3 Het Eiland

118 12 3
                                    

Ik werd wakker van het geluid van golven. Verbaasd kijk ik om me heen. Ik ben op een strand? Voor me zie ik een raar apparaatje en een draagtas in het prachtige witte zand liggen. Ik pak het kleine apparaatje tussen mijn vingers en ik zie een klein zwart knopje. Ik druk op het knopje en nog geen seconde later hoor ik een hoge vrouwenstem. "Om een plaats in de test te krijgen moet je eerst deze selectieproef tot een goed einde brengen. Ergens op dit eiland ligt een poort verborgen. Vind deze poort als eerste en je wint. Maar juich nog niet te vroeg Kandidaat, het enige wat je mag gebruiken zijn je Krachten en de voorwerpen die in de draagtas zitten. Veel geluk, deze boodschap vernietigd zichzelf in 10 seconden."  Ik pak de draagtas en loop zo snel mogelijk weg  van het apparaatje. Ik liep tot ik een luide knal hoorde en besloot toen even te gaan zitten en te kijken wat er in de draagtas zit. Ik pakte de bruine draagtas en ik pakte er een zilveren ketting uit waar een golf opstond. Onder de golf stond: Fitch, 02.04. Ik deed de ketting aan en meteen voelde ik me veel krachtiger. Ik hief mijn hand en ik gebood de golven zachter te bewegen. De ketting begon te gloeien en tot mijn verbazing gehoorzaamden de golven. Ik wist dat je veel kon met je waterkrachten, maar dit had ik niet verwacht. Toen bedacht ik me dat het aan de ketting lag. Er was iets speciaals mee. Zonder er verder over na te denken keek ik in de tas en zag een paar blauwe sneakers. Ik heb  geen idee waarvoor ik deze zou kunnen gebruiken. Ik besluit ze toch maar aan te trekken. Ik trek mijn schoenen uit die ik nog van mijn vader heb gekregen. Hoe zou het met hem gaan? Ik weet dat ik nog niet eens een dag weg ben.
Ik word uit mijn gedachtes gehaald  door een luid gegrom. Voor ik mijn tas kan pakken en weg kan rennen boren 2 lange klauwen zich in mijn vel. Ik schreeuw het uit van de pijn. Ik draai me om en ik zie twee felrode ogen me dodelijk aanstaren. Voor me staat een zwarte tijger met rode ogen. Voor ik me zelfs kan bedenken wat voor soort beest er voor me staat heft het beest zijn reusachtige poot op en probeert me met zijn reusachtige klauwen in mijn gezicht te krabben. Net als hij bijna bij mijn gezicht is voel ik mijn hele lichaam gloeien van de warmte en staat het beest in brand. Hij gromt van de pijn. "Dit is mijn kans om weg te lopen" dacht ik. Ik pak mijn tas en loop zo snel mogelijk weg zonder zelfs 1 keer om te kijken.

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Dec 20, 2015 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

ElementWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu