben bunları unutmaya çalışırken seni de unuttum o yüzden şu anda sadece oğlumun babasısın onun dışında yoldan geçen bir yabancıdan hiç bir farkın yok benim için o yüzden şimdi çıkar mısın odadan oğlumu doyurmam gerekiyo"dedim ve bakışlarımı ondan alıp kucağımda ki kaana yönelttim.Kuzum göğsümle oynuyordu.Galiba çok acıkmıştı kapının kapanma sesini duyunca seslice nefesimi dışarıya verdim.Gene çok kasmıştım kendimi zaten kasmasaydım onun o üzgün suratına dayanamayıp o ağır sözlerin hiç birini söyleyemezdim.Kaanin suratına düşen küçük damlayı görene kadar ağladığımın farkında bile değildim.Boşta kalan elimle hırsla yüzümü silip Kaani emzirmeye yoğunlaştım.Onu emzirdikten sonra göğsümü kapatıp uyuyan kaanı yavaşça yatağa yatırdım.Kot pantolonla uyuyamıycam için çıkarıp iç çamaşırımla yavaşça Kaanin yanina uzandim.Onun o bebeksi kokusu hemen beni uykuya yönlendirmişti bile...
******************************
Sabah yataktaki kıpırdamayla açtım gözümü yanıma baktığım da Berk kucağındaki Kaanla yatakta oynuyordu ve yan gözlerle bana bakıyordu.Bakışları o kadar yoğundu ki üstüme bakma isteğiyle dolup taştım bir anda eğilip üstüme bakinca battaniyenin ayağımın ucuna toplandığını farkettim ve ben şu anda altımda kilotla Berkin karşısında duruyordum.Hemen oturur pozisyona geçtim ve eğilip battaniyeyi alarak üstüme örttüm.Berke baktığımda sırıtıyordu.Pislik beni bu hareketlerim hoşuna gidiyordu belli ki "Odada naptığını sora bilir miyim acaba"dedim tek nefeste oysa omzunu silkip "Oğlumla oymaka istedim kapıyı çaldım ama ses gelmeyince girmek zorunda kaldim" dedi sesi sanki gülmek istiyormuş ama kendini sıkıyomus gibi çıkmıştı.Bende uzarmadan "peki giyinicem çıkar mısın"dedim sakince oysa gene sırıtarak "çıplak değilsin ki "demişti belli ki uğraşmak istiyordu benimle ama benimde bi gururum bir sabrım var yani bir anlik sinirle "Berk defol" diye cırladım.Oysa odadan çıkarken yüzünü buruşturuyordu.Onun bu yüz şekli bende kıkırdama isteği yaratmıstı.Kapıy8 kapatınca kendi kendime kıkırdamaya başladım.Tam banyoya gidiyordum ki aşşağıdan silah sesleri gelmeye başladı oldugum yerde kalakalmıştım...Kaan , Berk ikiside assagidaydi ya onlara bisi olursa ben naparım...