SOĞUK BÜYÜ

#Umutsuzluk

4. gündü ve hala hiçbir gelişme yoktu.Bu canını sıkmaya başlamıştı.Ona aşık olduğu için kendini suçlu hissediyordu.Ama bir yandan da gidip ona sıkıca sarılmak, hiç bırakmamak istiyordu.Ama çocuk Zeynep'e çok tanıdık geliyordu.Her neyse Zeynep'in yiğeni Ada yemeklerde durmadığı için Zeynep onu yemekhanenin hemen önündeki küçük parka götürüyordu.Ve genellikle oraya götürmek için kıvırcıkların önünden geçmek zorunda kalıyordu.Ve Kıvırcığın büyüğü hiç Zeynep'e bakımıyordu.Zeynep biran önce eve gidip ağlamak istiyordu.Annesi gelince Ada'yı ona verdi ve eve doğru koştu.Tam o sırada kıvırcığın küçüğü Zeynep'e baktı.Zeynep de yaş gözleriyle ona baktı.Belki abisine söyler diye düşündü. Sonra onun umrunda olmazki diye geçirdi sonra tekrar eve koştu.Odaya girdi ve ağlamaya başladı.Sonra kendisinin hiç böyle nefesinin kesile kesile, hıçkıra hıçkıra,bir yandan sinirini iyice çıkarmak için elini sıkarak ağladığı hatırlamadı."Bu çocuk bana ne yapıyor?" Diye düşündü. Deniz vakti gelmişti.Zeynep oraya yerlerini tutmak için önceden gitti.Kıvırcıklar oradaydı. Ve hepsi birden Zeynep'e baktı.Zeynep kıpkırmızı olmuştu.Denizde sadece atlarken Zeynep'e baktı.Ablası çocuğa show cu dedi.Zeynep bunu duyunca anırarak bir kahkağa attı.Akşam olmuştu.Ve kıvırcık hala evine gitmemişti.Zeynep dışarıda onu bekleeken yıldızlara baktı ve bir yıldızın kaydığını gördü.Ve hemen kıvırcıkla birlikte olmayı diledi.Saat 2 yi geçmişti.Gelmiyeceğini bilsede bekledi.Saat 3:30 olmuştu.ve zeynep dayanamayıp uyuyakalmıştı.Ablası durumu fark etti ve Zeynep'i dışarıdan yatağına taşıdı.Zeynep o kadar kafaya takmıştıki saat 5 gibi uykusunda dışarıya çıktı.Ve bu nerde kaldı diye bağırmış. Sonrada gidip yatmış. Tekrar kalkıp hala gelmedimi diye dışarıya bakmış.E tabi uyandığında bunu hatırlamıyodu.Zeynep'e de ablası söyledi öyle yaptığını.
~~~~
4 gün.4 gün geçmişti ve onu düşünmeden edemiyordu. Sabah erkenden kalktı ve yemekhanede kahvaltısını yapıp öğlen denize girmedi. Çok uykusu vardı.Herkes denize gitmişti. O ise evde ağlıyordu.Onu düşünüp ağlıyordu. Öğlen olmuştu.Yemeğini yiyip hemen denize gitti.Sahilde masa tenisi vardı.Geçerken oraya baktı ve gidene kadar onu izledi.En son tam kafasını çeviricekken göz göze geldiler ve Ayça hemen kafasını indirdi. Tek başına yüzecekti.Yüzmek onu rahatlatıyordu.Çantasını şezlonga bırakıp iskeleden atlamak için iskeleye doğru yürüdü.Başından ve sonuna kadar koştu ve bir anda atladı.Bu onu rahatlatmıştı.Akşam ailesi İzmirin içini gezicekti.Ayça gelmedi.Sırf onu görmek için gece 11'e kadar yemekhanede oturdu.Bir yandan müzik dinliyordu bir yandan da onu izliyordu.Bi kaç kere onu gülerken yakalamıştı.Çok tatlıydı.Ve o an farketti abisi sarışındı! Zaten onu sevmiyordu.O an abisinin adının Cenk olduğunu farketti.Ona öyle sesleniyorlardı.Acaba onun yani kardeşinin ismi ne diye düşündü.Onu izlerken biran göz göze geldiler.Ayça hemen kafasını çevirdi.Müzik dinlemeye devam etti.Ve biraz sonra ağlamaya başladı.O hayatında bu kadar çok sevdiği ilk insandı.Onu çok seviyordu. Ağlarken ona baktı ve onun onu seyrettiğini farketti.Gözleri dolmuş bir şekilde bakışıyolardı.Bir anda yerinden kalktı ve hızlıca yürümeye başladı.Son kez arkasına döndü ve onun onu seyrettiğini farketti.Her neyse diye düşünüp eve geldi.Ailesi daha gelmemişti.Biraz korkuyordu.Yan komşuları da uyumamıştı.Canı uyumak istemiyordu.Azcık ağladı ve onu düşünüp uykuya daldı.