Unforgotten promise.

CHAPTER 4

Ella's POV 

**school days again!!!**

"Hi miss sunget.."sabi ni vince na nang aasar nanaman.

" ha.ha.kakatawa." at inirapan ko siya. Napansin kong natawa parin siya sa likod ko. Kaya galit akong lumingon sa kanya. Hindi ko alam, paglingon ko, sobrang lapit na niya pala sakin. Ganito pala ang mukha ni vince pag malapitan. Sht. kinikilig ata ako. Hindi to pede!!!

"anu bang nakakatawa? "

---lumapit pa siya ng mas malapit sa face ko, at parang nawawala na ata ako sa control, nang may hawakan siya malapit sa lips ko. Pumikit nalang ako, haii  .. Nangangatal ata ako, pagmulat ko, yun pala, may pinunasan siya sa mukha ko, maliit na bahid ng ketchup from my breakfast.

"uhm. yan oh, para ka palang bata kumaen." and he laughs.

Umandar nanaman ang galit meter ko sakanya and said,"at least ako, hindi ako isip bata tulad mo!!!"

"Ms. Ramirez! Mr. Cervantes! What 's that all about ? I'm warning you two.---teacher

"sorry mam. ikaw kase.!" pabulong kong sabi kay vince ng may pagkainis.>.<

" ako pa ngayon ah." And he laughs again.

--- at nacut na yung classes, recess time nanaman, at eto bumuntot nanaman samen ni mag si Vince at si Abe.

" Hi Dee! Hi mag…", sabi ni Abe, na parang may gusto kay mag.

 "hi Abe!!" sabi naman ng maharot na si margareth.

" Hello ella. Pwede makiupo?" sabi ni vince.

Nag whisper ako, and said," anu pa bang magagawa ko, nakaupo kana."--

"I'm sorry? what were you saying?"

"nothing ..>.< cge go ahead." kakainis talga to, pati banaman sa pagkain andito kapadin!

----at habang kumakain ako, pinagtitinginan na kami ng mga estudaynte. Narinig ko pa yung isa sabi niya," ooohh..may nakuha nanamang paglalaruan si vince..nice choice ah." at pinagtatawanan pa kami. ayoko pa naman sa lahat ng ganon, na pinag uusapan ako, kaya I stood up na sa sobrang inis, and umalis nalang para makalayo sa anino ni vince.

" ui teka san ka pupunta?" sabi ni vince na parang nawala ang saya sa mukha.

"anu bang nangyari pare?"---Abe

"dee!! Wait up!--Mag

----Umiyak ako, sa sobrang inis. Parang na trauma na ata ako sa pagmamaliit ng mga tao. Ganun din kase ang ginagawa ng lola ko kay mommy, sobra kung manglait samin ni mommy, kaya buti nalang ginalingan ng mom sa pagtatrabaho. I guess namana ko na ata yun. Hindi ko alam na hinahanap pala ako ni vince, at nakita niya ko na nakaupo sa likod ng school. Nilapitan niya ko.

"woi. Bakit ka biglang umalis?"

"wala."

Galit siyang sumagot and said,"ha? Anung wala? Eh ayan umiiyak ka pa. Bakit ba?"

Tumayo ako at galit na ring nagsalita,"bakit? Dahil sa'yo! Dahil ngayon, pinag uusapan nako sa school, dahil sa tingin nila, may nakuha kana namang toy na malalaro mo. Vince, I'm just trying to blend in here. Pero ginulo mo, at napahamak pa ko ng dahil sayo. Hindi naman ako pagakakaisahan ng buong school kundi dahil din sayo."

"teka, ang sinasabi mo ba eh, you're blaming me because of what happened to you? Damn ella. Ginusto ko bang mangyari sayo yan? Ginusto ko bang pagkaisahan ka? Wow,ganyan pala ang tingin mo saken. Oo, I admit, nagalit ako sayo nun sa art subject, dahil yun nalang ang alas ko para maipakita ko naman sa magulang ko na magaling din ako, katulad ng kuya ko. Pero nawala yun, because of you, at hindi naman pumasok sa isip ko na gumanti pa. Isipini mo, anu bang mapapala ko kung gagantihan pa kita?. "

---nung time na yun, naging iba si vince. akala ko loko siya, meron din pala siyang kind heart na tinatago.

" kung naniniwala ka talaga na kasalanan ko, cge, sorry. Pero, nawalan din naman ako! Nasaktan din ako." Sabay alis papunta sa car niya.

Iniwan niya ako na parang may napulot na lesson. I think he's right. At sana pala hindi nako nagsalita nun, para napunta na ulit saknya yung grade.haii.. This is all my fault. Umuwi ako ng bahay na iniisip pa rin yun, lahat ng sinabi niya saken. At napansin din ni mom na tulala ako, kauuwi niya lang din eeh. Galing states.

"oh anak! I have some pasalubong for you oh. Check it out." at napansin ni mom na sad ako.

"bakit Michaella? What's wrong?"

"mom, nakasakit ata ako. Naisisi ko sakanya kung anong nangyayari saken ngayon."

" anak, bat mo naman ginawa yon? Anu bang nangyari?"

"kasi, pinag uusapan nako sa school, kami ni vince. At sabi nila, may napaglaruan nanaman si vince. At isinisi ko yun sakanya, at isinisi ko rin saknya kum bakit ako napapagkaisahan."

"tsk, anak………..., oo, mali nga na pag usapan ka sa school, pero kelangan mo bang magpaapekto sa sasabihin nila? Hindi mo naman alam kung ano ang hangarin ni vince sayo eh, at hindi nya naman siguro intensyon na paglaruan ka. At mali na isisi mo sakanya kung ano yung nangyari sayo, kasi hindi niya rin ginusto yon, walang gugustong mangyari sayo yun. Naintindihan mo ba?

"yes mom. Pero ano bang dapat kong gawin?"

"hmmm...tinatanung pa ba yon?"

"right.. Oo nga pala. Thanks mom ah? By the way, how's your biyahe?"

"ah, it's okay, nakapagsara nanaman ako ng account."

"good. May balita naba kay dad?

"ahhmm. Hinahanap parin siya sa Greece eh. Tara na kumain."

-----so bumuo nako ng thoughts sa isip ko kung pano magsosorry saksnya. Puntahan ko kaya siya sa bahay?or gumawa ng peace offering? Haii. I didn't know it would be this hard. Then I heard yung cell ko nag ring, si margareth pala.

"emdee? Pwede ba hiramin namin ni Abe yung car mo? May lakad kasi kami.".

"ha? Oh cge. Bat ndi kayo kay Vince manghiram? Di ba dun nahiram si Abe?"

" tinawagan kasi ni Abe si Vince. Eh para daw may sakit yung voice ni Vince. Sabi niya, sira daw auto niya. Sabi pa nga ni Abe, wala panaman daw tao dun kila vicente. Nag out of town mommy niya kasama brother niya, tas dad niya nasa work naman. What to do now?"

-----Maysakit pala si vince. Siguro eto na yung time para siya naman tulungan ko.

"o sige. Sunduin ko nalang kayo ni Abe ah? Tas punta tayo kila Vince."

"wait. I thought you're galit saknya? Eh anu to?"

"tutulungan ko siya. Para makabawi naman ako sa lahat ng ginawa niya para saken."

 ----so ayun, sinundo ko sila, tas bumili kami ng gamot at pagkain, para sa paggaling niya. Hmm..  kamusta na kaya siya.?