Skeletons in her closet

Chapter 15: You can't save everyone

15.

You can't save everyone

Maddy

Sa pagpasok ko pa lamang sa convenience store ay agad na tumunog ang chime dahilan para mapalingon sakin si Sage na nakaupo sa likuran ng counter. Muling bumalik sa isipan ko ang nangyari sa party kaya hindi ko na siya magawang tingnan pa.

"Buti naman dumating ka na, nakakabagot talaga dito pag walang kausap." Nakangiti niyang sambit. Paano niya nagagawang ngumiti sakin ng ganyan matapos ang nangyari? Don't tell me di na niya yun naalala? Well sana naman hindi niya maalala.

"Teka ba't ganyan ang suot mo? Ba't di ka naka-uniform?" Kunot-noo niyang sambit sabay turo sa suot kong pink dress. Yeah I'm wearing a pink dress with a jacket on top. Madumi na ang lahat ng pantalon ko at nakalimutan kong maglaba okay?!

Napabuntong-hininga na lamang ako at lumapit sa kanya sabay abot ng sobre, "I just want to turn in my resignation. Pakibigay nalang kay boss." Dali-dali akong tumalikod mula sa kanya at naglakad palayo pero bigla na lamang niyang hinigit ang braso ko.

"Teka sandali, iniiwasan mo ba ako?" Bigla niyang tanong dahilan para kunot-noo ko siyang harapin.

"Ha? Ikaw iiwasan ko? Bakit naman?" Pagmamaangan ko saka tumawa ng pilit, "My Uncle just died Sage, I need to grieve." Pagsisinungaling ko dahilan para unti-unti niyang bitawan ang braso ko. Sinusubukan kong tingnan siya sa mga mata ngunit hindi ko magawa. Habang tumatagal, lalong bumibilis ang tibok ng puso ko dahil sa kaba, bwisit.

"C-condolence." Aniya kaya tumango-tango na lamang ako.

"Thanks." Sabi ko na lamang saka ngumiti.

"Maddy kung gusto mo ng kausap andito lang ako." Giit niya. Sa totoo lang gusto ko siyang sapakin. Naalala ko ang mukha ni Shannon kanina sa video, the girl looked so torn and depressed pero asan si Sage? Andun at binabalewala siya. Galing.

"S-sige, mauna na ako." Paalam ko pero muli na naman niya akong pinigilan. Bubulyawan ko na sana siya pero bigla niyang kinuha ang isang maliit na kahon mula sa ilalim ng counter.

"Muntik ko nang makalimutan, may sulat pala na dumating para sa'yo sabi ni Boss." Aniya sabay abot sakin ng isang sobreng galing sa post office at nakapangalan mula kay Uncle.

"Thanks." Sabi ko na lamang saka tuluyan nang lumabas mula sa convenience store. Nang masiguro kong hindi nakatingin si Sage sa direksyon ko ay binuksan ko na ang sobre at tiningnan ang laman nito.

"The bitch..." Mahinang sambit ko nang makita ko sa loob ang isang polaroid na nagpapakita kay Lily na nakakulong sa loob ng isang kotse. Nakatali ang mga kamay at paa niya, naliligo siya sa sariling dugo, umiiyak at may busal ang kanyang bibig. Para siyang takot na takot sa taong kumukuha ng litrato niya kasi nakasandal siya sa pinakalikurang bahagi ng sasakyan.

Tiningnan ko ang likod ng litrato at nakita ko ang mga katagang "Time is ticking little psycho"

"Hoy! Bingi ka ba talaga?!" Napapitlag ako nang bigla na lamang may sumigaw at nang mapalingon ako ay nakita ko si Montoya na inilalabas ang ulo niya mula sa sasakyan.