KARANLIĞIĞA DOĞAN IŞIK

2. Bölüm

DOLUNAY KARA:
Doğru duymuş olamam diğil mi? Bu cehennemden kurtulmama iki hafta kalmışken başka bir cehenneme kendi rızamla adım atamam diğil mi? Kesinlikle hayır. Tam bir saçmalık. Hızlıca onların yanına giderek konuşmaya başladım.

Hayatta olamaz ben başka bir cehenneme adım atmam.

Dolunay dur bi dinleyelim.

Diyerek beni telkin etmeye çalışıyordı dicle ama ne fayda...

Tamam. Umarım mantıklı bir açıklaması vardır Feride Hanım

Tamam. Sizi evlat edinecek olan Nezahat Hanımla Halil Bey birkaç gündür gidip geliyorlardı. Aslında sadice Dicleyi istiyorlardı. Fakat Dicle nin senin yanında mutlu olduğunu görünce senide almak istediler.

Hayatta olmaz. Benim bir ailem var zaten.

Evet benim bir ailem vardı ama ölmüştü.

-Nolur Dolunay sen iki hafta sonra gideceksin ama benim 18'ime girmeme daha çok var nolur benim için.

-Ben sizi yanlız bırakayım. İyice düşünün gerçek bir aile için bu son şansınız olabilir.

Diyerek yanımızdan ayrıldı Feride Hanım. Aslında bir bakıma haklıydı Dicle ben gidince o burada yanlız kalacaktı.

-Bahçeye çıkalım mı?

Diye soran Dicle ye başımı tamam anlamında aşağı yukarı sallamaya ve Feride Hanımın dediklerini düşünmeye başladım. Son şansınız" demişti. Doğruydu belkide özlem kaldığım aile sıcaklığını onlarda bulabilirdim ama güvenmiyordum onlara kendimi geçtim Dicle ye birşey yapabilirlerdi.

Dicle benim herşeyim. Güvenmiyordum, güvenemiyordum. Bu sırada bankın yanına geldiğimizi farkettim ve oturdum. Dicle:

-Bak Dolunay sen buradan gidince ben yanlız kalıcam lütfen hem son şansımız olabilir. Bu doğru belki aile sıcaklığını bulabiliriz.

-Dicle anlamıyorsun. Onlara güvenmiyorum. Kendimi geçtim ya sana birşey yaparlarsa.

-Tamam. Birkaç hafta denesek?

Diyerek gözlerini kedi yavrusu gibi açınca onun ne kadar çok istediğini anlamıştım.

-Tamam ama gözlerimi üstünden ayırmam. Onlarla yanlız kalmayacaksın.

-Peki anne.

Diyerek güldü ve bana sarıldı.

DİCLE DİNÇ:

Dolunay ın kabul etmesine hem şaşırmış hem de sevinmiştim. Güvenmemesi olağan birşeydi. Kimseye kolay kolay güvenmezdi. Doğasında vardı kızın.

-Gel Feride anneye söyleyelim.

Benim bu istekli halime güldü ve "tamam" anlamında başını aşağı yukarı sallamaya başladı. Yürümeye başladığımızıda bende düşünmeye başladım. Aslında Dolunay güvenmemekte bir bakıma haklıydı. Daha önce hiç görmediğimiz bilmediğimiz birçok kişi. Daha sadice adlarını biliyoruz. Bu sırada kapının önüne geldiğimizi farkettim Dolunay a baktığımda gözlerine duvarlarını çekmiş birşeyler düşünüyordu. Derin bir nefes aldım ve kapıyı tıklattım.

-Gelll!!!

İçeriye girdiğimizde Feride anne koltuklara oturmamızı işaret etti. Hemen dediğini yaptık. Dolunay 'a baktığımda elleriyle oynayarak bana baktığını farkettim. Bunu sadice sinirlendiğinde yaptığı için direk konuya girdim.

Feride anne biz birkaç hafta denemek istiyoruz. Onları tanımak istiyoruz.

Tamam kızlar o zaman ben Nezahat Hanım ve Halil Bey e haber veriyim. Bu arada doğru bir karar verdiniz. 18. yaşınızı hem yeni ailenizle kutlayacaksınız hem de bir aileniz olacak.

Dediğinde Dolunay homurdanmaya başladı. Bu haline gülmeden edemedim ve Feride annede bana katıldı.

-Yanlız kızlar şaka bir yana okula zaten geç kaldınız daha fazla oyanlanmayın.

Diyen Feride anne ile hemen yerimizden fırladık vr birşey demeden odadan çıkarak yatakhaneye doğru koşmaya başladık.
Okulu nasıl unuturuz ya yani anlamıyorum o gereksiz konu yüzünden öğretmen fırça kayacak

Gibi birçok homurdanma bahşetti...

Okula vardığımızda 2. dersin sonlarındaydılar. Bu yüzden derse girmeyerek kantine doğru yol almaya başladık. Kantinde her zamanki masaya oturararak düşünmeye başladım. Gerçekten bizi alacak kişileri merak etmiştim. Nasıl görünüyorlar kaç yaşındalar gibi birçok soru.