Bu çocuk cidden çok yakışıklıydı.Kahverengi gözleri vardı.Çok,çok etkileyiciydi.Gözlerimi ondan alamıyordum.
"Bu kadarını tahmin edemedim."Çocuk bana baktı."Ne?"
Ah,bunu nasıl söylemiştim?Cidden çok safım.Ne diyecektim yani,çok mu yakışıklısın?Aptalım.
"Yok bir şey.Ayrıca ben ağır değilim.Evin nerede artık?"
"Çok sinirlisin.Biraz sakin olsan?"
"Hiç sanmıyorum."
Evet özüme dönmüştüm,sonunda.Erkeklere karşı hep böyleydim ben.Değişeceğimi de sanmıyordum.
"İşte geldik."Kapıyı açtı ve içeriye girdik.Beni kanepenin üzerine bıraktı ve banyoya yöneldi.Evi güzel sayılırdı ama boğucu bir havası vardı.Kanepeler deriydi ve duvarları kaplayan bir kitaplık vardı.Ortada da ahşap bir masa.Televizyonu yoktu sanırım.Banyodan çıktı.Uzandığım kanepeye yaklaştı ve kanepenin ucuna oturdu.Ayağımı kucağına koydu ve imalı bakışlarıma cevap verdi.
"Sadece masaj,bence ayağı burkulan birinin ihtiyaç duyduğu bir şeydir.Çek şu psikopat bakışlarını üzerimden.Çekici olduğumu ben de biliyorum."
Beni sinir ediyordu."Kapa çeneni,seni ahmak."diye çıkıştım.Ardından da ekledim."Evime götür beni."
"Olmaz,çok yorgunum.Şimdi uyu.Yarın nereye istersen götürürüm seni,güzelim."
Tükürükler saçıyordum."Kime güzelim diyorsun ya sen?Cidden ahmaksın.Ben senin güzelin falan değilim,anladın mı?O küçük ucube beynin idrak edebildi mi?"Omzunun üzerinden baktı ve"Güzel olduğundan söylemedim.Adını bilmiyorum"
Evet,yerin dibine girmiştim ama olsun."Adım Okyanus."dediğimde bu sefer tam olarak bana döndü ve"Gölge." dedi.Ardından da merdivenlerden yukarıya çıktı. Uyumalıydım.Tüm bu olanları sindirmeye çalışıyordum.İkinci bir travmaydı hayatımda.Kalbim şıkışmıştı yine.Anılarım gözümün önüne geldi ve gözyaşlarımı tutamadım.Ağlamak cidden iyi geliyordu.Sonunda gözyaşlarım hıçkırıklara dönüştü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TEK ERKEK ✌
Teen FictionErkeklerden nefret eden bir kızın hayatını kurtaranı bir erkek olunca işler değişecekmi? Hele de o erkekle aynı evde yaşamak zorunda kalacaksa?