Hoofdstuk 4: 'Ontmoetingen...'

44 6 2
                                    

POV onbekend meisje:

Terwijl ik wat naar links en rechts kijk hoor ik plotseling "Hey, ehm meisje" achter me. Ik draai me om en loop richting de stem die mij riep. Langzaam scan ik de groep. Vijf jongens, vier meiden, op het eerste gezicht lijken ze mij aardige mensen.. WACHT is dat niet Diana van school..? Ik stop met lopen en begin te twijfelen: is dit wel verstandig? Ik vertrouw namelijk altijd TE snel mensen. Dat heb ik bij Noëlle ook gemerkt... Ik kijk naar de groep en een jongen lijkt mij te herkennen? Voordat ik het weet staat hij naast mij. Ik schrik ontzettend, ik weet honderd procent zeker dat ik deze jongen nog nooit eerder heb gezien.. "Hii gurll, misschien moeten we even praten, onder vier ogen?" Hoor ik vervolgens zacht, bijna niet verstaanbaar door de muziek. Maar TOCH versta ik het, meteen, hoe vreemd ook, herken ik de stem! Het is die jongen die mij vond bij het station en bij mij was in het ziekenhuis, ik weet het zeker! Ik volg hem naar een rustige plek. Hij biedt mij wat te drinken aan en komt even later terug met twee glazen. Toch drink ik helemaal niks, ik kan niks drinken: er zit een soort brok in mijn keel, een brok met emoties en vragen. Wat moet ik deze jongen gaan vertellen? Gelukkig begint hij eerst iets te vertellen en ik probeer aandachtig te luisteren... "Vertel wat je mij wilt vertellen, ikzelf zit vast met vragen, dit beken ik nooit eigenlijk, maar dit keer moet ik het wel aan iemand vertellen! Kijk, ik zag wie jou hebben geslagen! Die Demi en Simone zijn niet te vertrouwen! Demi is mijn ex, dat was een grote fout... Ze heeft namelijk veel verkeerde contacten... Mijn vriend Dioni werd door haar meegesleept en was een tijdje verkeerd bezig. Nu is alles weer goed, maar nadat ook hij het heeft uitgemaakt met Demi probeert ze van alles om wraak te nemen. Wij kennen jou niet en jij ons ook niet dus we denken en hopen dat het hier niks mee heeft te maken... Maar ik maak me veel zorgen! Begrijp je mij?... " ratelt de jongen achter elkaar... Ik wacht rustig af totdat hij klaar is en meteen toon ik mijn begrip. Ik weet wat ik nu moet doen! Ik vertel gewoon alles. Voor het eerst vertel ik wat ik voel... Ik vertel over mijn verslaafde moeder, over mijn vader die ik nooit zie, over mijn school, over Noëlle die mij in de steek liet (door Demi en Simone) en over de gebeurtenis op het station. Ik kijk naar de jongen en merk nu pas zijn blauwe ogen op.. Wow.. Ik zie hem luisteren en hoor dan "Maar weet jij ook waarom Demi en Simone Noëlle hebben meegesleept en waarom zij jou zo hebben mishandeld?" Ik kijk naar mijn schoenen en met een zucht schud ik nee...

POV Kaj:

Ik begin te twijfelen, nogal heel erg! Stel nou dat dit niet het meisje is, dan stort ik straks heel mijn hart bij haar, terwijl ze geen idee heeft waar ik over praat!? Ik ga eerst even maar wat drinken voor mij en haar halen zodat ik nog wat kan nadenken. Eenmaal terug vraag ik haar of ze alles wilt vertellen, tot mijn verbazing vertelt ze echt alles! Maar waarom Demi en Simone dit hebben gedaan weet ook zij niet! Nog steeds voel ik mezelf nog niet op mijn gemak, misschien wilt Demi toch iets van Dioni? Terwijl we elkaar maar wat aankijken zie ik ineens een lach verschijnen. "Haha jij hebt ook blauwe ogen" zegt ze ineens. Ik weet niet of ik het bewust of onbewust doe maar zonder dat ik het wil loop ik rood aan. "Hi, ik heet Kaj en wat is jou.." zonder dat ik mijn zin af kan maken schrikken we tegelijkertijd van een stem; een schelle scherpe stem... "Ik weet wel waarom!" Meteen draaien we ons om en nu merk ik pas dat mijn vrienden naar ons toe zijn gekomen, maar waarom? Waar kwam die stem vandaan? Ik sta op en zeg tegen het meisje dat ze mee moet komen. Als we bij mijn vrienden staan stel ik ze voor, maar voordat dat onbekende, lieve meisje zich voor heeft kunnen stellen valt er een stilte. Een kille stilte... Ineens recht voor ons staan drie meiden.. Drie meiden.

Demi,

Simone

en

Noëlle.

Ik pak het meisje vast en ik zie dat Diana in haar oor iets fluistert van "Het spijt mij, ik weet hoe verschrikkelijk Demi en Simone kunnen zijn, ik kende ze al voordat ze bij ons op school kwamen, daarom deed ik zo gemeen, sorry, je kan me nu niet vergeven dat weet ik ma...." Snel zeg ik tegen Diana dat dit nu geen goede timing is... We kijken met z'n tienen naar de drie meiden en ik zie in de ogen van Demi dat ze jaloers is... Jaloers dat ik nu dit onbekende meisje in mijn armen heb.

