Bayan ZAR Bay TAVLA

ölüm

Panik hiç bu kadar işlememişti vücuduma. Ölüm korkusu benimle hiç karşı karşıya oturup dalga geçmemişti böyle .Biliyordum Ölum beni bu dünyada bırakmayacak tek şeydi.Annem bile bana küsüp evde çıkıp iki saatliğine bile olsa bırakıp giderken Ölüm ise bir saliyesi bile bırakmayan tek şeydi. Mutluluğumda benimle üzüntümde benimle tamamen benimle bedenim bile uyku da beni bırakıp giderken ölüm uykumda bile beni bırakmıyordu.

Ama hiç bir zaman şu an ki gibi korkutmuyor dalga geçmiyor alay etmiyordu.Doğrusu beni korkutan ölüm mu yoksa bilinmezlik mi ?

Bilinmezlikti.Beni öldürmek isteyen kimdi notu kim bıraktı . Takip edildiğim de yakalansaydim ölecek miydim yada başka birşey mi yapacaktı yada ben kime ne yaptım ki öldürülecektim neden öldürcekti ?

Ben ölünce hangi sorun çözülecekti bu soruların hepsi bir kenara şu gün şu saatte Öleceksin deseler kendimi buna hazirlasam da diğer zamanlar beni öldürmekten beter hala getiren panik korku gitse.

Lakin bilsemde korkum gidecek miydi Hayır Hayır ben hayatta şanslı olan insanlardandım hayatta dair büyük savaşlar vermedim

yıkılmadım o yıkıntıların için de mücadele vererek çıkmadım.

Benim ailem birbirini seven insanlardı bunun yanı sıra maddi sıkıntı oluşmadı . Bunların yanı sıra değişik insanlarin arasında büyüdüm ve bunlar iyi kalpli insanlardı.

Kısaca benim iyi güzel bir hayatım vardı yaşamı seviyordum ölmek benim gardolabin en uçra köşesindeydi.

Ama şimdi nerde ? karşım da oturmuş benim bu halimden zevk alıyordu.

Kapımın tiklanmasıyla oraya yöneldim.

-Gell

İçeriye hira girdi . Yüzünden anlaşılıyordu kötüydü. Kendini mahçup kötü hissediyordu. kim öle hissetmezdik.Notun olduğu gün evimize yabancı olarak o gelmiş ve polislerin ilk kuşkunladıgı insan oydu .

Tabi polis için öleydi bize göre o ailemizden biriydi .Hira odaya girip yanıma yaklaştıģında onun bir şey demesine izin vermeden sadece sarıldım.

- BELIs ben hiç birşey yapmadım

- Biliyorum Hira çok iyi biliyorum ama polisler bilmiyordu onlarda öğrendi.Ve Hira bunlar önemli değil ben iyi değilim

- Teşekkür ederim Belis teşekkür ederim benim en iyi dostum olduğun bana inandigin için .Korkma o kimse bulunacak inan bana

- Hira iki gün geçti bir ipuçu bile yok

Hira dan ayrıldım ikimiz yatağa oturup konuşmaya öle devam ettik.

-Belis biraz daha düşün hiç kimseden şüphelenmiyorsun okulda filan.

İKİ gündür bu sorunlardan başım artık şişmeyi bırak çatladı.

- Hira çok yoruldum bunlardan başka birşey yapalım mı?

- kek

- Seni kek canavarı

- hadi bakalım Portakal ve limonlu olacak

- olur

Hirayla mutfakta dakika larca kekle uğraştık. Pişen keklere kalıplarla şekil verim çilek sosu döktük.Bunlarla uğraşarak biraz olsun vakit geçirmiştim.

HİRA ile akşam filmde izledikten sonra gitmişti. Bende yatağıma gömüldüm. Hira'nın da sorduğu soru bir kez daha aklıma geldi. kim yaptı?

Kim yapardı yada yaptırırdı.Hira mi asla mantıklı hiç bir yanı yok beni öldürmek istemeyi bırak buna asla izin vermez.Ya peki Adrian mı ? Neden yapsın ki aklıma mantıklı birsey geliyordu . Ayrıca polisler ifadesini aldıktan sonra temiz dedi.Adrian benle birlikteydi her şey den önce bu mu bile yapmadığına yeterliydi.Ya Harun mu yok artık kuzenim. Birlikte yetiştiğim kuzenim yok bunun aklım dan geçmesi bile benim kafayı yediğimin kanıtıydı.