Çocuk hep benimle uğraşıp duruyordu. Bu sefer çok sinirlendim. Ve çocuğa patladım. " yeter artık gıcık. " diye bağırdım. Çocuk yüzüme baka kaldı.
Üzülmüştüm. Ama bir yandan da rahatlamiştım. Bu yetimhanede istediğimi yapabiliyorum. Burası evden daha rahat gibiydi. Alemi özlemiyordum. Zaten ailem var mı yok mu belli değildi. Ama kardeşim Büşrayı çok özlemiştim. Bir an önce kardeşime kavuşmayı diliyordum.
Gecelerce kardeşime kavuşmak için dua ettim. Dualarımda" Allahım inşallah bir an önce kardeşim büşraya kavuşurum. "Diyordum...