Herşeyden habersiz yürüyordu yolda genç kız. Düşünüyordu dün olanları,bugün olanları, gelecekte olacakları. Bugün bir kardeşi olduğunu öğrendi genç kız afra ve öznurdan başka kardeşi olduğunu...
Onun yanına gidiyordu zaten yetimhaneye.ordaymıs kardeşi bir tanesi.genç kız kardeşinin olmayan annesi olacaktı vede... babası nedenmi babası çünkü biliyordu genç kız babası kemal beyin kardeşi betülle ilgilenmeyeceğini.biliyordu işte çünkü kendiside yaşamıstı bu olayı sadece sadece o yetimhanede değil bir,bir,mutsuz büyük bir evde yaşamıstı.ama o kardeşinin tek ailesi olacaktı.yetimhanenin kapısına gelmişti artık nida.eski yıkık bir yetimhanenin.hemen müdürün odasını bulup içeri girdi minik bir kız vardı orda dudağı ve kaşı patlaktı içi cız etmişti sanki sanki anlamıştı kardeşinin o olduğunu hemen söze giriş yaptı genç kız
-nerde kardeşim NERDE dedi bağırarak
-siz kim oluyosunuzda bana bağırıyorsunuz.dedi müdür
-haha ben NİDA KAYA
-pa pardon nida hanım kardeşiniz betül KAYA dedi kayaya vurgu yaparak aynı zamanda küçük kızı göstermişti genç kız hemen kızın yanına gidip diz çöktü ve
-merhaba hayatım,merhaba ömrüm,merhaba KARDEŞİM.diyip sarıldı küçük kardeşine. Betülcük zaten ağlıyordu sarılıyordu sıkı sıkı sakin onu bırakıp gidecekmiş sanıyordu ama yanılıyordu ablası koskoca NİDA KAYA'ydı o asla birini yarı yolda bırakmazdı çünkü o bırakılmanın acısını en ağır bir şekilde çekmişti zaten...
Genç kızın yanağımdan bir yaş akti ama hemen sildi ağlamazdı,ağlayamazdı.ağlamak güçsüzlük acizlikti onun için sevgilisi için dökmüştü zaten yeterince göz yaşı, eğer şimdide dökerse olmazdı o zaman NİDA KAYA olmanın anlamı kalmazdı onun için...
VOTE VE YORUMU EKSİK ETMEYİNİZ
MEDYA=BETÜLcük
