A/N: Another short update. Don't worry I'm already fixing everything.
Ian's POV
Papunta ako ngayon sa bahay nila Ranz kasama si Andrea. Nakalabas na kasi siya nung isang linggo kaya medyo okay na siguro siya.
"yes hijo? sino kailangan mo?" katulong yata nila, ewan.
"si ranz po?"
"ah nandun sa sala, puntahan mo nalang"
Nakita ko siya na nanonood ng tv, pero kita mo parin sa itsura niya yung nangyari sa aksidente.
"Sino ka?" ano daw? Ako si Ian, kilala mo ako, ako yung pinga seselosan mo.
"Ian" umupo ako dun sa isa pang sofa sa gilid nung inuupuan niya.
"Si Kath, mahal mo ba siya?" parang nag iba yung mukha niya, hindi galit pero curious.
"sino si kath?" nagulat ako sa sinabi niya halos gusto ko na nga siyang sampalin, nawawala ka na ba sa katauhan mo? si kath na pinagbuwisan mo ng buhay kakalimutan mo?
"Hindi mo naaalala?"
"Ahh-"
"Pasensya na pero si ms. kath lang ang hindi niya naaalala, ewan ko ba sobrang close nga nila nun pero bakit ganyan" sabi nung manang/katulong
"pero parang pamilyar siya sakin, kasi halos everyday nasa panaginip ko siya, ang ganda niya nga eh tapos close kami, sabi ni mommy dahil daw sa kanya kung bakit ako naaksidente, hindi ko nga alam kung dapat ba ako magalit sa kanya or ano.."
"hindi panaginip yun, nangyari talaga yun sa totoong buhay kasi mag bestfriend kayo ranz, kaya ka nagka ganya kasi niligtas mo siya sa muntik na bumangga sa kanya na kotse"
Hinawakan niya yung ulo niya na para bang nasasaktan siya
"KATH? SI KATHERINE GARCIA?" medyo may tumulong luha sa mata niya
"oo, kung mahal mo talaga siya pupuntahan mo siya, pipigilan, dahil kung mahal mo talaga siya hindi mo na siya papakawalan, ranz aalis na si kath sa Pilipinas kasi kukunin na siya ng parents niya sa US, this thursday alis nila, sana pumunta ka kasi alam ko kung gaano ka kamahal ng kaibigan ko" pagkatapos ko sabihin yung umalis na din ako.
