Unforgotten promise.

CHAPTER 18

Ella's POV

Well, this is it. Aalis na kami ngayon ng dad papuntang Greece. Si mom, hindi na siya sasama, dahil hindi niya pedeng iwan ang work dito. Habang nasa biyahe, naiisip ko parin c vince. Sana mapatawad niya pa ko sa ginawa ko. Pero ginawa ko lang ang mas makakabuti, para sa dad. Tumigil na ang sasakyan, at inalalayan ko si dad sa pagbaba. Nalungkot ako ng makita ang airport, dahil sign to na ito na ang last time na makakasama ko ang mga friends ko, and speaking of them, asan na ba sila? Ng marinig ko ang sinabi ng secretary ni dad.

"sir, your flight is delayed. We have to wait for a while."

"okay then."---dad.

---yes. May pagkakataon pa sila Mag para humabol. Kaya nag intay ako. Nang may tumawag sa likod ko.

"Emdee!!!"---mag

----nakita ko si mag at Abe, kaya tumakbo nako, para lang mayakap sila.

"mamimiss ko kayong dalawa."

"kami din emdee, basta, don’t forget about us ah.?"

"at mag skype ka din pag may time."

"Oo ba, cge."

"dee, di ba parang may kulang?"

"mag, wag mo ko simulan ah."

----then I smell someone sa likod ko. Kilala ko na siya. Napaluha ako sa sobrang tuwa.

"vince? Andito ka?"

"oo, hindi mo ba ako nakikita?"

----at niyakap ko siya ng mahigpit. Binuhat niya ako, at umikot ikot kami. May binulong siya sa ears ko.

"sorry, ella. Dahil hindi ko inintindi yung condition mo. I didn't know before, pero ngayon, I understand na. kaya mag iingat ka dun ah? Alagaan mo ang daddy mo, kagaya ng pag aalaga na ginawa mo for me."

"I'll miss you vince."

"this is not the end right?"---sabi niya.

---at tumango ako. Niyakap ko siya ulit. At lalo akong napaluha sa mga ibinulong niya sakin. Napaluha rin siya ng sinabi niya rin yun.

"kahit anong mangyari..pag ibig ko'y sayo parin..

At kahit ano pa.. Ang sabihin nila'y ikaw pa rin..

Ang mahal.. Mag iintay ako.. Kahit kailan..

Kahit na.. Umabot pang  ako'y nasa langit na."

----tinapos ko yung mga huling lines.

"At kung di ka makita..

Makikiusap kay bathala..

Na ikay hanapin at sabihin..

Ipaalala sayo, ang nakalimutang sumpaan..

---at sa huli, tiningnan ko siya sa mata at sinabing,

"Na ako'y sayo at ika'y akin lamang."

-----at nagkiss kami for the last time.

"mahal na mahal kita sunget."

"kulet, mahal na mahal din kita. Intayin mo ko ah? Babalikan kita."

 ------Salamat, dahil nagkaayos parin kami, bago man lang ako umalis. Matagal ang biyahe. At after ng ilang days. Nakarating din ako sa Greece. I wish, andito rin ang tropa, at makita rin nila kung anong nakikita ko ngayon. At ng makarating ako sa bahay ni dad, napanganga naman ako sa sobrang laki. Ibang klase rin ang food, pero, hindi naman lahat ng ito ang ipinunta ko dito. I came here for my dad. At para hindi naman siya mabore sa bahay, gumala kami at nilibot ang magagandang sceneries dito. Masaya naman ako, dahil nakikita kong maligaya ang dad habang naglilibot kami. May malaking business din dito si dad, at gusto niyang pag aralan ko ang mga pasikot sikot. Kaya lang  sinabi ko sa kanya na high school palang ako,kaya napatawa siya, sabi niya oo ng pala. Kaya siguro pag nakatapos nalang ako ng pag aaral, saka ko aasikasuhin ang mga bagay na yon.

At pag may free time ako, nag oonline ako, nagvivideocall kame nila mag, abe, at vince. Pinag uusapan nanamin ang mga kukunin naming course. At napaisip naman ako, san ba ko mag aaral?.

"dee, baka jan kana din mag aral."

"pero vince, pano ka?"---sabi ko sakanya.

"don’t worry. Makakapag intay pa naman ako. Mabilis naman ang panahon eh. At besides, andito naman sila abe, kahit pano naman, nawawala lungkot ko. Lagi kasi akong pinapatawa nitong mga to eeh!!"

"mabuti naman. kayo nga pala ni mag? Musta na kayo?" tanung ko kay Abe.

"eto okay naman. pasaway parin tong si mag!!"

"wui di naman eh, wui dee wag ka maniwala."

---at yun, kwentuhan parin kami, at tawanan siyempre.