Zorlu Aşk

Cenaze!

Nisan'dan
O gün geldi işte.
Murat'ın toprak olacağı gün geldi.
Şimdi mutluyum.
Ağlamam gerekiyor ama ben mutluyum.
Hakkettiği yere gidiyor.
"Mezar'a"
Her kötülüğün bir cezası vardır.
O'da acı çekecek şimdi.
Bana durduk yere yaşattığı acıların cezasını çekecek.
Bir kızın babasından nefret etmesi kadar kötü birşey yok bu hayatta.
Mesela asla bir kişi ona "prenses'im"dediği zaman babası demediği için mutlu olamayacak.
Çünkü o hiç öyle bir mutluluk yaşamadı.
Evlenince,eşi'nin babası kendi babası olacak ve ona gerçek babası gibi davranacak.
Ama kız hiçbilmiyor ki baba-kız ilişkileri nasıl olur?
Kız hep üzülecek,bu mutluluğu babam bana yaşatmadı diye.
Şimdi eller gösteriyor bana babam'ın göstermesi gereken ilgiyi diye.
Annesi ikinci evliliği yapsa bile o kişiye "baba"diyemeyecek.
Istemeyecek çünkü.
Takmayacak onu.
Çünkü hayatında hiç babası olmadı ki.
O Adam'ın babalar günü geldiğinde ona nasıl davranacağını bilemeyecek mesela.
Aralarında hep bir mesafe olacak.
Korumaları gereken bir mesafe.
İşte kız hep böyle yaşayacak hayatı.
Yani güçsüz olan kızlar.
Ama ben öyle değildim.
Hep güçlü oldum.
Kimseye eğmedim boynumu.
Kim ne derse takmadım onları yani kötü yorumları.
Boşverdim hep.
Boşver dedim,hayat senin hayatın istediğin gibi yaşa.
Üzme kendini onun için.
Çünkü biliyordum ki,ben burda ağlarken o diğer tarafta gülüyordu benim mutsuz olmama!
O yüzden ben hep mutlu oldum.
Kimse ben ağlarken,mutlu olsun istemedim!
Buna fırsat vermedim!
Ama şimdi bir yandan minnettarım o adama.
Ben onun sayesinde,hiç kimseye kolay kolay güvenmemeyi öğrendim!
Onun sayesinde,ben büyüdüm!
Küçüktü yaşım ama büyüktüm!
Herşeyi biliyordum ve rahattım!
Ben,12 yaşındaydım ve gözlerim açıldı.
Baba'mı tanıdım!
Kötü bir insandı!
Çok kötü bir insandı!
Bana yalan söyledi birsürü!
Ben,babam aramadı diye bütün gün doğum günümde ağladığımı hatırlıyorum!
Herkese bağırmıştım!
Herkesin kalbini kırmıştım!
Günümü mahfetmiştim!
Sonra,çıktım o depresik halden!
Değer mi o adama dedim?
Değmezdi!
O adama değmezdi!
Sildim herşeyi!
Hafızamı boşalttım!
Tamamen çıkarttım onu hayatımdan!
Hayatımda olmayı hakedenler kaldı hayatımda!
Istemediklerimi çıkarttım hayatımdan!
Hayat benim hayatımdı ve kimseye sinir olarak geçiremezdim hayatımı!
O yaştan beri ben "güçlüyüm"
Şimdi 28 yaşındayım ve o adamı hayatımdan çıkaralı tam 16 yıl oldu!
Şimdi gömdüler onu!
Hakkettiği yerde o!
Araba'ma bindim ve Sinan ile eve geldik.
Üstümü değiştirdim ve ofis'e gittim.
Ama ofis'te işim yoktu.
Bende inşaat alanına gittim.
Mühendisleri kontrol ettim.
Işler gayet iyiydi!
Ben İnşaat'ta sadece "mühendis'olarak çalışacağım için ve daha tam anlamıyla mühendis olmadığım için çalışamadım.
Daha sonra ofis'e geçtim.
Evi aradım.
-'Alo,Nergis hanım.Doruk nasıl?'
-'Uyuyor şimdi,gayet iyi merak etmeyin'
-'Teşekkür ederim.Birşey olursa lütfen bana haber verin!'
-'Merak etmeyin,hemen haber veririm'
-'Tamam,tekrar teşekkürler'
-'Rica ederim!'
-'Nergis hanım,benim şimdi kapatmam lazım,sonra ararım yine'
-'Tamam'
Telefonu kapattım ve çalışmaya devam ettim.
Yorucu bir işgünün ardından eve geçtik.
Yemek yedik ve uyudum.
Sinan,birazdaha oturacakmış.
~~~~~~~~~~
-'Nisan,kalk hadi işe gidiyoruz'
-'Sinan,saat kaç?'
-'07:30'
-'Ya çok erkeeeennnnn,niye bu saatte gidiyoruz ofis'e?'
-'Ofis'e değil,inşaat alanına gidiyoruz'
-'off,tamam'
Nisan hazırlandı ve inşaat alanına gittik.
Bugün gideceğimiz inşaat alanları 8 taneydi.
Hepsini teker teker gezmemiz gerekiyordu.
-'Nisan hanım,inşaat alanı hakkında ne düşünüyorsunuz?'
-'Sinan bey,bence bir alışveriş merkezi yapabilmek için yeterli bir alan bırakılmamış.
Küçük olmuş.Mimarisi kötü yapmış Yada kötü inşa edilmiş.'
-'hmm,zaten buraya alışveriş merkezi yapılmayacak Nisan hanım.Buraya çocuk parkı yapılacak'
-'Sanırım karıştırdım.Özür dilerim.Birdaha olmaz!'
-'Olmazsa sevinirim!'
-'Diğer inşa alanına gidiyoruz şimdi'
-'Tamam!'
Araba'ya bindik ve diğer inşa alanına gittik.
-'Evet Nisan hanım,bu inşa alanı hakkında ne düşünüyorsunuz?'
-'Sinan Bey,bu inşa alanına ne inşa edilecek?'
-'Söylemiştim!'
Çaktırmadan cebimden kağıt çıkarttım ve baktım.
Hay aksi!
Kağıt aşağıya düştü!
-'Hatırladınız mı?'
-'Iıı,şey...Şey..şey inşa edilicekti buraya...şey....'
-'AVM!'
-'Özür dilerim!'
-'Ne zamandır beri bu kadar dağıldı kafanız?'
-'Ben,tekrar özür dilerim!'
-'Şimdi ben gidiyorum ofis'e diğer 6 yeri kendiniz halledersiniz zaten!'
-'H-Hallederim ben hallederim!'
-'İnşallah!'dedi ve Sinan gitti.
Bende diğer 5 mekanı gezdim.
Son bir mekan kalmıştı.
Çok yoruldum ve biraz dinlenmeye karar verdim.
İnşa alanına oturdum ve ayaklarımı sallamaya başladım.
Bir süre sonra,bir ses geldi.
Bir adam,inşa alanına çıkmıştı ve intihar edecekti.
Hemen yukarı çıktım.
Adam ile konuştum ve ikna ettim.
Arkam dönüktü.
Birden başım döndü ve aşağıya düştüm!
Bir ses duydum;

                    NİSAAAAAAAN!