YEMEKTEKİ AŞK #Wattys2015

2.bölüm

İş yerim evime uzak olduğu için taşınmak zorunda kaldım ve bu sayede Zehra teyzeyle tanıştım çok arkadaşım yok zaten onun varlığı bana iyi gelicek gibi bugun işe başlıcağımı biliyordu benı bekliyiceğini söylemiştı bende ona bugun yaptığım yemeklerden götürüyorum umarım beğenir. Zehra teyze balkonda söz verdiği gibi beni bekliyor tonton sevimli Zehra teyzem uzaktan görmek bile yorgunluğumu aldı bu kadın bana ne yaptı böyle adımlarımı hızlandırarak merdivenleri çıktım. Kapıda karşılıyor beni tebessümle yeni tanıdığım birinin bana bu şekilde davranması, bu şekilde kalbime dokunması beni hem şarırtıyor hemde mutlu ediyor ve ona sarılıyorum kapıda bekleyen annemmiş gibi, beni gülümseyen yüzüyle  davet etti.' Hadı kızım gir içerde anlat bugün nasıl geçti neler oldu merakta bırakma bu yaşlı kadını' dıyor heyecanlı heyecanlı yüzündeki tafır edemedığım mutlulukla' anlatmazmıyım Zehra teyze ama önce yemeklerimin tadına bakmalısın yoksa anlatmam' diyorum hafıf tavırlı hafıf stemli gülüyor bana ve içeri gidiyoruz ilk istikamet mutfak bugun bir çok kişiye yemek yaptım ve hiç şikayet gelmedi ama Zehra teyzenın beğenip beğenmiyiceğini ne söyleyiceğini çok merak ediyorum karnabahar çorbasının kapağını açıyor  ve çorbayı karıştırarak birazda merakla 'ne çorbası diye soruyor'  'Osmanlı usulü karnabahar çorbası'  dedim.Bir kaşık alıyor ve heycanlandırıyor bu beni ne diyeceğini o bekledikçe daha çok merak ediyorum ve sonunda kendine has o gülümsemesiyle' çok güzel kızım ellerine sağlık 'diyor ve bu defa etle yaptığım Dikebrike'nin tadına bakmak için hazırlanıyor bu kez adını sormuyor ve yine çok beğendiğini dile getiriyor ''yeter bu kadar anlat bakalım nasıldı ilk iş günün''diye soruyor tatlı tatlı başlıyorum anlatmaya günün yoğunluğunu , çalışma arkadaşlarımı, menüye yeni eklediğim yemeklerin nasıl talep gördüğünü ellerimi tutup ''aferim benim güzel kızıma senin gözlerinden belli işini nasıl sevdiğin'' diyor  tebessumle karşılık veriyorum bu söyledikleri beni çok mutlu ediyor mutluluğuma mutluluk katıyor ne varkı yarın erken uyanmalıyım Zehra teyzeden eve gitmek için izin isitıyorum ve evime geçiyorum

*****************

Güneş ilk işikları yüzüme vuruyor işe geç kaldığımı fark ediyorum biran önce evden çıkıp restoranta gitmeliyım aceyle hazırlanmaya başlıyorum dar kotumu sarı buzlumu ve topuklu ayakkabılarımı giyip evden çıkıyorum hızla arabamı restoranın önüne sürdüm. Hızlıca arabadan inip ayakkabılarım izin verdiği kadar hızla koşarak içeriye girdim. Birkaç müşreti var içeride bir masada iki iyi giyinmli bayan önlerinde iki fincan kahveyle  dalgın dalgın konuşuyorlar ve cam kenarında bir masada yalnız başına oturan adam dikkatımı çekiyor yüzünde anlamlandıramadığım bir hüzün var ama aynı zamanda ne hissettiğini bilmeyen bir yüz bakıp kalıyorum öylece içerden gelen'' Zeynep hanım'' sesiyle kendime geliyorum ve önce sesin geldiği yöne doğru gidiyorum  sonra üzerimi değiştiriyorum ardındın mutfağa yöneliyorum ve kafam dağilıyor mutfakta birkaç kişinin eksik olduğunu fark ediyorum ve yardımcı aşcım Bariş'a ekibin neden eksik olduğunu soruyorum barış uzun boylu kısa kızıl saçlı 30 larında bır adam eğlenceli birine benziyor üst alt ilişkisinden olsa gerek mesafelı haklı olarak bügün onur un , toprağın ve denizin izin günleri olduğunu söylüyor başımı sallıyıp onaylıyorum ve işime dönüyorum işe geleli 2 yada 3 saat olmasına rağmen sabah gördüğüm adamın hala içeride olup olmadığını merak ediyorum ve restoranın iç kısmına bakmaya gitmeyi düşünüyorum ama sonra vazgeçiyorum ve işime dönüyorum   tekrar ...

