Özür Dilerim Seni Seviyorum

Bölüm 3

BURAK

'Üzgünüm ama bunu yapmak zorundayım. Onu bir daha kaybedemem. Zamanım kısıtlı' içimden konuşuyordum. Eğer bu kız kim ise ona gerçekten borçluydum.
'Ya bıraksana kolumu'diye bağırıyordu. Hızlı bir şekilde ona döndüm. Duraksadı.
'Susmazsan ölümün daha kötü bir şekilde olacak'
'Tüm ölümler kötüdür'
Gülüyordum. Gördüğüm ilk taksiyi çevirdim. Onla birlikte taksiye bindik. Bir köşede ben diğer köşede o oturuyordu. Çok sessizdi.
'Sana seni öldüreceğimi söyledim. Bu durumda korkman gerekemez mi?'
'Aslına bakarsan korkuyorum hem de çok fakat ecele bir faydası yok. '
'Taksideyiz istediğin zaman kaçıp gidebilirsin'
'Kaçamayacak kadar yorgunum'
'Delirmişsin...'
'Bana biraz yaklaşırmısın?'
'Katiline yakın olmakmı istiyorsun?'
Güldü. istediği gibi yaptım onun olduğu tarafa doğru kaydım. Aniden başını omzuma koydu.
'Azıcık böyle kal zaten öleceğim'
Gülümsedim. 'Üzgünüm'
'Neden beni öldüreceğin için mi?'
'Seni öldürmeyeceğim'
Cevap vermedi. Sanırım uykuya daldı.
Eve vardık. Kızı taksiden alıp kucakladım. Evde boş bir odaya yatırdım.
'Teşekkür ederim bana şans getirdiğin için' ışıkları kapadım ve odadan çıktım. Şimdi asıl görmem gereken kişi beni bekliyordu. Yavaş yavaş onun olduğu odaya doğru ilerliyorum. Kalbim yerinden çıkacakmış gibi hissediyorum.
'Yasemin'
'Burak'
İşte oradaydı. Saçları daha da çok azalmıştı bana doğru yaklaştı.
'Uzun zaman oldu burak ve bende git gide ölümün eşiğine yaklaşıyorum. Bu seni üzmüyor mu?'
Tam 1 yıl olmuştu onsuz geçen bir yıl.
Ağlamaya başladı. 'Söylesene üzülmüyormusun. Ben seni kaybedeceğim düşüncesiyle her gün ölüyorum anlıyormusun ?'
Sustum. Bir şey söyleyemiyordum. Devam etti.
'Belki yarın öleceğim belkide gün içinde. Neden gittim biliyormusun ? Beni bu şekilde görmen canımı acıtıyor.  Beni tekrar buraya getirdin,sırf sen istedin diye. Peki ya benim isteyip istememem senin umrumda değil mi?'
'Evet umrumda değil. Değil çünkü sensiz yaşayamıyorum. Nefes bile alamıyorum.
'Ben ölünce ne yapacaksın '
'ÖLMEYECEKSİN'
'Burak ben kanserim. Grip ya da onun gibi bir hastalık değil. Saçlarımın hepsi gidecek,yataktan çıkamayacak hale geleceğim. Beni böyle görmeni istemiyorum'
'Seni bir kere kaybettim tekrar kaybetmeye niyetim yok. Seni seviyorum yasemin her halinle,ölene kadar da seveceğim. Bırak şu zor günlerinde yanında olayım'
Pencereye doğru ilerledi. Sırtı bana dönüktü. Çok kilo vermiş. 5-8 öyle bir şey sanırım. Kemikleri belli belirsiz ortadaydı.
'Bir şartla yanında kalacağım'
'Her ne şart olursa hepsi kabulümdür'
'Ben öl...'
'Sakın. Öyle bir şey olmayacak'
'Burak lafımı bitirmeme izin ver'
Devam et dercesine başımı salladım.
'Ben öldükten sonra beni unutucaksın,mutlu olup hayatına devam edeceksin. Söz mü? İtiraz edersen anında bu kapıdan çıkıp gideceğim.
Zoraki bir şekilde gülümsedim. 'Söz'
Onun yanına doğru ilerledim. Elinden tutup onu kendime çektim. Sımsıkı sarıldım. Bir daha giderse diye sımsıkı sarıldım. O da bana sarıldı.
'Seni seviyorum yasemin'
Güldü. 'Ölene kadar seveceğim'