Ik pak mijn mobiel. Het is nog zo'n oude koelkast. Ik heb nog niet zo'n high tech kijk mij een alle nieuwe snufjes hebbn mobiel. Ik ben allang blij dat ik kan bellen. Ik toets het nummer in. Tuut..tuutt... het nummer dat u probeert te bellen is in gesprek. Probeer het later nog ee... ik druk op het rode knopje. Nee echt niet. Ik kijk naar mijn vriendin later nog maar een keer proberen.
We zitten in de trein naar huis. De zon schijnt. Ik zit bij het raam, het is lekker warm. Ik speel met het cd hoesje en kijk naar buiten. Van een andere coupé komen ineens een paar jongens naar binnen. Als mijn vriendin ze ziet rent ze er gelijk naar toe en laaat mij in de steek. Gezellig, alleen in een trein. Ik pak mijn mobiel en zet muziek op. Tuurlijk one direction. Wat anders?
Bij het station stap ik op mijn fiets. Mijn vriendin heb ik al niet eens meer gezien. Ik moet nog ongeveer een half uur fietsen, maar ik ga echt niet op haar wachten. Ik zet mijn mobiel harder en ga.
Ik ben gewoon boos. Boos op alles. Ook op mezelf. Heb je eindelijk de kans om je idolen te ontmoeten en dan vak je flauw en waarom? Geen idee. Ik fiets harder omdat ik kwaad ben.mijn vriendin had gewoon bij mij moeten blijven! De cd in mijn tas vliegt alle kanten op.
Ik ben bijna thuis. De cd slingert all kanten op. Ik ben nog steeds boos. Ik maak een wilde draai naar rechts, maar heb een auto niet gehoord. 'Shit.' Zeg ik en dan word alles zwart.
