Odd Love?

Odd Love - 2

*boogsh! (tunog ng biglang pagbukas ng pintuan)

Nakita kong kukunin na sana ni Nic yung notebook kaya..

"HUWAAAAAAAAAAAGG!" sabi ko sabay hablot sa notebook. Nakita ko nalang na nagulat siya. Psh. Sino ba naman kasi ang di magugulat sa mga pinaggagawa ko. =_____=

"A-ano yan? S-siguro may tinatago ka diyan 'no??? Patingin! Dali!" sabi naman niya. Wah! Kaya nga tinatago eh.

"H-hah? Wala! Diary ko kasi 'to. At isa pa, computer lang naman ang pinahiram ko sayo ah? Eh bakit pati 'tong notebook ko, pinapakialaman mo?" tanong ko.

"Ang cool ng cover eh. Kaya na-curious ako. ^______________^" baliw din 'to eh. Ano naman ang cool sa basang bulaklak? Grabe.

"Tsss. Palusooot! Pero sige. Since pinsan kita at mabait ako, papatawarin na kita. Basta ba wag ka nang makikialam sa may gamit ng may gamit. Ha?! Intendies?" pagtataray ko. Kaso parang di bgay sakin magtaray. T____T

"Ok." wow! Ang cool ng answer niya! Pang Ms. Universe! Tas pagsagot na pagsagot niya, sabay upo dun sa tapat ng computer. Grabe! Kwarto niya 'to? Itong pink na kwarto?

Kung umasta, parang kwarto niya eh. Kayamot. -_______-

Oo nga pala. Yung nasa notebook ko kasi, diary ko tlaga yun. Pero parang hindi. Parang taguan ng secrets at embarassing moments. Kaya parang diary na din.

Bestfriend ko ata 'tong notebook slash diary ko! Love na love ko nga eh. Kasi, lagi niya ako pinapakinggan. ^____________^

Pero may isa pa akong bestfriend. Saka ko na siya ipapakilala. Kailangan ko pang bumaba at tulungan si Tit- Mom. Hehe.

Pagkababa ko, si Ate Nica ang agad tumambad sa harap ko. Ang bilis naman niyang bumalik.

"Hi Audrey! Eto oh. I bought you some new earphones! Sana magustuhan mo!" sabi niya. Hahahaha! Ang cute. It has a design of a teddy bear na may hawak na isa pang teddy bear. Haha.

"Ate Nica!!! I love you! Alam mo, sana di ka na nag-abala pa! Pero dahil masama tumanggi sa biyaya, akin na talaga 'to! Hahahaha!" tapos nagtawanan nalang kami. Pero bigla kong naalala.

"Uhm. Ate. Bakit nga pala ako ang binigyan mo ng earphones kesa kay Nic? Diba siya ang naghabilin? Baka dapat sakanya 't--" naagsalita na siya bago pa ako makatapos.

"Hmp! Yun? Bibilhan ko? After what he did to me? I mean, to my precious earphones? He put it there in the.. Ugh! It's like so disgusting! Kaya never! Mas katanggap tanggap ka pang kapatid ko kesa dun sa idiot stupid kid na yun! He will really pay! Hinding hindi ko talaga yun papahiramin ng computer! Tandaan niya yun!"

Para talagang bata 'tong dalawang 'to. Pero hala! Bakit ko nga ba hindi naisip yun? Nako naman.

"Ahh.. Ate. K-kasi."

"Ano yun, Audrey?" tanong niya na para bang nasa hot seat ako ngayon. Tas ang lawak lawak pa ng ngite. T__________T

"P-pina.. Pinahiram k-ko kasi yung computer ko kay N-nic eh. He-he." biglang sumama yung aura niya. Waaaahhh!!!

"Oh?! Sige, Aubrey. Dito ka nalang. Papasok lang ako sa kwarto mo. Pahiram na din ng computer! ^_________________________^" oh, mymy. I can feel something's about to happen. Which is really bad. Really really bad. Tsk. Tumango nalang ako.

After a few minutes, may narinig na akong sumigaw. Sabi ko na nga ba. Si Nic. Ang bilis pa ng takbo pababa ng stairs. I knew it. Pero, di ko naman nakitang lumabas si Ate Nica sa room ko. So I decided to go there.

Pagkapasok ko, nakita kong naglalaro si Ate Nica ng plants vs. zombies sa computer ko. Hahahaha! Kahit kelan nalang! Pero, ano ng ba ang nangyari?

Nica's POV

Biglang nag-init ulo ko nang sinabi ni Audrey that she permitted my stupid idiot brother to use her computer. Argh. But I can't express this anger to her.

Kaya eto ako ngayon. Walking into Aubrey's room. Si Nic kasi, adik yan sa computer. Nasira kasi yung laptop niya. At siya mismo ang nagsira. How stupid, right? But that's another story.

Pagkatapos niya ilagay yung cute, pink earphones ko dun sa ano... Urgh. It's so kadiriii. I can't let him be happy! -_______-

*ehem, ehem 

I pretended that I'm coughing. But since he's reading manga, di niya ako napansin at narinig which leaded me to the highest point.

Ayoko lang naman kasi iniignore ako! I absolutely hate that! Pero nakipagplastikan muna ako. Because that's the way I like to revenge. ^______^

"Nic. Mukhang ang saya saya mo ah?" this time, lumingon na siya. Yay!

"Ah. Oo. Imba yung kontrabida eh! Hahahahahahahaha!" humarap ulit siya sa computer. Aba at talagang!

"Really? Isn't that great?" lumapit ako at inakbayan siya. Siya naman, parang wala lang. Tumatawa pa din siya.

"Do you mind if I borrow the computer you're using? ^______^" pero parang di niya pa din napansing ako ang ate niya.

"Ano ka? Nauna ako dito 'no. Tsaka di pa ako tapos magbas--Ah. H-hehe. ^___^" tinutukan ko siya ng cutter na I saw somewhere here in the room nung pagkalingon niya.

"Sa tingin mo, natutuwa ako? HA?" nilapit ko pa yung cutter.

"Uhm. A-ate. Kasi. Patapos na 'tong binabasa ko. T-tatapusi--" nilapit ko pa lalo yung cutter. Maybe 2 inches before his neck.

"DO YOU THINK I'M LETTING YOU FINISH THAT F*CKING STORY?! IF I TOLD YOU THAT I'M GOING TO USE THAT COMPUTER, I'M GOING TO USE IT! AND YOU CAN'T DO ANYTHING ABOUT THAT. Now, tell me. Life or computer? ^_________^" nilapit ko na yung cutter sa leeg niya. Dikit na nga yung cutter sa kanyang skin eh.

Kaya once na gumalaw siya paforward, alam na.

"Uhm, A-ate. H-hindi mo naman kayang patayin k-kapatid mo d-diba??" I just gave him a bitter smile and said,  

"But once you've messed up with me, I might not hesitate to do that. ^_________^" tas nilapit ko pa ng unti yung cutter which made him tremble in fear and then he gulped.

"Ah. S-sabi ko nga? W-waaaaaaaahhhhh!" tas tumakbo na siya papalabas ng room ng sumisigaw pa din.

At ako? I decided to play. My favorite game so far.

Plants vs. Zombies.

And while playing, I thought it would be better if I think that..

I'm the plant and my stupid idiot brother is the zombie.

Oooohh lala. Mukhang gaganahan lalo akong laruin 'to. :D