..........................

Bu sabah kendımden beklemediğim bir şekilde erken uyandım uyumayı sevirim aslında ama aklım hala dünde o aşçı kim ? nasıl bu kadar güzel yemek yapabiliyor merak ediyorum bunları düşünmekten çok sıkıldım hazır erken uyanmışken sabah sporu için tişürtümü ve ve shortumu giyerek spora gidiyorum önce yavaş başlıyorum  yaptığım işe  konsetre olmaya çalışıyorum ama olmuyor kafamda dönup durmaya devam ediyor saçma düşüncelerim saçma olduğunu bilmek ayaklarımın yönünü değiştirmesine engel olmuyor ve kendimi free khıcken in önünde buluyorum içeri giriyorum içersi dolu değil iki bayan dışında kimse yok cam kenarında bir masaya oturuyorum. Olanları buraya gelişimi anlamlandırmaya çalışırken git gide canım sıkılıyor evet her zaman çok düşünceli biri değilim  biraz aceli ve birazda dengesizim ama yaptığımın hiçbir mantığı yok diye kendımle uğraşırken biri beni izliyormuş gibi hissediyorum kafamı kaldırdığımda sarı saçlı bır bayan arkasını dönüp gidiyor pek önemsemiyorum kadınlar bana her gittiğim mekanda bir şekilde ilgi gösteririler tabı ilgi gösterdikleri sadece yüzüm benım kim olduğu mu bilmeyen bir şekilde  bakıyorlar  eskiden bu beni rahatsız etsede artık pek rahatsız olmuyor  bu duruma alıştım  garson yanıma geliyor ve ne istediğimi soruyor karışık meyve suyu söylüyorum spordan sonra meyve suyu içmeyi seviyorum ve dün şaşkınlıktan incelemeye fırsatım olmayan mekanı incelemeye başlıyorum mavi, gri ve pembe üçlemesi burayı bir bayan dekore etmiş olmalı yada bır bayana ait mekan hissi uyandırıyor bende ne kadarda önemsedim burayı böyle görende hiç dışarı çıkmadığımı düşünür neyse bu konuyu kapatalım artık, neden bır aşçıyı bu kadar ömemsıyorum ki yaptığımın saçama olduğunu bir kez daha fark etmek sanırım bana ıyı geliyor neredeyse 1 saattır burada oturuyorum artık buradan ayrılma vaktı Ali bey ile olan görüşmemi kaçırmak istemiyorum Afrika'da susuzluk çeken birkaç ülke için açlıcak su kuyuları ile ilgili görüşmemiz gerekiyor ve hesabı ödeyip restorandan ayrılıyorum şöförüm beni kapının önünde bekliyor ''önce eve ardından ise şirkete gidicez ama bıraz acele et biliyosun insanları bekletmeyi sevmem'' diyorum 'tabi yusuf bey' diyıp şöför evin yolunu tutuyor .Yarım saatlık bir yolculuktan sonra kapının önündeyim içeri girip kısa sürede bir duş alıyorum. Ali bey benim uçak üretim firmamın genel müdürü ve aynı zamanda görünen kahramanı işlerle genel olarak o ilgileniyor çeşitli sıkıntılarda ve onaylanması gereken işlerde ben devreye giriyorum  ,böyle daha rahatım iki yıldır işlerle bu şekilde ilgileniyorum görünmez olmayı seviyorum. Çünkü şirketim dünya sıralamasında en iyi uçak üreten , bakım yapan şirket . Uzun zamandır işlerden uzağım fakat şirketin sosyal sorumluluk projeleri ile yakından ilgileniyorum çeşitli deprem yerlerinde