Amanda's future [On Hold]

Wat vooraf ging...

Het was een stormachtige dag, we waren die avond op bezoek geweest bij mijn oma.

De regen kletste tegen de ramen en de wind zorgde voor de dansende rommel op de weg.

Ik zat achteraan in de auto, te luisteren naar mijn Mp3- speler.
Ik neuriede mee op een van mijn favoriete liedje.

Ik hoorde mijn ouders lachen, ze waren na al die jaren nog steeds smoorverliefd op elkaar.
Ik vond het prachtig om daar naar te kijken.

Ik hebmijn prins ook al ontmoet, ik hou erg veel van hem, van zijnprachtige lach, van onze tijd die we samen delen met elkaar. Ik was in mijn gedachtes aan het verdwalen toen we plots moesten uitwijken voor een hond die over de straat holde.

Onze auto maakte een slippende bocht en ging over de rail.

Het enige wat ik daarna nog hoorde was een harde klap.

Ik voelde mezelf drijven in het water.
Ik hoorde de bliksem steeds dichter komen.
Een vonk van de bliksem raakte onze auto in het water, waar ik ook in zat.
Ik zag een lichtje langs me heen dansen.

Het werden er als maar meer. Ze dwaalden om me heen toen er een vonkje dichter mij me in de buurt kwam.

Het kwam dicht bij mijn ogen toen het plots omhoog vloog en uit elkaar barste.

Wat ik toen zag was magisch.

Duizenden vonkjes die over mijn lichaam heen gingen.
Ik reikte mijn hand uit en raakte ze aan.

Het was prachtig, ik voelde me anders worden in mijn hoofd en viel dan in een diepe slaap.

••~••
Ik hoor geluiden maar ik weet niet waar ik ben
Ik hoor mensen praten maar weet niet wie ze zijn

Ik probeer te horen wat ze aan het zeggen zijn tegen elkaar

"Ze heeft geluk gehad, het had erger kunnen aflopen"
"Ja inderdaad en dat op zo'n jonge leeftijd"
"Maar gelukkig hebben haar ouders het ook overleefd"

Ik voel een glimlach op mijn gezicht komen omdat mijn ouders ook gevochten hebben tegen de dood

Ik voel me slaperig worden en zie dan een donkere waas voorbij gaan.

Moeizaam open ik mijn ogen en zie een witte kamer.
Waar ben ik toch is het eerste wat ik me afvraag

Ik zie de deur opengaan, er komt een man binnen met een lange witte vest.

"Dag Amanda, gaat alles goed" vraagt hij
"Ik Euhm... Ik denk het wel meneer"

"Jij mag dokter Lucas zeggen hoor Amanda"

"Oké dokter Lucas"

"Weet je precies wat er gebeurd is Amanda"
"Euhm... We gingen op bezoek bij oma" begin ik stotterend

"En toen"

"Toen zag ik een hond over straat en water over me heen komen"

"Ja jullie hebben een auto ongeluk gehad en door het stormweer uitgegleden over de weg, maar gelukkig is alles goed afgelopen"

"Maar je hebt dus geen geheugenverlies" zegt hij met een glimlach

Hij noteert dingen op zijn papier die hij vast heeft

Ik denk terug aan wat ik daarna zag

En toen zag ik lichtjes, duizenden door elkaar zweven

Het was prachtig, en magisch

Ik zie dat dokter Lucas naar me lacht, ik kijk in zijn ogen en zie dan...

Lichtjes

Duizenden die door elkaar zweven

Ik zie dokter Lucas aan het strand liggen met een vrouw, ze heeft lange blonde haren en blauwe ogen.
Ik zie hem directeur worden van het ziekenhuis en de trofee winnen op de volgende tango wedstrijd.
Ik zie hem ouder worden samen met de vrouw met de blonde haren, Mélanie is haar naam.
Maar dan zie ik...

Lucas die ernstig ziek word en die overlijd aan een zware ziekte.

En dan zie ik niks meer...

Ik kijk terug naar dokter Lucas die even aan het praten is met een verpleegster

Zag ik nou net zijn...

Toekomst

Ik zie dat hij naar me toe komt, hij neemt een lampje en schijnt ermee in mijn ogen

"Dokter Lucas, mag ik misschien is iets vragen"

"Ja natuurlijk vraag maar Amanda"
"Volgt u soms tango les"

"Euhm... Ja, nog maar een tijdje hoor"

"We hopen volgend jaar de trofee te winnen, ik en mijn vrouw Mélanie"

Ik voel me niet lekker worden

Dus ik zag echt zijn toekomst toen ik in zijn ogen keek

"Euhm... Ik ben er zeker van dat jullie die gaan winnen"

100% zeker

"Dat is lief, bedankt Amanda"
"Maar ik heb ook goed nieuws voor jou, je hebt geen breuken dus je mag deze avond al naar huis samen met je ouders want zij hebben ook geen verwondingen op gelopen"

"Ja dat is goed nieuws" zeg ik met een glimlach

"Rust nog maar even uit zodat je straks zeker terug naar huis kunt"

"Bedankt dokter Lucas"

Ik voel me rustig worden en val dan terug in een diepe slaap als ik lichtjes voor me heen zie dwalen

Halo allemaal
Dit is een nieuw verhaal van mij dus ik hoop dat jullie het leuk gaan vinden, jullie mogen altijd een Comment achterlaten

Veel leesplezier

Xx Lore