Terkedilen hayaller

Okul

Ed sheeran-All of the stars

-

2.bölüm

Bir hayalin daha yıkılışını seyretmeye kalmadı mecalim,beni de düşlerine alır mısın ?

Biri beni dürterken gözlerimi yavaşça araladım.Gördüğüm mavi gözler bana endişeyle bakıyordu.
"Kaç saattir uyuyorsun bir şey oldu sandım." Kerem bana meraklı gözlerle bakarken yatakta hafifçe doğrularak oturur pozisyona geçtim.
"İyiyim sadece biraz yorgunum."

Verdiğim cevaba inanmaz gibi bakarken Keremin yanağını sıkarak
"Gerçekten iyiyim maviş!" Kerem ona maviş dememe kızardı bu yüzden elimi sertçe indirdi.Ama yüzü hala gülüyordu.
"İyi bakalım hadi hazırlan okula geç kalıcaksın."
"Tamam." diyerek onu onayladım ve odadan çıkışını izledim.

Kerem benim kuzenlerim arasında sevdiğim tek kişiydi.Diğer kuzenlerimle pek iyi anlaşamazdım ama kerem ayrıydı benim için.

Yataktan kalktım ve dolabıma doğru yöneldim.Dolaptan okul kıyafetlerimi çıkararak yatağın üstüne fırlattım.Kıyafetleri giydikten sonra saçımı yapmak için makyaj masamın yanına gittim.Aslında saçlarımla pek uğraşmama gerek yoktu tarayınca güzel bir şekil alıyordu.Çok fazla uğraşmak istemediğim için tarayıp bıraktım.

Ağladığım için gözlerimin altı şişmiş ve kızarmıştı.Kapatıcı ile onları kapatıp,rimel kullanarak işimi bitirdim.Odadan çıktığımda burnuma mis gibi kokular dolmuştu bile.Merdivenlerden inerek mutfağa yöneldim.Mutfağa girdiğimde Kerem'i gördüm.Kerem beni farketmemiş olacak ki hala tavadaki yemekle uğraşıyordu.

Gözlerimi keremden çekip masaya yönelttiğimde masada hiç boş yer kalmadığını gördüm.Kerem yine marifetlerini göstermişti.

"Günaydın güzelim geç otur hadi."

Keremin dediğini yaparak masadaki sandalyelerden birine oturdum.Hangisinden başlayacağımı seçmeye çalışırken Keremde yanıma oturmuş yemeye başlamıştı bile.

"Hadi güzelim başla aç kalacaksın yoksa."

Keremin yaptığı kafiyeye karşı gülümsedim.Kerem'in dediğini yaparak yemeye başladım.Gerçektende lezzetliydi.

Okula vardığımda ilk önce etrafa göz gezdirdim.Tanıdığım yüz göremeyince pes ettim ve okula doğru yürümeye başladım.Merdivenlerden çıkarken telefonuma mesaj geldiğini haber veren ses düşüncelerimi yarıda kesmişti.Çantamdan çıkarıp telefonumu aldım ve mesajı açtım.Mesaj keremdendi zaten başka biri olamazdı çok fazla arkadaşım yoktu hatta hiç arkadaşım yoktu ama bunu sorun etmiyordum.Yalnız olmayı severdim.

Keremden gelen mesajı açtım
"Bu akşam evde olamayacağım.Kendine dikkat et güzelim."

"Tamam maviş sende dikkat et!"

Keremle konuşurken başımı birine çarpmanın şiddetiyle geriye savrulmuştum.Neyseki düşmeden kurtulmuştum.Çarptığım kişinin kim olduğunu görmek için kafamı kaldırmamla yeşil gözleri görmem biraz şaşırmama neden olmuştu.
"Pa-pardon."
Neden kekelediğimi bilmiyordum ama Batu, karşımda yeşil gözleriyle bana bakıyordu.
"Dikkat et kızıl."
Yanımdan geçip giderken hala şaşkındım.

Kafamı ovuşturarak sınıfa doğru ilerlerledim.Sınıfa girdiğimde az kişinin olduğunu gördüm.Herhangi bir sıraya geçip oturdum.Başımı sıraya koydum ve gözlerimi kapattım.Zil çaldığını duyunca kafamı kaldırdım ve gelenlere göz attım.

Herkes gelmişti.Kimisi arkadaşlarıyla muhabbet ediyor,kimiside benim gibi öylece duruyordu.Kapı açılma sesiyle kapıya doğru baktım.Gelen öğretmendi.
"Günaydın çocuklar."

"Günaydın hocam."