yapılan hastaneler , yetim çocuklar için düzenlenen çeşitli yardım ve eğlence etkinlikleri bu yıl ise Afrika'da temiz su problemi yaşayan belirlediğimiz bir ülke için birden fazla su kuyusu açmayı düşünüyoruz o yüzden Ali bey ve bize yardımcı olacağını düşündüğümüz güvenilir birkaç yardım kuruluşuyla görüşmeyi planlıyoruz bu yüzden Ali bey ile görüşmemiz var telefonu elime alıyorum ,Ali beyi arıyorum hızlı bir şekilde  karşılık alıyorum.'  Ali bey bugun yapıcağımız görüşmeyi şirkette değil bir restorantta yapmak istiyorum ''free khıchn' da aynı saatte görüşürüz sekreterimden adresi alabılırsınız görüşmek üzere 'diyip konuşmasına fırsat vermeden telefonu kapatıyorum neden böyle bir şey yaptığımı bilmesemde kararımı değiştirmek gibi bir niyetim yok üzerimi değiştirip resmi bir şeyler giymeye özen gösteriyorum ceket yerine yelek tercih ediyorum ve telefonumuda alarak evden ayrılıyorum. Aradan çok uzun zaman geçmiş olmasada yine aynı mekandayım ve Ali bey benden önce gelmiş bile sabah oturduğum yere oturmuş olması haylı ilginç geliyor hiç bir şey olmamış gibi yanına doğru ilerliyorum siyah takımı larcivert kravatıyla gayet sade duruyor ayağa kalkıyor elini uzatıyor tokalaşıyoruz ''nasılsınız yusuf bey'' diye soruyor'' teşekkür ederim siz nasılsınız'' diye cevaplıyorum garson geliyor menüleri bırakıyor ama ben bakmadan karnabahar çorbası istiyorum garson biraz şaşırıyor biraz cesur biraz çekinerek konuşmaya başlıyor 'özür dilerim ama bugünkü menümüzde karnabahar çorbası yok' diyor bu duruma şaşırıyorum ama çorbada israr ediyorum' mutfakla konuşup size haber veriyim' diyor Ali beye dönüp siparişlerini alıp uzaklaşıyor.Konuşmaya ben giriş yapıyorum 'hangi ülkeleri düşünüyorsunuz' diye soruyorum önündeki dosyayı acıyor 'Somali yada Uganda yı düşünüyoruz .Uganda' nın su sıkıntısı someliden daha fazla birkaç yıldır somaliye yardımlar Uganda'dan  fazla o yüzden ben Uganda olmasında yanıyım' diye cevap veriyor soruma ciddi bir şekilde bende' eğer durum bu şekildeyse Uganda iyi bir tercih' diye cümleme devam ederken garson  yanımıza servisleriyle beraber  geldi.'beyefendı bugun menüde değişiklik yapmamız mümkün değil baş açımızla görüştüm yarın sizin için menüye karnabahar çorbası ekleyebiliceğini ama maalesef bugun mümkün olmadığını size iletmemi istedi ve size kendilerinin özel spesiyeli olan bir yemeği gönderdi' diyip servis yapmaya başladı hem canım sıkıldı hem şaşırdım garsona' eğer önüme koyduğunuz yemeği beğenirsem yarın tekrar buraya gelicem' diye söyledikten sonra tebessümle yanımızdan uzaklaştı bu nasıl bir özgüven böyle yemeği yapmıyorsun anladık ama kendi kafana göre yemek yollamakta neyin nesi böyle diye söylenirken Ali beyde şaşırmış olucak ki bir şey diyemiyor bu hali beni biraz rahatsız etti ve kaldığım yerden konuşmaya devam ettim ....

