Unforgotten promise.

CHAPTER 11

Ella's POV

ey!! Ella po ito. Anu na ba nangyayari sa school? Wala bang pasok? Bat wala pakong classmate na nakikita? May bagyo ba? Holiday? Bat hindi man lang ako nainform?? And yun, naglakad lakad pa ko, ng may narinig akong sound na nagmula sa speakers ng school. Bawat sulok kasi ng school, may mga speakers, na kung sakaling may announcement, no need para lumabas ng room. Teka, paborito kong kanta yun ah???

Ikaw na ang may sabi, na ako'y mahal mo rin..

At sinabi mong, ang pagibig mo'y di magbabago..

Ngunit bakit..sa tuwing ako'y lumalapit, ika'y lumalayo.

Puso'y laging nasasaktan pag may kasama kang iba.

Di ba nila alam, tayo'y nagsumpaan..

Na ako'y sa'yo at ika'y akin lamang.

Sht.. Anu to?? At lalo akong napangiti sa mga petals na nakita ko, and they seemed na may tinutukoy silang direction. Kaya sinundan ko, at nakita ko ang mga flowers, na nakahalera, with their corresponding letters inside na sinasabing, will, you , be, my… and wala nakong nakuhang flower na nakasunod. And suddenly, Then I smell someone coming from my back, and I know na kung sino siya. Paglingon ko, he's bitting the last flower. Napangiti ako ng sobra dun. Kinuha ko mula sa mouth niya yung last flower, and red the last letter, "girlfriend??

"vince…anu to??"----while smiling.

--nagulat ako ng bigla siyang lumuhod, and naglabas ng isang box, and when he opened, naiyak ako sa nakita ko. It's a necklace, na may pendant na letter M and V.

"ano, sunget, surprised?"

"nakakainis ka!! Sobra sobra pa to sa iniimagine ko."

"so, for the last time, I'll ask you again, ella, will you be my girl? "

--matagal ako bago nakasagot.

"huy michaella, mahirap tong ginagawa ko ah, baka naman pwede mo bilisan?"

"so minamadali mo pako ngayon,? Busted kana."

"hindi napo..hindi na. So what is it? A yes? Or yes, definitely?"

--napatawa ako dun sa sinabi niya.

"may choice ba ko?"

---and biglang lumabas at naghiyawan lahat ng students ng buong school. Medyo nagulat ako dun ah, kasi talagang parang pinlano ang lahat. And yun, si vicente, abot tenga ang ngiti habang tumayo sa pagkakaluhod. And kinausap niya muna ko bago ang lahat.

"hindi kana ba aalis?"

----natagalan nanaman ako bago sumagot. and after 5 seconds, nasagot ko na rin yung question niya.

"hindi na."

---And bigla niya nakong niyakap,mahigpit na mahipit. And yun,sinuot niya na yung necklace sakin. Grabe, sobrang kinikilig ako habang sinusuot niya na yung kwintas sa leeg ko. At after that..

"sunget.. Mahal kita."

"mahal na mahal din kita, vince."

-----and this is it!!! Papalapit na siya sa sa face ko.. And I thought, magkikiss na kame, nang..

"teka, anung nginunguso nguso mo jan???"

-- pinunasan niya lang pala yung tears ko.

"eeeehh.. Vince naman eh!!!!!"

-----kukurutin ko sana ulet yung ilong niya eh, pero nahila niya agad yung waist ko papalapit sakanya, and papalapit na ng papalapit na ang mukha niya sakin kaya eto na talaga, pumikit nako, hanggang sa magdikit na ang mga lips namin. Haii.. Pakiramdam ko.. Lumilipad ako.. Na parang kumakanta ang mga angel sa heaven, at sumasayaw ang puso ko sa tuwa. Naghiyawan nanaman lahat ng estudyante sa tuwa, lalo si mag at Abe, kaya natigilan kami sa pagkakakiss. Pareho tuloy kaming napatawa, kasi pati si abe, napairit na rin.

