Olamaz!Olamaz!Bize dogru geliyor!Cok igrenc bi varlık bu!Ayaklari yerine toynak var ve bu bi insan deil eminim!Gözleri bembeyaz kirmizi damarlar var!Yaklasiyor aramizda 3 metre falan var,simdi daha yakinimda,burun burunayiz,yürumeden sanki ışınlanarak geldi!! Korkuyorum korkudan gözümü bile kirpamiyorum!Kardesim ve annem agliyor,babam bizi izleyip"Lütfen birak bizi gidelim"diyor...O varlik bana dokunuyor ve son hatirpadigim sey bu...
Uyaniyorum...Etraf bulanik...Ama...Ama kan kokusu var...Gözlerimi iyice aciyorum ve görüntü netleşiyor...Bakiyorum ve...Ha-ha-hayirrrr!!!Annem...Babam...Kardesim...Hicbiri yok ve etrafta insan parçaları var...O Allah'in cezasi varlik ailemi parcalamis...Yanaklarimdan istemsizce kücuk gözyaslari dökülüyor...Korkuyorum...Suan hala o karanlikta tek basimayim...Etrafta garip sesler ve gölgeler var.Kendimi arabanin icine kilitledim ve ölürsem telefonumu bulup bu hikayeyi okusunlar diye yaziyorum.O disarda yok oldu..Yine disarda..Ve...Yok oldu...Belki..Ya iceriyede ışınlanabiliyorsa!!!Ve iste arabaya dogru geliyor ve...Aaaaaaaaaaaaaaa!!!