"Oturabilirsiniz."

Herkes hocanın dediğini yaparak oturdu.Dersi dinlemek yerine başımı sıraya gömdüm.Hoca dersi anlatırken kapı çalmıştı.Umursamadım ve başımı sırada tutmaya devam ettim.

"Özür dilerim hocam."

"Bidaha olmasın boş bir yere geç."

Hocanın ve yeni olduğunu duyduğum bi kızın sesini duymuştum.Yanımda hissettiğin hareketlilikle kafamı sıradan kaldırdım ve yanıma baktım,yeni gelen kız yanıma oturmuştu.

"Merhaba ben İrem."

"Bende Miray."

Gülümseyerek bana bakarken bende ona gülümsedim.Defterini çıkartıp bir şeyler yazmaya başladığında not aldığını anlamıştım.Bir şeyler yazmaya devam ederken gözlerimi ondan çekip dışarıya bakmaya başladım.Sabah ki havaya göre dışarıda çilemeye başlayan yağmur ceket almadığım için pişman olmama neden olmuştu.

"Şuradaki çocuk sana mı bakıyor ?"

İrem'in sesiyle bakışlarımı ona çevirdim.Bahsettiği yere baktım.Batu'yu kastediyordu.Batu ona baktığımı görünce göz kırptı.Ona bakmayı kesip İrem'e hala cevap vermediğimi farkettim.

"Bilmem farketmedim."

İremle konuşurken dersin bittiğini haber veren zil sesi konuşmamızı bölmüştü.İrem kantinden bir şeyler almak istediğini söyleyip gitmişti bende bu sırada yağmuru izliyordum.Yağmur yavaş yavaş hızlanıyordu,küçük damlalar cama çarparak ilerliyor en sona doğru gidiyor ve kayboluyordu.

Son ders bittiğinde herkes dağılmaya başlamıştı.Yağmurdan koşarak kaçanlar,yavaş yavaş ilerleyip yağmurun tadını çıkaranlar ve ben gibi şemsiye getirmeyip kenarda bekleyenler.Omzuma dokunan el ile irkildim,arkamı döndüğümde karşımda yeşil gözleriyle bana bakan Batuyu gördüm.

"Herkes gitti sen neden burda bekliyorsun kızıl ?"

"Seni ilgilendirir mi ?"

Sesimin titremesine engel olduğum için kendimle gurur duydum.Ama Batu verdiğim cevaba memnun olmayarak bakarken beni inceledi ve yeniden gözlerimizi birleştirdi.

"İlgilendirir.Gel seni bırakayım.Belli ki hazırlıksızsın."

Yaptığı teklifi düşündüm,yağmur şiddetini artırmış hızlı hızlı yere düşüyordu.Batuya güvenmiyordum ama şuan buna mecburdum.

"İyi tamam."

O önden ben arkadan yürümeye başladık.Arabaya bindiğimizde Batu arabayı çalıştırıp sürmeye başladı.Ben ise camdan dışarı bakıyordum ikimizde konuşmadık.Evin önüne geldiğimizde ona 'Teşekkürler' dedim ve kapıyı açtım.Ama o bana engel olarak kolumdan tuttu ve yüz yüze gelmemizi sağladı.Karşımda duran yeşil gözlere takılı kalmıştım.Batu bana dikkattli bir şekilde bakıyordu,aramızda ise mesafe diye bir şey yoktu.Onun nefesini dudaklarımda hissediyordum.

Dudaklarını dudaklarıma bastırınca donup kalmıştım.O ise beni yavaş yavaş öpüyordu.Kendime geldiğimde onu ittirdim.Yüzüme gülerek bakıyordu.

"Pislik!Ne yaptığını sanıyorsun!"

"Kızıl saçlımın dudaklarının tadına bakıyorum."

Dudağının kenarıyla gülümserken ben verdiği cevabı hiç beklemiyordum.Kızıl saçlımın mı demişti o ?
Ben onun kızıl saçlası felan değildim kendini ne sanıyordu böyle.

Ona bir cevap vermeden kapıyı açtım.Sert bir şekilde kapatarak aşağı indim.Hızlı hızlı yürürken arabanın çalışma sesini duydum arkama bakmadan yürümeye devam ederken elimdeki anahtarla evi açtım ve içeri girdim.Odama çıkıp üstüme günlük bir üst altımada eşofman giydim.Kendimi yatağa attığım gibi uyumuştum.

Geç geldiğini biliyorum ve özür diliyorum.Ama anca zaman bulabildim.Diğer bölümde görüşürüzz.

Mutimedia Kerem ve Miray.