" pare congrats!!! Nakatali kana rin!!"--abe

"ha?anung nakatali ka dyan? Lika nga dito!!" ---sabi naman ni mag.

----at nagkasayahan na lahat. Pinagbigyan narin kami ng principal, dahil isang araw lang naman kami magcecelebrate. Naghappy happy na rin sa school, kinongratulate ako ng mga teachers, pati na rin si vince. Imagine, para kaming bagong kasal?? So weird, pero nakakatuwa naman. sana nga hindi na matapos tong araw na to. May catering pa nga eh, sponsored by Abraham. At nagkaron pa ng sayawan. Nung una, party party pa, pero nung nag slow yung music, ayan na, nagkayakagan na. At syempre ako, niyakag din ni vince. Pati si Abe at Mag, nagsayaw din. Hindi na nawala ang mga ngiti ko habang nagsasayaw kami ni vince.  At nag usap kami habang sumasayaw.

"napakaswerte ko naman talaga oh, biruin mo, tinatanaw lang kita dati, naririnig sa pag uusap ng mga estudyante dito, pinapangarap, pero ngayon, nasa harap na kita, at isang dangkal nalang ang layo ko sayo."

"ang lalim naman nun, teka ah, ganun ba talaga ako? Parang isang star na tinitingala? Parang hindi ko naman inisip na ganun akong tao. Dapat nireach out mo na ko dati pa, I'll not snob you naman."

"oohh.. Talaga? Eh ang sungit mo kaya noon?"

"hindi ah."

--at tinitigan niya akong mabuti at sinabing,

"Basta, wala ng iwanan ah?"

"oo nga po, kulet."

---then niyakap ko siya while we are dancing. And when we were about to go home, nagprisinta siya na ihatid ako. Kaya, sumabay narin ako. At bago ako pumasok sa bahay,

"hindi ka ba muna papasok??"

"ah hindi na, medyo late na rin, baka hinahanap nako ng mom."---sabi ni vince.

"ah cge. Ingat ka."

---and he kissed me sa cheek. Awmaygad. So kilig nanaman.

"hoi, vicente, nakakarami kana ah."

"last na!!. O siya sunget, byebye na."

----haii.. Sira ulo talaga yang si vince, kahit kami na, makulit padin. Days passed, and we loved each other even more. Minsan nga, pumunta siya samin, and nagkwentuhan kami sa garden, ng biglang umulan. Haha! Ansaya! Kaya, naglaro kami sa ulanan. Habulan, basaan, at tawanan. And one time naman, nagyakagan na magbowling, girls versus  boys, silang dalawa ni abe, at kaming dalawa naman ni Mag. Puro strike nga lagi kami eh, samantalang sila, kulelat!! Haha. Eh may pustahan pa naman, ang matalo, magtitreat, kaya after non, nanuod kami ng movie sa mall. Hai.. Answeet nanaman namin, kasi, inakbayan pa niya ko, habang nanunuod, feeling ko tuloy secure na secure ako.

Tas merong time na tinuruan ko siya mag bake ng brownies, hehehe, ayun, enjoy naman, pero tawa ako ng tawa sa huli, kasi pagtikim ko sa ginawa niyang brownies, halos mabali yung ngipin ko sa sobrang tigas.

"sinunod ko naman lahat ah, bakit ganun?"--sabi ni vince.

"kulet, masarap naman eh, inovercook mo lang, kaya tumigas."

"haii. Yoko na nga !! I quit."

"to naman. Masarap naman eehh."

"talaga?"

"opo kulet, kaya wag kana mag inarte jan."

"ha? Sinung maarte?"

----and sinabuyan niya ko ng flour sa mukha. Ah yan pala gusto mo ah!! Kaya nilandi namin yung mga ingredients na ginamit namin, nang makita kami ni mommy.

"wui, anu ba yan?? Itong dalawang to, alam ko sweet kayo, pero  ayusin niyo yan pagkatapos ah??"----sabay alis. Nagkatinginan tuloy kami ni vince at nagtawanan pareho.