POV Demi:

Wat een toeval is dit. Ineens sta ik oog in oog met de vriendengroep die ik maar al te goed ken. Dioni Dioni Dioni, ik moet wraak op hem nemen. Waarom?! HIJ heeft MIJ laten stikken! HIJ maakt het ineens uit terwijl we midden in een deal zaten met een belangrijke dealer! Deze dealer was zo verschrikkelijk boos omdat WIJ nu de deal hadden afgezegd. Maar Dioni? Dioni was vertrokken... En IK, JA IK kreeg allemaal rare figuren achter mij aan. Eindelijk heb ik die om kunnen praten en helpen ze nu mee voor een wraakplan voor Dioni. Ik heb al zoveel dingen geprobeerd! Maar elke keer mislukken ze! Misschien moet ik eens proberen om een dierbare van Dioni pijn te doen? Dan raak ik Dioni ook in zijn hart..? Ik denk dat die Noëlle wel goed van pas kan komen, want ze is heel slim en sterk, maar nee die had alleen oog voor dat onbekende kind. Daarom hebben we dat meisje even pijn laten lijden, maar ach die Noëlle is nu wel van Simone en mij!

Ik kijk ze aan, ineens valt mijn oog op.. op dat meisje... dat is dat meisje die wij hebben mishandeld.. Dioni gaat voor haar staan. Huh... Is zij een dierbare van Dioni? Vervolgens glijden mijn ogen naar Kaj, mijn ex. Mijn ex die een arm om dat meisje slaat? Dat meisje... Dat meisje verpest nog mijn leven.. Ze staan in de weg ze ze.... Ik houd mezelf in en maak een gebaar naar Simone en Noëlle dat ze nog even moeten wachten. Vervolgens zet ik een stap naar voren en sta ik oog in oog met het onbekende meisje. "Denk maar niet dat je van mij af bent, ik liet je op het station alleen even pijn lijden, omdat ik jouw Noëlle wel goed kan gebruiken voor een plan. Maar nu dame, nu duik jij ineens bij deze vrienden op? Verkeerde keuze dame, verkeerde keuze!" sis ik naar haar... Ze schrikt en rent huilend weg "Bij wie wil je nu gaan uithuilen hahah" Hoor ik Simone roepen. Ik zie Noëlle verbaasd kijken.. "Dat is dat is dat zijn dat is B-Brave!" zegt ze richting mij. Ik moet lachen. Ze mag dan wel slim en sterk zijn, ze is dan weer net niet ZO intelligent; wat ziet ze in die jongens whuahahah... !? Voordat Kaj of Dioni of iemand anders van hun vriendengroep nog maar iets kan doen besluit ik om snel weg te gaan en Simone en Noëlle volgen mij. Ik pak mijn telefoon....

POV onbekend meisje:

Daar staat ze dan, recht voor mij; Demi. Ik kan haar adem ruiken, zo dichtbij staat ze nu. Haar woorden, haar zinnen komen mijn lichaam binnen als een bom. Waarom ik? Ik haal Kaj's arm weg en ren naar buiten, ik ren weg van hier! Het lijkt net alsof ik probeer te vluchten van al mijn vragen, mijn emoties en mijn problemen....

Eenmaal buiten gaat er een rilling door mij heen, van de kou of van de spanning? Even alleen zijn, ik wil nu even alleen alleen zijn... Opeens hoor ik een auto aan komen rijden. Merkwaardig voor deze tijd, en vooral voor deze plek.. Ineens stapt er een man uit. Ik blijf kijken, iets in mij zegt dat dit niet goed is maar toch verroer ik me niet. De man komt dichterbij, en dichterbij. Plotseling word ik in een houdgreep gelegd....

"LAAT ME LOS!" Schreeuw ik, althans ik probeer dit uit te schreeuwen, maar volgens mij komt het er meer uit als een zacht gefluister. Ik ben verlamd, mijn lichaam, maar ook mijn geest. Ik kan niet meer nadenken. Misschien moet ik dit ook maar gewoon laten gebeuren? En gewoon meegaan met deze man? Niemand zal me missen; mijn pa die nu in een villa op de Canarische eilanden zit niet, mijn moeder die alleen maar om drank eist niet, de walgelijke kinderen uit mijn klas niet, Noëlle ook niet. Misschien was het maar beter zo? Misschien moet ik me maar gewoon laten meenemen en dan zie ik wel waar ik terecht kom.... Maar wacht, Kaj dan, de jongen die ik net heb ontmoet in de club, de jongen die voor mij zorgde tijdens en na mijn ziekenhuisbezoek? Oke het klopt, ik ken alleen zijn naam, maar toch was er een soort klik, ik ben bang dat ik hem leuk vind....

AU ! Wat was dat? Een mes...? Terwijl ik in mijn gedachten bijna verdronken was bedenk ik me ineens dat ik midden in een ontvoering zit! Voordat ik in de auto wordt getrokken zie ik nog net een jongen naar de auto toe rennen in het zomerse avondlicht. Wacht eens even, is dat, is dat...?

Zo dit was hoofdstuk 4! Nu weten jullie, maar ook de vriendengroep WAAROM Demi het onbekende meisje pijn heeft gedaan! Ze wou Noëlle voor zichzelf hebben; meer was ze niet van plan met het onbekende meisje... Maar nu, wat is nu haar plan!? Wat is haar wraakplan voor Dioni, wat gaat ze me het onbekende meisje doen? Is Demi nou jaloers op Kaj!? Wie is de man wie het meisje ontvoerd? En als laatste wie is de jongen die naar de auto komt aanrennen.... Lees het in hoofdstuk 5, nog even wachten en dan publiceer ik ook die! Vote, comment en Share!! Xo xo

Het onbekende meisjeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu