Not A Normal Twin

-H4-

Als we bij haar huis zijn, kijkt ze speels naar me. Ze opent de deur en stapt naar binnen. Ik volg haar snel en pak had bij haar middel. Ik draai haar om en kus haar op haar mond. Ik lik haar onder lip en ze opent haar mond. Ik leg mijn handen op haar heupen en trek haar nog dichter naar me toe. Ze slaat haar benen om mijn lichaam. Ik moet lachen tegen haar lippen aan. Ik verlaat haar lippen en begin haar te kussen in haar nek. Ayla moet gigellen. Tot ze me van haar afdieuwt. Ze valt huilend op de grond. Ik buk en druk haar in me armen. Ze huilt alleen nog maar meer. "Ayla, wat is er? Kan ik zo slecht zoenen?" Vraag ik haar. "M-m-e v-v-vader i-is d-dood" stotterd ze. Ik voel een brok ik me keel. Die man van gister, hij was aardig tegen me, ookal ben ik een vampier. Ayla begint nog harder te huilen. "I-ik.." Stotter ik. Dan stopt ze met huilen. Ze staat op en loopt uit de deur. Ik sprint er achter aan. Net voor ze verdwijnt, pak ik haar vast. Samen verdwijnt mee in het niets. Niet veel later staan we op weerwolf grond. Gelijk staan er een stuk of 20 bewakers om ons heen. Ayla loopt richting het packhouse, en gooit iedereen aan de kant die haar weg verpert. Ik volg haar op de hielen. Ze opent de deur, nou opent, ze rukt aan de deur en dan ligt ie 15 kilometer verder. Ik volg haar en af en toe probeer ik haar te stoppen. Als, gok ik, bij het alpha kamer zijn, is Ayla niet meer te stoppen. Ze rukt de deur open en stapt naar binnen. Ze trekt zich er niks van aan dat de Alpha en de Luna nu aan het marken zijn. "Wat doen jullie hier!" Schreeuwt de Alpha woest. "Jij. Hebt. Het. Gedaan!!" Schreeuwt Ayla. Ze sprint op de alpha af, en dieuwt hem op de grond. Ze springt boven op hem en stomt hem hard in zijn gezicht. Ze stopt me teleporteert weg. Voor ik weg kan gaan, is ze weer terug. Met het kind van de luna. "Zeg maar dag tegen mama en papa" zegt Ayla. Voor ze me hand pakt en teleporteerd. "Ayla, wat in godsnaam heb je gedaan??!" Schreeuw ik naar haar. Ik zie dat haar ogen helemaal zwart zijn, langszaam worden ze weer rood. Ze kijkt me aan en dan naar de baby. "WAT DOE IK MET DE BABY VAN DE LUNA VAN DE BLOODMOON PACK??!" Schreeuwt ze. Ik zucht diep en leg haar uit wat ze gedaan heeft. Ze kijkt vol afschuw naar de baby. "Wat moeten we doen?!" Vraagt ze wanhopig. Ik ga met me handen door haar. "Ik heb geen iedee.." Zeg ik tegen haar. Ze kijkt wanhopig naar het kind. "Ik kan hem nog terug brengen en de tijd terug draaien" zegt ze hoopvol. Ik knik. "Wens me sterke" zegt ze voor ze verdwijnt..

Ayla pov.

Ik verdwijn met het kind in me armen. Ik kom weer aan in de kamer waar ik net was. Ik kijk rond en zie alleen de luna huilend zitten. "Luna.." Zeg ik stotterend. Ze kijkt op en sprint naar me toe. Ze pakt de baby uit haar handen en loopt weer weg. "Luna.." Begin ik, "..ik.. het spijt me, u mate heeft mijn vader gedood, mijn innerlijke agresie nam het over, ik had u kind nooit iets aangedaan, mijn Amare heeft me tegen gehouden, he-het spijt me vreselijk." Ze kijkt me met medelijden aan. Ze zet de baby neer en loopt naar me toe. Ze trekt me in een kunffel. Ik barst in huilen uit. Ze slaat me zacht op mijn rug. De deur vliegt open en ik lag niet langer in de armen van de luna, maar in een hoekje. "Jij!, bloedzuiger, hoe durf je mijn kind te stellen?!!" Schreeuwde hij naar me voor hij me een trap gaf in me buik. "Jason, kalmeer, jij bent degene die het verkeerden heeft gedaan, jij hebt haar vader vermoord!!" Schreeuwt de luna. De alpha geeft nog een trap in me buik voor hij naar de luna loopt. "Liefje, waar heb je het over? Ze liegt!" Zegt hij. Ik sta op, wat nog moeilijk blijkt te zijn. "Alpha.. Het.. Spijt me" zeg ik hapend naar adem. Ik val weer op de grond, want ik krijg echt geen adem meer. "H-help m-me" zeg ik voor ik niks meer zie..