Ik hinnikte dat de kudde moest wegrennen en dat deden ze ook. Ik trok het wezen dat mij had gevangen af zijn paard maar hij liet niet los een daardoor was het touw heel strak en kon ik bijna niet ademen! Maar ik gaf niet op. Ik ging recht op een boom af en op het laatste ontweek ik en hij knalde tegen een boom ......ooh dat was grappig. Ik schudde het touw van me af en zocht men kudde. Ik had ze rap gevonden. Ze stonden mij al op te wachten. Toen ik er bij was bliezen we heel even uit en gingen ver weg van die plaats. Maar veel hielp dat niet. De volgende morgen vertrokken we weer tegen de middag vonden we een grote grasweide met een vijver. Daar waren we een half uurtje want plots zag ik iets in het bos. Ik zag niet wat het was ....ik had ook niet de tijd gekregen wan in een fractie van een seconde waren we omsingeld door de vreemde wezens. ,,Ik noem ze mensen'' denk ik. En ze vingen alle paarden behalve de veulens want die volgden gewoon hun moeder. Maar mij hadden ze voor laatst gehouden. Toen ze dat ding om mij nek was werd ik wild maar ook dat had geen nut..... Ik voelde een pijltje in mijn nek ik voelde me moe worden ,ik vechte er tegen maar in 15 Seconden lag ik te slapen.
Sorry voor het korte hoofdstuk maar ik had niet zo veel inspiratie dus dat kan nog wel eens voorkomen. Maar als ik veel inspiratie heb kunnen er wel langere komen, nog veel lees plezier

JE LEEST
The Black horse
AvventuraBlack Moonbeam is een paard dat van de wildernis geniet. Maar op een dag word hij dan toch gevangen....zo leert hij Lien kennen en krijgen ze een hechte band. Maar op een wedstrijd ontmoet Black Moonbeam een prachtige merrie...hij komt er snel achte...