His Beautiful Liar

Chapter Twenty-two: Unexpected Visitor

Dedicated to @anikatessrebul

After their long week end vacation. They drive back home to manila. Masyado na nilang naenjoy ang bakasyon nila kaya naman balik na ulit sila sa dati.

Which is- work.

Lauren was busy preparing breakfast nang bigla siyang tawagin ng isang maid.

"Ma'am.. may bisita po." Agad niyang nilingon ang katulong at sinabi na lalabas na siya.

Paglabas niya ng kusina ay tumingala muna siya sa hagdan.. tulog pa ang mag-aama niya.

Masyado pang maaga kaya nagtataka siya kung sino ang dumating.

Mabilis siyang pumunta sa sala upang magulat lamang.

There. Their unexpected visitor was sitting on a sofa.

The woman was look very regal in her elegant dress. On the other side of the living room, was place a two travelling bag.

Nagpalipat lipat sa maleta at sa bisita nila ang mata nila. And then, nasalubong niya ang tingin nito.

Her stare was so intense. And then,.. she smile. Even her eyes too..

It's too late for her to realize that the woman infront of her was her mother-in-law.

She's surprise. Why not? Simple lang. Dahil hindi niya alam kung paano ito salubungin ni denise.

Oo at nakaya niyang magpanggap dito sa loob ng bahay ni jericko. Yun ay dahil theres only one who has to believe in her charade. And thats her husband.

At ngayon. Lalo siyang mahihirapan dahil narito ang biyenan niya. Paano niya ito pakikiharapan. Knowing na wala siya alam kahit isa sa kung anong klaseng manugang ba si denise para dito.

"Hi!. Hija. Pasensya na sa biglaang pagdating ko." Lumapit ito sa kanya at niyakap siya.

Niyakap niya rin ito kahit nanginginig ang mga braso niya. "M-mama... k-kailan pa po kayo... d-dumating?"

"Actually kanina lang. I just go straight here to visit you and your family." Patunay na ang mga dala nitong maleta.

Inaya niya itong maupo. Noong nagising siya. Isa ito sa mga tao na una niyang nakita. Naroon ito sa ospital.

Isa rin ito sa sobrang natuwa na kambal ang isisilang niya.

Base sa mga kwentong narinig niya. Dahil mataktika niyang inalam. Denise was too close to this old woman.

At iyon ang kailangan niyang iportray sa harap nito. Kung ayaw niyang mabura siya nang tuluyan sa buhay ng mga Montecillo kailangan niyang panindigan ang pagiging Mrs. Montecillo.

"Anyway denise... where's the kids?" Biglang tanong ng matanda. "And si jericko.. hindi niya alam na darating ako."

"M-mama.. yung mga bata po.. tulog pa.. at si jericko naman po.. tulog pa din.." mabilis niyang sagot dito.

Naisip niya ganito pala kahirap ang umangkin nang hindi sayo. Nakakakonsensya.

"Oh i see.. so hija how's being a mother of three especially the twins?" Nakangiti niya itong sinagot.

Sa tanong nitong iyon. Alam niya hindi siya nagpapanggap. Dahil ang totoong pagiging ina niya ang ikinukwento niya.

And she was so proud to share her experiences of being a mother of a pre-school boy and a bouncing twins!

Kung kailan napapahaba ang kwentuhan nila ay saka naman nila narinig ang boses ng mag aama niya.

Agad niyang sinalubong ang mga ito. Ang kambal na kasalukuyan naiyak sa bisig ng mga yaya nila. Si tim na pupungas pungas pa. At ang mister niya na kahit bagong gising ay napakagwapo pa rin sa paningin niya.

"Good morning mister.. . Good morning big boy.. .at good morning babies.." isa isa niyang binati ang mga ito.

Si tim na gusto pa yatang magpakarga sa kanya. "Mommy.. sleep pa tayo."

Paglalambing nito sa kanya habang nakasiksik sa leeg niya ang mukha nito." Big boy.. diba may school ngayon? And sabi mo you don't want to miss this day kasi ikukwento mo yung vacation natin sa friends mo?"

"Opo,.. mommy.. but still... im so sleepy pa e." Sabi nito habang nakapikit pa.

Napatawa na lamang siya. Nanatili itong nakasubsob sa balikat niya nang biglang magsalita ang biyenan niya.

Natuptop niya ang noo bigla. Nawala sa isip niya na mag bisita nga pala sila.

"Matutulog ka parin ba kahit narito si... lola?!" The old woman asked. Her son immediately look upward then tim saw his lola.

Tim draw a sweet smile on his lips as he hugged the old woman.

Alam niya kung gaano kalambing si tim sa lola nito.

"Mama!!" Tawag ni echo sa ina. "What a surprise?. Where's dad?"

"Oh.. hijo. Naiwan ang papa mo. May aasikasuhin pa daw siya. Sinabi niya sakin na mauna na raw ako." Nagyakap ang mag ina.

Marahan niyang ibinaba si tim mula sa pagkakarga niya. Mabilis na tumakbo ang bata patungo sa lola niya.

Her son was so fond to his granny.

Naramdaman niya ang marahang pagakbay ng asawa niya sa kanya. Samantalang si tim naman ay mahigpit na yumakap sa lola nito.

Tila walang kalaguran na nagkwento si tim sa lola niya. Bibong bibo ito na sumasagot sa lahat ng tanong ng matanda.

At napapangiti siya doon. At least doon man lang alam niyang masaya ang bata sa piling nila.

Walang magulang ang hindi nanaising maging anak ang isang tulad ni tim. Because tim is a kind of child that you'll love. Mabait, magalang, malambing at higit sa lahat may takot sa Diyos.

Kung nasaan man si denise ngayon, sana makita niya that she was so lucky for having this kind of family..

Finally.. readers sorry sa update ko.. keep reading

Watch out.. kung hanggang saan ang kayang panindigan ni lauren? Kung saan niya kayang panindigan ang pagiging impostor niya...

Thanks