We never know how strong we are, until being strong is the only choice we have.
Pero sa kalagayan ko, choice ko nga ba o yun na talaga ang paraan ng tadhana para itigil ko na.
How I wish na sana panaginip na lang lahat.
Yun bang pagkagising ko, libreng-libre lang na mapunasan yung mga luha ko.
Yung magagawa ko pang ngumiti dahil alam kong di totoo yun. Pero hindi pwede eh.
Para akong isang bida sa isang istorya na laging api pero in the end, sila laging nanalo. Ang kaibahan lang sa istorya ko, ako ang bida, pero ako ang laging talo. Para bang extra lang ako sa sariling istorya ko.
I've almost experienced everything --
Rejection,
Dramas in Life,
Pain.
Basta lahat ng mga di ko naman dapat maranasan.
Pero dahil sa maling pagmamahal, naranasan ko lahat yun, even fighting for someone kahit alam kong mali na.
The most painful goodbyes are the ones that never said and never explained.
Ngayon ko lang naintindihan yung ibig sabihin nyan, kasi naranasan ko na. Ewan ko ba? May pinag-aralan naman ako. Nakapagtapos naman ako, may masteral degree pa nga ako eh. Pero bakit nagiging bobo ako pagdating sakanya. Bakit nagawa kong sirain yung maganda kong buhay para sakanya? I am losing myself more and more each day.
Do I deserve all of this? Siguro oo.
Di naman kasi nya sinabing gawin ko lahat ng yun eh.
Im tired.
Sana ganun nalang kadali makalimot. Yung tipong forgive and forget na lang. Para di na ganun kahirap mag-explain na nasasaktan kana. Sana panaginip nalang. :(
VOUS LISEZ
My Beautiful Nightmare
Roman pour Adolescents"No one can break me. Cause I am already broken. Can someone answer me, am I worth all the pain? Am I? Why do I need to suffer? Why do I need to forgive someone who never said sorry? How can I forgive myself? How to unloved someone who never loved m...
