APAP- Chapter 7

3 0 0
                                    

Dencio's pov

Kanina pa ko palinga-linga sa orasan. Di ako mapakali kakabantay sa oras.

Di pa kasi gising yung babaeng baliw na yun gusto talagang makatikim nanaman ng tubig

Wala na sila tita dito sa bahay nasa palengke na sila kaya kami nanaman ang naiwan dito

Pumunta na ko sa kwarto niya,

Laking gulat ko lng ng makita kong nagbibihis siya

"Aaaaarrgghhh!!! Dencio anu ba?! Nagbibihis akooooo!!" Sabay hinagis niya sakin yung unan

D-di ko naman sinasadya eh!

Dali-dali akong lumabas ng kwarto.

Hoo! Lintek! Ano ba tong nararamdaman ko? Naiinitan ako buset

"Ba't ka ba pasok ng pasok?!" Lumabas na siya sa kwarto niya

"Ah-- wala! Ang tagal mo kasi gumising!" Sigaw ko

"Gising na nga ko eh! Anu pang inaatungal mo jan?" Sigaw niya din sakin

Talagang hindi nagpapatalo to

Kaya ako na ang huminahon

"Osya' sya' ! Sige na! Maglinis ka na ng bahay" utos ko sabay higa sa supa(sofa)

"At ikaw? Manonood ka lang?" Reklamo niya

"Lilinisin mo ba o papa-ulamin kita ng gulay?" Pagbabanta ko

"Goodluck! Isusumbong naman kita kay---"

"Mamaya pa sila uuwe! Kaya kung ako sayo sumunod kana lang kundi hindi ka makaka pagtanghalian"

Natahimik siya at dali-daling kinuha ang walis at inumpisahan na rin niyang maglinis

Hahaha. Nakakatuwa siyang panuorin xD

***

Habang naglalampaso siya ay lumakad ako sa sahig ng naka-tsinelas, tsinelas na inapak ko sa putikan galing sa labas bwahahaha

Pagkatingin ko sakanya ay nadismaya siya

"What the hell???" Napa face palm siya at sumimangot

"What the hell ka jan?! Bakit may problema? HA?!" Nilakihan ko siya ng mata para masindak na

"Wala po. He-he"

Nasa di kalayuan lang ako kaya rinig na rinig ko siyang bumubulong-bulong

"May sinasabe ka ba?" Tanong ko

Nagulat naman siya dahil di niya inaasahang maririnig ko siya "w-wala he-he-he"

=_________=

Ang panget niya tumawa, halatang peke.. Parang ugali niya

Habang nag bubunot siya ay umupo ako sa supa(sofa) para panuorin siya

"Dencio, hanggan kelan mo ba ko papaglinisin?" Tanung niya ng hindi tumitingin sakin

"Kung hanggang kelan ka titira dito" sagot ko

Sa pagkakataong to ay natigilan siya

" *slight laugh* para namang pinapaalis mo ko dito."

"Hindi ba halata?" Sarkastikong tanong ko

"Kuyaaaaa!! Ate miraaaaa!!!" Si kara at andoy nandito na galing sa eskwelahan

Kinuha ko naman ang mga bag nila at pinagbihis ko na sila ng pambahay

***

Habang nagluluto ako sa kusina ay may umagaw ng atensyon ko

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: May 09, 2016 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Ang Pulubi at Ang PrinsesaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon