En Matemli Gecenin Penceresiz Odasında İnsan İnsanlığı Bulmak İster,
En Görülesi Rüyada Görülmeyeni Görmek İster,
En Uzak Şehrin En Yakın Kıyısında Kaybolmak İster,
En Zamansız Zaman Diliminde Kendine Bir Kaç Saniye İster,
En İlhamlı Ruh Kendine Kefen İster,
Enlere Ulaşmış Olan Zeminde Bıraktıklarını Bulmak İster.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EFULİM
PoetrySonsuz Bir Yolun Başlangıç Noktasında Duruyorum, Soğuk Rüzgarı Ciğerlerime Çekiyorum Kararlılıkla, Çünkü Odur Bana Sıcaklığımı Görünür Eden, Bugüne Kadar Hiç Pişmanlık Duymadığım Yalnızlığın Kıyısındayım, Bilmiyorum! Ne Olur Yolculuğun Bedeli? Belki...
