chapter 7: I want to go home: part 1
hay salamat! uwian nadin.. makapag pahinga badin ako para sa araw nato at sa bwesit na lalaking yun! naiinis talaga ako pag naalala ko yung mokong nayun! kumukulo talaga ang dugo ko.! ewan ko ba pero diko sya feel..
nandito na nga pala ako sa gate ng school nag hihintay nang taxi. eh hindi ko pa kasi na paayos yung sasakyan ko.
*10 minutes
ano bayan ang tagal naman
*15 minutes
ayaw ba kumita nang mga taxi drivers at bakit hindi nila ako pinapapasakay. FYI may pam bayad ako noh!
*30 minutes
walang ya!! ang tagal hah!
*45 minutes
ang tagal talaga! parang awa nyo na sayang naman ang beauty ko dito.
*1 hour
naiinis na ako dito hah! hindi ba nila alam na pagod na ako sa kakatayo dito at gusto ko nang umiwi!
*beep beep beep beeeeeeeeeeeep*
aray isa patong sasakyan dito kanina pato hah ang sakit sakit na nito sa tenga!!
"hi miss. Perandos"
may tumawag pa talaga sakin kaya napalingon nalang ako.. may nakita akong lalaki na naka sakay sa isang kotse..ano ba naman to buong araw na ba akong malas ngayong araw nato?!
"bakit Mr. Trinandad?!! anong kailangan mo?!!" na iinis kong sabi sa kanya
"oooppss. cool kalang miss. Perandos, parang kanina kapa dyan ah. gusto mo i hatid n kita?" sabi nya sabay ngiti
ang kapal! anong akala nya makukuha nya ako sa pa hatid hatid nya?! duh!
"no thanks! dont worry about me. makakasakay din ako!" sabi ko sabay bigay nang anger look sa kanya at tinalikuran ko na sya
"okay. sabi mo eh. bahala ka" at pina andar na nya yung kotse nya
hay nako! buti naman at umalis na ang mokong! at never talaga ako sasakay sa kanya noh..mas pipiliin ko pang mag hintay nang taxi hanggang mag umaga kesa makasama ko yung lalaking yun.
*after 20 minutes*
Lord naman. okay?! nag isang oras na akong nag hihitay dito nang taxi .. wala parin?! nakakainis!
*beep beeep beeeeeeeep*
walang ya talaga oh!! ang ingay!!
"oh miss. Perandos kanina kapa dyan ah. sakay na kasi"
"eh ikaw anong ginagawa mo?! eh kanina kapa din ah"
hahahaha. akala mo hah. hinihintay mo ko noh kasi type mo ako. pero sorry ka hindi kita type
"oops. kung ano man ang iniisip mo nag kakamali ka. bumalik lang ako sa department cuz I left my laptop. actually kanina pa nga ako naka uwi sa bahay eh kaya nga hindi na ako naka school uniform. see?"
sus! palusot naman tong mokong nato! ayaw pa talaga aminin !
eh alam ko naman na gusto nya lang akong pasakayin dyan sa kotse nya eh! ginamit pa talaaga ang walang ka muwang muwang na laptop
"wow! ang tanga naman nang laptop noh? nag pa iwan sa may ari!"
"so? ayaw mo ba talaga sumabay sakin sa pag uwi?"
kitams nyo readers? hahahahaha
"ayaw nga eh ang kulit!"
sabi ko sabay talikod sa kanya
"okay. but I'm sure you'll regret it"
regret it his face!! duh!
"umalis kana nga! asungot ka talaga eh noh?"
hindi na sya sumagot sa sinabi ko at pinaandar na naman nya yung kotse nya at umalis na
buti naman!
kaya napag isip isip ko na tawagan nalang ang mga bestfriend ko para magpa sundo.
nag start na akong mag scroll at hanapin ang number ni Vera pero bigla ko naman na alala na nasa Brazil pala sila ngayon ni Brant. hay nako ang mag asawa na yun talaga.
kaya si Sophia nalang na lang ang naisipan kong tawagan
( hello? Chloe bat ka napatawag? ) sabi nya nung sinagot na nya yung tawag ko
"pia sunduin mo naman ako dito oh. nasa school pa kasi ako. tapos walang taxi ang gusto mag pasakay sakin. higit isang oras na ako dito sa labas"
( nako Chloe, sorry pero hindi ako makaka punta. nandito kasi kami ni Drew sa tagaytay ngayun eh.)
"tagaytay? teka bat hindi mo naman ako sinabihan?"
( eh hindi ko nga alam na pupunta kami nang tagaytay eh. sinundo nya lang ako kanina sa bahay tapos ito na )
"ah ganun. kelan balik nyo?"
( ewan. sa pag kakaalam ko. 1 week kami dito )
"hay nako. buti kapa. Pia dont forget my pasalobong hah?"
( oo naman. ikaw pa. hahahaha )
" sige na bye na. baka masira ko pa ang moment nyo dyan ni Drew eh hahaha. ingat kayo dyan hah. enjoy!"
( loko ka talaga. anong moment pinag sasabi mo dyan. sige na bye na. mag ingat na rin ha )
at ayun sya pa talaga ang unang nag off nang tawag. hahay!!
buti pa sila Vera at Sophia kasama nila ang mga taong mahal nila ngayon. eh ako kelan ko kaya
makikita yung taong para sakin?
ano ba naman tong iniisip ko.. hahahahaha. hindi ko na siguro mahahanap yun noh. wala naman
kasi akong seneseryoso.
at sa totoo lang takot talaga akong masaktan. kaya nga ako nalang ang nananakit sa mga lalaking
yan.
noon kasi palagi ko nang nakikita sina Vera at Sophia na umiiyak minsan nga nasasabi ko nalang
sa kanila na ayaw kong umiyak sa mga lalaki kaya never din akong mahuhulog sa mga lalaking
yan.
alam ko balang araw may karma din na dadating. pero paki ko. hindi ako ma aabutan nang karma
kung hindi rin ako magmamahal diba?
kahit pa na sabihin nang mga bestfriend ko na normal lang masaktan kasi part yan nang love.
ayaw ko parin. dahil para sakin I love for Pleasure!
vote and comment din po kayo :) gusto ko rin kasi malaman ang mga hinaing ninyo. 'HINAING' wow lalim ko hehehe.. basta gusto ko lang po malaman. and kung gusto nyo po magpa dedicate just message me nalang. okay? and follow nyo rin po sana ako. :) thanks po <3
![](https://img.wattpad.com/cover/5091869-288-k877380.jpg)
BINABASA MO ANG
Love for Pleasure { ongoing }
Novela JuvenilFor her 'LOVE' is just a word, until somebody comes along and gives it meaning. and at the end she realize that 'LOVE' is everything