Siyah Kan

-Bölüm 4-

-Sonunuz avcı değil benim tarafımdan olucak.

Konsey şaşkın gözlerle bana bakıyordu bir avuç aptal diye boşuna demiyorum ben bu adamlardan bi halt olmaz arkamı dönüp hızla ordan uzaklaştım arkamdan bağırma sesleri geliyordu ancak benim onlarla daha fazla zaman kaybetmeye niyetim yoktu.Telefonumun çaldığını farkedip yavaşladım arayan Eliesha'ydı.

- Efendim 

''William acil gelmen lazım çok kötü şeyler oldu.'' yalvarır bir ses tonuyla konuşuyordu o böyle konuşunca telefonda sormadan kokusunu aldığım tarafa doğru koştum Eliesha ayakta elleri kanlı bir şekilde duruyor ve Jasmin yerde öylece yatıyordu.

Eliesha'nın gözünden

Dışarı çıktığımda karnımı doyurmak istiyordum başta hayvan avlıcaktım ama günlerdir insan kanı içmediğimi farkettim üstelik dişlerim çoktan uzayıp sızlamaya başlamıştı. Yakınlarda konuşan bir kaç kişinin sesini duydum ve açlıkla ayaklarım beni hemen oraya götürdü ancak gördüklerim karşısında şok olmuştum. Jasmin yerde kanlar içinde yatıyor , william'ın babası ise ona bakarak gülüyordu. Ne yani Jasmin'e o mu saldırmıştı bianlık olsun Jasmin'e acımıştım dediğim gibi çok kısa sürdü çünkü Jasmin konuşmaya başlamıştı 

''Seni aşağılık adam nefret ediyorum senden William bu yaptığını yanına bırakırmı ?'' Bu kız hala William'ın onu korucağını falan mı sanıyor kendimi tutamadım ve ağacın arkasından çıkarak konuşmaya başladım

- Siz ikiniz hala William'ın adını nasıl ağzınıza alırsınız ? YÜZSÜZLER! son kelimeyi bastıra bastıra söylemiştim babası beni alkışlayarak kahkaha atmaya başlamıştı birden kahkası son buldu bana doğru geliyordu. ondan korkmuyordum hatta dövüşebilirdim William'ın intikamını ben almış olurdum yalnız tek bir sorun vardı william'a babalık etmesede sonuçta biyolojik babasıydı yani onun kadar güçlü olabilirdi bunu düşünmek beni azda olsa tedirgin etmişti.

''Bravo, Bravo seni küçük yılan demek bizi burdada buldun bakalım sana yapacaklarımdan sonra bir daha konuşabilcekmisin''Küçük yılanmı ben 17 yaşındayım!! sinirlenmiştim bu sefer ben ona doğru yürüyordum o sinsi gülüşü bir anda bozuldu ve kekelemeye başladı 

''se-sen ama o nası ol-olma-ma'' Korkudan cümlesini bile tamamlayamamıştı ona saldırdım ve bunu isteyerek değil sanki kendime hakim olamadan yaptım başta kafasına yumruk atıyordum beni ittiğinde dahada sinirlenip ona doğru koşarak ittim ben yere düşer diye zannediyordum ancak en az 500metre ileri uçmuştu koşarak yanına gittim kolunu kırmıştım kendime hakim olamadan kalbine doğru elimi soktum ve kalbini yerinden söktüm bunu nası yapmıştım kalbini elime aldımda sakinleşmiştim ama çok korkmuştum KENDİMDEN KORKMUŞTUM. elimde kalbini hemen bıraktım bir kaç adım geri çekildim ölmüştü yavaş yavaş yok oluyordu bir ağaca yaslanıp naptımı düşünüyordum Jasmin ise korkulu gözlerle bana bakıyordu ağlamaya başladım. Kendime gelip hemen william'ı aradım onu yanıma çaırdım hemen geldi sanırım oda yakınlardaydı bana ve jasmine bakıyordu ,

''Eliesha sen naptın?''

- William ben bişi yapmak istemedim yemin ederim istemedim

Jasmin baygındı sesimize uyanmış olcakki William'ı görünce bağırarak konuşmaya başladı 

''William o öldürdü o babanı öldürdü eliyle kalbini çıkardı kendi eliyle yaptı ! BU KIZ ASİL KAN bu'' demeye kalmadan William ona sağlam bir tekme attı sonra kalbine kazık soktu o bunu yaptında kendime hakim olamayıp çığlık attım koşarak ordan uzaklaşıyordum ki william yanıma geldi kolumda tutup beni durdurdu.

''Sakin ol sana herşeyi anlatcam bişi yok tamam ağlama'' ağladığımı bile farketmemiştim ona sıkıca sarıldım 

-Korkuyorum , en kötüsü kendimden korkuyorum. O asil kan dedi bana ben olamam demi

''Bak bunu burda konuşamayız gel benimle benim evime gidicez'' O an gözlerim karardı ve yere doğru düştümü hissettim.

William'ın gözünden

Eliesha birden bayıldı son anda tutmasam yere düşücekti kucağıma alıp hızla bir kaç haftadır uğramadığım 2. evime geldim normalde her hafta düzenli olarak gelirdim ancak bu aralar Eliesha'nın asil kan olmasından şüphelendiğim için gelmemiştim onu yatağa yatırıp bir bardak kan içirmeye çalıştım bardağın yarısı yere dökülsede diğer yarısını içmişti.Düşündüğüm gibiymiş şükürler olsun açlıktan bayılmış 1-2 dk sonra gözlerini araladı etrafı gözleriyle yokladı

''William nerdeyim ben''

- Benim evimdesin korkma

''Burdada mı evin var''

- Evet her hafta pazartesileri burda olurum

''Anladım'' Şaşkındı ve doğru düzgün cevap bile veremiyordu ona olanları anlatmak istiyordum tek sorun nası anlatacağımı bilmiyordum.

Bu bölüm biraz kısa sürdü çünkü ilk bölümlerde tamamen olayları anlattım ve bir kaç sırrı ortaya çıkardım bu bölümde ise sırlar yerine aksiyon yaşanmasını istedim bu yüzdende daha fazla uzatmadan kestim.