Evde kalanlar kulübü #wattys2015

Bir patron daha mı ?

Ertesi sabah normalden daha erken Kalktım hala tereddütlüyüm işe geri dönüp dönmeme konusunda. Istifa mektubumu hazırladım artık orada karar verecektim. Bugün daha şık giyineceğim. Benim normalde çok sade bir giyim Tarzım var, pek Göze batmamaya çalışırdım. Ama bugün gerçekten güzelliğimi ön plana çekmekte kararlıydım ama Yinede belirli bir dozda. Yola çıktım ve bir taksi yakaladım yoğun trafik Yüzünden taksiden inmeye karar verdim ve yolumun kısa bir parçasını Yürüdüm tam şirkete varıcam yine dünkü adama rastladım.
Adam: merhaba sizi görmek ne güzel.
Ben: ah merhaba sizi görmekte.
Adam: dün tanışaamadık. Benim aptalığım kendimi taktim etmeyi unuttum. Ben Barış Erişler.
Ne, ne dedi bu adam az önce. Erişler mi ben dün bu adama kendi şirketini mi kötüledim oha ne salağım ah Beste ah şimdi hayatta işe alınmazsın.
Ben: tanıştığıma çok memnun oldum bende Beste Kaya. Siz Erişler holdinginin sahibimisiniz?
Adam yani Barış Erişler bir tebessümle: evet yani Kısmen ben ve kuzenim Uğur'un. Bize dedemizin hediyesi yani mirası.
Ben: başınız sağ olsun. bu arada dün yaptığım sadece bir şakaydı yani kuzeniniz aslında çok iyi biridir.
Barış: korkma aramızda bencede biraz ukala. Ben buna Karşılık olarak tebessüm ettim ve beraber şirkete girdik. Herkes bize bakıyordu en çokta bana Şaşkın bir tavırlarla. Onlar burnundan soluyan somurtkan bir Beste beklerken ben gülümseyerek girmiştim şirkete.
Ben: merhaba arkadaşlar.
Buna Karşılık vermeleri epey sürdü şaşkınlardı ve en sonunda Hasan abi bana merhaba Bestecim dedi. Bunun ardından digerleride selam verdi. Hande Yanıma gelip...
Hande: Bestecim Uğur seni bekliyor dedi.
Oh Hande hanım hızınızda yetişilmiyor Adam'ı daha dün tanıdı hemen Uğur beyden Uğur'a terfi etmiş.
Ben: peki daha fazla bekletmeyelim o zaman. Barış bey sonra Görüşürüz iyi günler.
Hande yol boyunca benimle konuşmadı ama halinden belli idi bana birşey Söylemek istiyordu.
Ben: Hande bana birşey mi Söylemek istiyorsun ?
Hande: Yanındaki adam kimdi ?
Ben: bilmiyor musun o buranın diyer patronu Uğur beyin kuzeni Barış Erişler.
Hande: hayır, sen onu nereden tanıyorsun?
Ben: dün tanıştık o da buraya gelmişti ama nasıl olurda tanımazsın.
Hande: hayır olamaz dün buraya gelmedi.
Ben: nasıl olur ama bana şirketi sormuştu bilmiyorum ama. O buranın diyer sahibi.
Kapıya geldik Hande kapıyı çaldı.
Ben: tamam bundan sonrasınada kendim halede bilirim.
Hande: olmaz.
Uğur: girin.
Hande: Barış bey Beste hanım geldi.
Uğur: peki sen çıka bilirsin dedi ve bu sefer Dönme nezaketini gösterdi.
Ben: merhaba Uğur bey.
Uğur: merhaba otura bilirsin.
Ben: tabi.
Uğur: dün aramızda ufak tatsız bir olay yaşandı bilmem arkadaşın sana haber verdimi ama sana bir şans daha vermeye karar verdim arkadaşların senin hakkında çok iyi Şeyler söylediler. Sende istersen seninle çalışmak isterim ama şartlar senin için daha acımasız olacak. Bununla kastım. Hata yapma lüksünün olmaması. En ufak hatada işine son veririm.
Ben: peki üzgünüm dün olanlar için ben sadece benim için değerli olan Şeyleri korumak için elimden geleni Yaparım bu ikili benim için çok önemli. Dün bir anlık sinirimden dolayi büyük bir hata Yaptım üzgünüm, böyle birşey birdaha asla yaşanmayacak. Ben normalde sinirli bir insan değilimdir ama son zamanda yaşadıklarım beni çok yıprattı ve istemedende olsa bir yerde patlak verdim.
Uğur: peki bu kadarı yeterli biliyorsun Reklamcılık çok ciddi bir işdir. Duygusallığa hiçbir yerde yer yoktur duygusal anlamda Güçsüz insanların işi her yerde zordur.
Ben: biliyorum efendim ama dedemin kaybı benim için çok ağırdı dedem bana Babalık yaptı benim için dededende öteydi.
Uğur: üzgünüm başın sağ olsun ben bunu bilmiyordum. İstersen kısa bir süre izin yapa birsin.
Ben: hayır teşekkür ederim dünki olay beni kendime getirdi şu an kendimi Tamamıyla işe verebilirim. Ama Yinede ince düşünceniz için çok teşekkür ederim.
Uğur: peki o zaman işine başlığa bilirsin. Ama önce lütfen bana o Şahane kahvenden yap.
Ben: peki hemen yapıyorum. Dedim ve çıktım odadan. Bu ne ya adamın kişisel Kahvecisi oldum. Ah kızım ne akıllısın sen ya onu can evinden vurdun dede hikayesini iyiki anlattın nasıl yumuşadı. Mükemmel kahve miş iltifat etmeyi de bilirmiş.
Barış: nasıl geçti görüşmen.
Ben: iyi.
Barış: şimdi benim bir görüşmem var onunla benim burada olduğumu bilmiyor. Ona süprizi yapıcam.
Ben: ne güzel eminim çok sevinir.
Adam'ı gerçi hiç gülümserken görmedim. Bir birlerinden ne kadar farklılar. Barış onun tam aksi çok centilmen Uğur ise tam bir Öküz. Gerçi bugün bana iyi davrandı ama. Nerde bu kahve ya. Aha buldum biraz Şundan birazdan bundan. Şimdi Yavaşça karıştır. Oldu bile. Oh bol köpüklü herzaman ki gibi. Şimdi sadece dikkatlice görürmeliyim. Geldim bile tak tak.
Uğur: girin.