Duyduklarım karşısında başımdan aşağı kaynar sular dökülmüş gibi olmuştum. Babam beni gerçekten sevmiyor muydu? Annemden çocuk yaşımda ayrılmışken daha reşit bile olmadan babamdandamı ayrılacaktım?
Kardeşim ne olacaktı? Babam beni bırakmazdı değil mi?
Duyduklarım karşısında babama karşı içimde büyük bir nefret duygusu oluştu.
Bir anda kapıdan içeri girip bağırmaya başladım.
"Demek sevmiyorsun öylemi baba. O yüzden doğum günümü unuttun. O yüzden beni çocukluktan beri dövmesine rağmen sesini çıkarmadın. Ya sen benim tek dayanağımdın. Bana bunu nasıl yaparsın?"
dediğimde babam şok olmuş şekilde bana bakıyordu. Bir anda Ceyda'ya bakıp :
"Sen benim kızıma tokat atmadın değil mi Ceyda? Böylesi bir cesarete kapılmış olamazsın değil mi?"diye bağırdığında benim bile tüylerim ürpermişti.
Ceyda koltuğa gidip ağlamaya başladı aynı zamanda bana bağırıyordu.
"Bak Erdem ben sana demedim mi? Her zaman aynı şeyi yapıyor. Beni küçük duruma düşürüyor işte. Evimizde huzur kalmadı artık." dedi. Ben bütün dikkatimi babama vermişken Ceyda'nın tokatını yüzümde hissettim..
Babamdan hala ses yoktu. En sonunda "Baba görmüyor musun? Gözünün önünde bile tokat attı. Sen hala ses çıkarmadan bakıyorsun!"dedim ve babam "Koskoca kadın yalanmı söyleyecek İrem! Pılını pırtını topla ve git burdan." Dedi.
Kızı yerine o kadını tutuyordu. Bunu bana nasıl yapardı?
