CHAPTER FIVE:
“WHAT,,,,?paki-ulit nga po anong sabi nyo?”gulat na tanong niya sa sinabi ng ina
“andrea,,, wala si ARTHURO,,”ani na kanyang ama na ang tinutukoy ay ang ama ni anthon
“pa-pa-paanong nangyari yon”nauutal na tanong niyang muli
“naaksidente ito habang papuntang manila ,,,” tugon ng kanyang ama
“pero kagabi lang ay nagkausap pa kami paanong ngayon ay patay na siya” natutulalang pahayag nya
“ nakakagulat talaga hindi ko inaasahan ang bagay na ito”
“iha ,, kailangan ka ngayon ni anthon ,, dapat ay puntahan mo siya”
“ah ,,oo , tama kayo kailangang kung puntahan si anthon.. ah teka kailangan nya ako ,,pupuntahan ko sya …”naluluhang sabi niya at hindi maintindihan kong bakit sobrang nag-aalala siya ng ganun at nagmamadali siyang umalis para puntahan ito
SAMANTALA SA BAHAY NG MGA MONTE –CARLO……..
“mama , ang mabuti pa ay magpahinga na muna kayo ako na muna ang bahala dito” si anthon sa kanyang ina
“bakit,,, bakit nangyari ito , hindi ako makapaniwala na wala na ang iyong ama anthon ..parang hindi ko ata ito makakaya”lumuluhang sabi ng kanyang ina
“MA,,wag kayong ganyan hindi gusto ni papa na magkaganyan kayo tiyak na malulungkot si papa niyan”
“hindi ko ito makakaya” humagul-hol na ito sa pag-iyak AT NIYAKAP NIYA NG MAHIGPIT ANG INA AT KAHIT SIYA AY NALULUHA NA RIN..
AT IYON ANG TAGPONG INABUTAN NI ANDREA MAGKAYAKAP ANG MAG-INA AT KAPWA MAY LUHA SA MGA MATA
“Mama, anthon”bulalas niya
“iha,, wala na ang papa arthuro mo” salubong nito sa kanya at niyakap sya
“Mama,, “tanging nasambit niya at NIYAKAP niya ito ng mahigpit sabay sulyap kay anthon na tahimik lang na nakamasid sa kanila
“ Andrea ,,pwede bang pakisamahan muna si mama sa kuwarto nya hindi pa siya nagpapahinga ,MA sige na please”pakiusap ni anthon sa ina
“MAMA,, tara muna sa kuwarto nyo kailangan nyo nang pahinga tama si anthon makakasama sa inyo ang mapagod ng husto”sang-ayon nit okay anthon
“ ayokong iwan ang papa nyo”anito
“kahit sandal lang po ay magpahinga kayo then saka ho kayo bumalik dito ,,nag-aalala lang po kami ni anthon sa inyo please po MA”PAGKUKUMBINSE niya dito
“okey ,,sige”pagsuko nito
AT INAKAY NA NIYA ITO PAPUNTA SA KUWARTO…TINANGUAN LANG SIYA NI ANTHON… AT GANUN DIN SIYA BILANG PAGTUGON DITO…
NANG MAPATULOG NA NIYA ANG GINANG AY BUMABA SIYA PARA SAMAHAN NAMAN SI ANTHON..
“si MAMA?”tanong nito sa kanya
“ah tulog na sya” sagot nya
“mabuti naman kung ganun”matamlay na sabi nito
“anthon,, kailangan mo rin magpahinga”
“okey lang ako, salamat sa pag-aalala”halatang nagpipigil lamang itong maluha sa harap niya kaya ang ginawa niya ay niyakap niya ito
AT DAHIL IYON LANG ANG ALAM NYANG MAGAGAWA NYA PARA DITO..YUMAKAP NAMAN DIN ITO SA KANYA MAS MAHIGPIT ,,SAKA ITO UMIYAK…. NAIYAK NARIN SIYA…HINDI NYA AKALAING MAKIKITA NYA SA GANITONG SITWASYON SI ANTHON ,,, GANITONG PAGKAKATAON
“sige lang anthon iiyak mo lang yan ,,,, makakabuti yan para mabawasan ang bigat ng nararamdaman mo…”
AT PATULOY LANG ITO SA PAG-IYAK…..
NANG HUMUPA NA ANG KANYANG PAG-IYAK…..
“salamat” sabi nito habang pinupunasan ang mga luha
“ wala yon ,, “
“nakakahiya”
“ano naman ang nakakahiya doon,,remember you’re my husband to be…”anya
Pilit na ngiti ang tugon nito….sa kanyang biro
“ hindi mo kailangang mahiya sa akin”
“salamat uli”
“tama na nga yan ,,saka obligasyon ko ito nangako rin ako sa papa mo…”
NAGTATAKANG LUMINGON ITO SA KANYA…
“remember,, yong tinatanong mo sa akin kong ano yong pinag-usapan namin ,,, ito iyon alagaan daw kita at wag papabayan .. maging mabuting asawa daw ako saiyo ..”
“pero hindi pa naman tayo-“
“hindi pa nga pero nakapangako na ako sa kanya na aalagaan kita,,,kaya wag kanang makipagtalo kase nakakaasar ka na okey”
NAPANGITI ITO .. ‘’salamat”
“tama na yang kakapasalamat mo hindi ako sanay eh mas sanay ako kapag inaasar mo ako”
AT NAPATAWA ITO SA KANYANG SINABI.. EWAN NYA PERO PARANG ANGGAAN SA PAKIRAMDAM NYA NA MAKITA ITONG NAKANGITI TA TUMATAWA…AT TAKE NOTE HINDI SIYA NAAASAR….
“hay,,naku pinagtawanan pa ako,,,”natatawa narin nyang sabi
ILANG ARAW NA RIN ANG LUMIPAS PAREHO SILANG WALA PANG PAHINGA NI ANTHON HINDI NYA KASE ITO MAIWAN….
“iha…., ang mabuti pa ay magpahinga ka naman,,” anang ina ni anthon sa kanya ‘’at ganun ka rin anthon mag-pahinga na muna kayong dalawa
“okey lang po ako mama, si Andrea na lamang po ang samahan ninyong magpahinga napakatigas ng ulo nya eh “
“hindi noh .,,, anong matigas ang ulo,,,,baka ikaw “angal nya sa sinabi nito
“ hay naku ,,magtigil nga kayong dalwa dyan ,,ang mabuti pa anthon eh samahan mo si Andrea magpahinga ,,,at magpahinga ka na nga rin”
“ah Mama isabelle I think mas okey yon ,, tara na nga anthon “
NAPAILING NA LAMANG SI ANTHON ,,KAPAG GANITONG PINAGTUTULUNGAN NA SIYA ,, ANO PANG MAGAGAWA NYA KAYA SUMANG-AYON NA LAMANG SIYA SAKA TINGIN NYA HINDI RIN MAGPAPAHINGA SI ANDREA KUNG HINDI SIYA MAGPAPAHINGA …..
MAGKASAMA SILANG PUMAHIK SA ITAAS AT PUMASOK SA KUWARTO AT NAGPAHINGA…..UNG IISIP NAKAKATAWA….DATI MAKITA PA LAMANG NIYA SI ANTHON AY NAAASAR NA SIYA DITO,, PERO NGAYON ANG MAKITA ‘TO AY NAGBIBIGAY SA KANYA NANG DI MAIPALIWANAG NA PAKIRAMDAM.. NASASANAY NA SIYA SA PRESENSYA NITO……….
MAKALIPAS ANG ISANG LINGGO AY INILIBING NA ANG AMA NI ANTHON ……..
