Selena gomez-Same old love
-
3.bölüm
Ve her şeye rağmen,seninle mutsuzluğa da varım ben.
Uyandığımda akşam olmuştu.Dışarıdaki yağmur durmuş yerine harika bir koku bırakmıştı.Yataktan kalktım ve odadan çıktım merdivenlerden inerken karanlık sessizlikle birbirine karışıp bende korku oluşturuyordu.Bir an önce salona ulaşmak ve ışığı açmak istiyordum.Ne hızlı nede yavaş adımlarla aşağı inerken salona ulaştım.Duvara elimi sürterek giderken ışık düğmesini bulmaya çalışıyordum.Gözlerim karanlığa yeni alışmışken düğmeyi buldum ve bastım.Işık yavaş yavaş her yeri aydınlatırken mutfağa yürümeye başladım.
Acıktığımı farketmem uzun sürmemişti çünkü her dakikada bir guruldayan karnım bunu belli ediyordu.Mutfakta kendime bir şeyler hazırlayıp yedim.Uyuduğum için uykum yoktu bende film izlemeye karar verdim.Ama çalınan kapı düşüncelerimi dağıttı.Kapının yanına geldiğimde kapıya yaklaşarak
"Kim o ?" diye sordum.Ses gelmeyince yavaşça kapıyı araladım.Karşımda sırılsıklam olmuş bir kız bana bakıyordu.Biraz daha dikkatli bakınca onun İrem olduğunu gördüm."Gelebilir miyim ?" çekinerek sorduğu soruya karşın kapının önünden çekildim ve geçmesi için yer açtım.
"Noldu ?" sonunda neler olduğunu sormayı akıl ettiğimde kendimi tebrik ettim.
"Okul çıkışı bara gittim biraz kafa dağıtmak için ama sarhoş oldum ve işler ters gitti.Bir kaç erkeğe yakalandım,koştum ve bu mahalleye girince ilk kapıyı çaldım ve görüyorum ki senin evini bulmuşum."
Derin bir nefes aldı ve vereceğim cevabı beklemeden "Bugünlük burda kalsam sorun olur mu ?"
"Tabi kalabilirsin."Başıyla teşekkür ettikten sonra hala ayakta dikildiğimizi fark ettim.
"Gel üstünü değiştir." Diyerek onu odama çıkardım dolabı karıştırıp ona uygun kıyafeleri bulduğumda ona verdim ve odadan çıktım.Mutfağa gidip ikimize sıcak çikolata hazırladım.Onları tepsiye koyup salona geçtim.İrem merdivenler inmişti yanıma gelip oturdu.Verdiğim kıyafetlerin onun üzerine tam olduğunu gördüğümde sevinmiştim.Tepsiden sıcak çikolatasını alıp yanıma kuruldu.Bir süre sessiz kaldıktan sonra İrem'e baktım,öylece karşıya bakıyordu dalıp gitmişti.Elimi yüzünün hizasında tutarak salladım.Bir iki saniye sonra irkildi ve başını bana çevirdi.
"Dalıp gittin."
"Ah,farkında değilim."
Konuşmamızı bölen İrem'in telefonunun sesiydi.Telefonu sehpanın üzerinden aldı ve açarak kulağına götürdü.
"Abi." diyerek açmıştı telefonu demek ki bi abisi vardı.Bir süre karşı tarafı dinledi ve en sonunda "Tamam dikkat ederim." telefon konuşmasını bitirdiğinde bana doğru döndü.Bir şey söylemek için ağzını açtı fakat açtığı gibi geri kapadı.
"Demek bir abin var ha.""Evet.Arda."
Tekrar önümüze döndük.Ben konu aramaya başlamışken İrem sıcak çikolatasını bitirmişti.
"Ben..çok teşekkür ederim yani evine aldığın için başkası olsaydı kapıyı bile açmayabilirdi.""Ama ben vardım.Sana her zaman kapım açık."
"Teşekkür ederim."
Dediğinde kalkıp sarıldı.Ayrıldığımızda gözleri dolmuştu.Ah hadi ama.Eliyle göz yaşlarını geçirdi ve hiç olmamış gibi bana bakıp gülümsedi.
****
İrem'e yatağını hazırlayıp yanından gittiğimden bu yana 1 saat geçmişti.Kendimi yatağa bırakır bırakmaz uyurum diye tahmin etmiştim ama tahminlerim tutmadı bende yatakta dönüp duruyorum.Daha fazla dayanamadım ve kalktım.Yavaş hareketlerle çalışma masamın üzerinden bilgisayarımı aldım.Yatağın üzerine oturdum ve twitterda gezinmeye başladım.Gözüme çarpan twettle gözlerimi iriledim ve yeniden okudum.Batu_19:"Pislik!Ne yaptığını sanıyorsun!" Dedi kadın."Kızıl saçlımın dudaklarının tadına bakıyorum." Dedi adam.
Batu'nun attığı bu twett ona kızgınlığımı daha çok arttırdı ve sinirle ona mesaj attım.
Miray_13:Kendini ne sanıyosun!Ben senin kızıl saçlın değilim!Ben ancak senin hiç bir şeyin olabilirim!