*****

Sabah işe geç kalmam , bana haber verme gereksınımı duymadan izinini kullanan çalışanlarım birde bügün menü de olmamısına rağmen karnabahar çorbası siparişi veren bir müşteri. Her ne kadar  bu her istediğimi elde ederim tavri , özgüveni beni huzursuz etsede gelen garsona' bunun mümkün olmadığını bugünkü mutfak planın belli olduğunu ve bunu bozmak istemediğimi söyleyin ' söyledim ve farklı ancak    sipariş veren kişiye benim özel spesiyelim olan kırma tavuk kebabı  hazırlayıp garsona verdım ' lüften siparişi veren kişiye yarın menüde karnabahar çorbası ekliyeceğimi ancak bugun bunun mümkün olmadığını iletmenizi istiyorum'diyorum   garson başını sallayarak uzaklaşıyor . Bakalım kendi istediği değilde başka birinin istediğinin olması nasıl hissettiricek diyerek mola vermeye karar veriyorum ancak midemin acıkma sinyalleri vermesi buna engel oluyor kendıme basıt bir şeyler hazırladım ve kenara çekilip yemeye başladım bir yandanda mutfağın hareketliliğini izliyorum barış yemeğine son dokunuşlarını yapıyor yanındakı iki yeni meraklı aşçı adayı , Murat ve Aynur onu dikkatı bir şekilde dinliyorlar Aynur ve murat daha 20'mili yaşlarının başlarındalar işlerini en iyi şekilde öğrenmek için ellerinden gelen herşeyi yapıyorlar  restorandan en geç onlar çıkıyor  ve ilk onlar geliyorlar bana meslekteki ilk yıllarımı hatırlattılar anne ve babamın vefatından sonra kendimi yemek yapmaya verdiğim günleri daha sonra  yemek yapmayı amcam ve yengemin destekleriyle devam ettirdim hayata tutunmam için  ellerinden gelen herşeyi yaptılar benim için , ben yemeğe sarıldım onlarda  hayattaki en büyük destekçim oldular .Bana anne ve babamdan farksız davaranmadılar.Amcamla yengemin hiç çocukları olmadı. Onlarda bana kendi çocukları gibi davrandılar Amcama  abisinden kalan teş şeydim  yengemde ise sahip olamadığı  çocuğunun  hasretini bende dindirdi bana olamamış kızı gibi baktı ve tabiki anneannem o da beni kaybettiği kızını tekrar büyütür gibi baktı öğrendiğim yemeklerin bazıları ondan kalma bana karnabahar çorbasını ilk annemden püf noktalarını ise o öğretti bana ben onun kadar güzel yapamasamda beğenildiğini bilmek beni mutlu ediyor daldığım anılardan kafamı kaldırıp mutfağa yemeğime hayallerime devam etmek için dönüyorum ve aklı karnabahar çorbasını yarınkı menü ye eklemeyı bir kez daha not ediyorum....

******

Ali beyle neler yapıcağımız konusunda ve hangi derneklerin vasıtasıyla bu kuyuları açıcağımıza karar verdık yediğim yemek ise gayet güzeldi ama bu karşılığı veren kişiyle yarın görüşmeyi kafama koyuyorum böylece kafamda kim acaba bu kişi  sorusununda cevabını birbirimiz görmeden  kurduğumuz iletişim bahanem olucak Ali beyın verdiği çeşitli dosyalarla beraber  masadan hesabı ödeyip kalktık. Yarın gelme düşüncesiyle ayrılıyorum restoranttan ve Ali beyle vedalaştıktan sonra arabaya gidip yanımdan hiç ayırmadığım fotoğraf makinemi alıp sahile doğru yürümeye başlıyorum hayatta yapmaktan gerçekten hoşlandığım birkaç şeyden biri ,bir yandan yürüyüp bir yandanda kameranın düzenlemerini yapmaya başlıyorum sokaklar bugün daha sesiz beklide ben her şeyin çok daha farkındayım bilmiyorum, ama fotoğraf çekmek , yürümek, insanları gözlemlemek gitgide yalnızlaşan ruhuma iyi gelicek diye umit etmekten kendimi alamıyorum sahilde beni ilk karşılayan kuşlar , çocuk sesleri ve uçsuz bucaksız mavi umudun ,umudumun rengi biraz ilerde duran banka doğru ilerleyip oturuyorum gözlerimi kapatıp derince denizin kokusunu içime çekiyorum...

******

Gece eve kaçta geldiğimi hatırlamıyorum iki günün yorgunluğu olsa gerek Zehra teyzeyi dün akşam göremedim iyi olduğunu ümit ediyorum izin günümde onu ziyaret etmeyı kafama bir kez daha not ettim dün her şeyi ayarladığım için bugün restorana öğle vakitlerinde geldim  böylece evde yerleştirilmesi gerek kolileri yerleştirme fırsatım oldu.  Mutfak bugün  oldukça hareketli, mutfakta hareketi seviyorum nefes alıcak zaman olmasada insanlar için yemek yapmayı  daha çok seviyorum garson yanıma gelerek' dün karnabahar çorbası siparış eden beyefendi geldı ,yine karna bahar çorbası sipariş ediyor ve birde sizinle tanışmak istediğini söyledi ' yemeği anlıyorum ama neden böyle bir istekte bulunduğunu anlamış değilim ama merak ediyorum İçimden kim bu kendini beğenmiş ukala diye söylendim karşıma çıkıcak kişinin kim olduğunu bilmeden mutfaktan çıkıp asil tavırlarla masaya yöneldim...

43,htq