YENİ DAMAT

Giriş

Afra Çetinkaya*

Sanırım hayatımın en büyük sınavında ter döküyorum.
Sanırım bu hayatta güvenilecek kimse yok.
Sanırım işin sonunu düşünmeden haraket etmemeliydim.

•••••••••••••••••••••••••••

Davanın sonuçlanmasıyla kendimi duruşma salonundan hızla dışarı atıp titreyen ayaklarımı zorlayarak sokakta yürürken son kez baktım arkama.
Bitmişti her şey buraya kadardı.
Yaşadığım şehre, beni hiç anlamayacak aileme bıraktığım kısa bir notla elveda ederken ardımda bıraktığım şehrin sokaklarına son kez baktım.
Dolmuş gözlerimi elimdeki kokusu geçmiş peçeteyle sildikten sonra akmak üzere olan burnumu da silip yolun kenarındaki çöp kutusuna attım, tıpkı yeni kararlarımda eski yaşamımı bir çırpıda çöpe attığım gibi.

Doğduğunda ismini seçme şansın yoktur.
Ve ben ismimi kendim seçtim.

Yeni hayatımda eski hayatımdan hiçbir şeye yer vermeyecektim.

Son olarak iki gün önce istifa dilekçemi verdiğim iş yerinden aldığım çıkış ve son maaşımı cüzdanıma koyup lavobada başıma taktığım baş örtüsü ve büyükçe gözlükle tanınmamayı umuyorum.
Polis olan babam eve gitmememin sonucunda odama girip yatağımın üzerindeki elveda mektubunu farkedince Ankara'ın her yerinde beni aratacaktı.

Ama bilmiyordu, son zamanlarda biriktirdiğim bütün paramı avukata vermiştim sonuçta.

Aşağıda uzun süredir beni bekleyen taksiye binip kısaca "Havaalanı." dedim.

Araba durduğunda hızla önceden ayırdığım bir miktar parayı cebimden çıkarıp adamın eline sıkıştırarak arabadan indim.
Uçağın kalkmasına çok az bi zaman kalmıştı.
Bavulumu da indiren yaşlı adama kısaca teşekkür edip bavulu çekiştirip içeri girdim.

Artık her şey tamamdı, yolculuğum başlıyordu.
Geri dönüşü olmayan bir yola çıkmıştım ve pişman olmamak için dualar ediyordum.

Sadece tanıtım gibi bölüm, okuyan olursa ilk bölüm heyecanla gelecektir :)