Twitter'ı kapatıp kendimi sakinleştirmeye çalıştım.Kendimi sakinleştirmem için gerekli olan tek şey Doctor Whoydu tabiki.Herhangi bir bölümünü açıp izlemeye başladım.Kapım yavaşça aralandığında başımı o tarafa çevirdim.İrem başını bana doğru çevirmiş bakıyordu.
"Uyuyamadımda gelebilir miyim?"
"Tabi gel."
Yanımda yer açarken yanıma oturması için açtığım yere vurdum.Oda kapıyı kapatıp yanıma geldi.Yorganı üzerine çekip oturdu.
"Demek doctor who izliyorsun."
Başımla onu onayladım ve bölümü açtım.Bölüm bittiğinde İrem'e baktım uyumuştu.Bilgisayarı kapatıp yanımdaki komidine koydum.İremi yatırırdım bende kendi tarafıma geçtim.İkimiz şuan aynı yataktaydık.Ama yatağım büyük olduğu için sorun değildi.İrem mırıldanarak bir şeyler söyledi ilk dediğini anlamasamda ikinci dediğini çok net anlamıştım.
"İyi geceler en iyi arkadaşım."
Onun bu dediğine gülümsedim ve pencereye doğru baktım perdenin tam kapatamadığı yerden görülüyordu ki güneş doğucaktı.Bende yatakta yayılarak gözlerimi kapattım.Yavaş yavaş uykuya dalarken perdeden hafifçe süzülen güneş mayışmamı sağladı ve uykuya daldım.
****
Gözlerimi açtığımda üzerimde bir kol ve bacak vardı.İlk önce kol ve bacağa daha sonra onların sahibine baktım.Tabiki bu İremden başkası değildi.Kolunu üzerimden çektim ve yavaşça doğruldum telefonumu elime alıp saate baktım.9:24.Okula geç kalmıştık.Ah lanet olsun.İremi dürterek uyandırdım ve hemen kalktım.Kendi okul kıyafetimi ve İrem için yedekleri çıkardım.İremde uyanmış yatakta gözlerini ovuşturuyordu.Ona çabuk olmasını söyledim ve banyoya girip hazırlanmaya başladım.Okul kıyafetlerimi giydiğimde aynaya baktım.Dağılmış saçlar kızarmış ve altı morarmış gözler.İşte şuanki ben buydum.Saçlarımı çözdüm ve taradım.Saç diplerim şuan sızlıyordu ama bişey yapamazdım at kuyruğu yaptığım saçlarımı düzelttim.Ve gözlerimin altına fondöten sürdüm.Banyodan çıktığımda İremde hazırlanmıştı.Yeniden saate baktım.9:47.İremle aşağıya koşarak indik vestiyerden anahtarı alıp hızla kendimi dışarı attım.Otobüs durağına geldiğimizde neyseki şans bizden yana oldu ve otobüs kısa sürede geldi.10 dakika sonra otobüs durduğunda hızlıca aşağı indik okulun bahçesinden girdiğimde kimse yoktu.Demek ki hala derstelerdi.Bi banka oturduk.Ve zili bekledik.O sırada telefonuma gelen mesaj sesi bütün düşüncelerimden ayrılmama neden oldu.
Bilinmeyen numara:2.katın camına bak.
Kafamı yavaşça kaldırarak 2.kata baktım.Camda Batuyu gördüğümde bana sırıtışla bakıyordu.Dudaklarını yaladığında dünkü olay aklıma geldi ve istemsizce elimi dudaklarıma götürdüm.
Bilinmeyen numara:Bana ben senin hiç bir şeyinim diyemessin yoksa canını yakarım.Sen benim kızılımsın.
Attığı mesajla kafamı yeniden cama çevirdim.Daha deminki alaycı sırıtışı yerini ciddiliğe bırakmıştı.Şuan çok korkutucu gözüküyordu.Başımı öne eğdim ve alt dudağımı ısırdım.Ben Batuyla uğraşırken İremi tamamen unutmuştum.Nerde olduğuna bakmak için gözlerimle okul bahçesini taradım ama onu göremedim.
Okul kapısının orada bi hareketlilik olunca kafamı oraya çevirdim.Ben İremi beklerken karşımdan Batu geliyordu.Hemde buraya.Yanıma.Yavaş yavaş yürürken ciddi ifadesi beni korkutmaya yetiyordu bile.Ben ona korkuyla bakarken,yanıma yaklaştı ve kulağıma doğru fısıldadı.
"Beni gördüğüne mutlu olmadın mı kızıl ?"
I'm back bitches xhfhf Yeni bölümle karşınızdayım biliyorum biraz sıkıcı şuan ama daha olaylar yok ilerledikçe olaylar olucak.
Vote ve yorumlarını esirgemeyin ve bol bol verin djdhd
Neyse gnçlr grşrz.Multimedia Miray ve İrem.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Terkedilen hayaller
Roman pour Adolescents17 yaşında ki bir kızın hayatı ne kadar mahvolabilir? Bütün hayalleri nasıl yok olabilir? İşte bu Miray ve İlker'in hikayesi. Terkedilmiş iki genç. Ne hayalleri var ne de umutları sadece birbirleri var sığınacakları.