Not A Normal Twin

-H2-

Ik wordt rustig wakker, maar ik knijp me ogen gelijk weer dicht. Vel licht schrijnt in me ogen. Als mijn ogen weer gewend zijn, zie ik familie, Apple, Aaliyah en de jongen. Ik ga rechtopzitten. Apple vliegt gelijk naar me toe. Ik moet lachen om haar blik. "Ayla.." Zegt Akira. Ik open me armen, en ze vliegt me om de hals. Ze begint ligt te huilen. "Je geneesten niet, zoals je moet doen" fluisterd ze. Ik voel dat me vader en moeder verstrakken. "Ayla, het spijt me.." Zegt de jongen. Ik kijk hem aan. Ik knik alleen maar. Ik knuffel Apple nog een keer. De deur vliegt open en een zuster komt de kamer binnen. "Ayla Carter?" Vraagt ze me. Ik knik. "Oke, ik ga wat testjes met je doen, en dan mag je nar huis. Wat is dat?" Wijzend op Apple. "Mijn huisdier" antwoord ik trots. Ze knikt angstig. Niet veel later sta ik al buiten. De jongen heet Lynx. Hij heeft me zijm nummer gegeven voor het geval dat. Eenmaal thuis, kruip ik gelijk in me kist. Ik hoor een klop op mijn deur. Ik maak me kist open en loop er naar toe. Een boze Apple vliegt naar binnen. "Sorry, Apple, ik was je vergeten" zeg ik. Apple negeert me en gaat ik haar 'kooi' slapen. Het is meer een hekje met een vogelhanger, je weet wel waar vogels altijd op zittend. Inplaats van er op te zitten, hangt Apple er aan. Ik kruip weer in me kist, als ik merk dat hij wel erg klein is. Ik sta op en loop naar me ouders kamer. Ik klop en loop naar binnen. "Ayla, wat is er?" Zegt me moeder. "Mijn kist wordt te klein" zeg ik. "Henk, ga jij morgen even naar een kist kijken" zegt me moeder. "Trek iets zwart's aan" zeg ik voor ik de deur uitloop.

~~~

Ik word de volgende ochtend wakker, door geklop op mijn kist. "Ik lig te slapen, zie je dat niet" brom ik. "Ayla, er uit komen, we gaan onze nieuwe buren verwelkomen" hoor ik een iets te vrolijke Akira roepen. Ik doe me kist open en kijk haar geïrriteerd aan. "Leuk" zeg ik sarcastisch. "We gaan over 10 minuutjes, dus schiet op" zegt ze voor ze de deur uit sprint om een kussen van mij te ontwijken. Ik kijk op de klok. Half 9. "Het is zaterdag, gek" roep ik. Ik heb zeg naar een ochtend humeur. Als ik klaar ben, loop ik naar beneden. Ik draag een zwart jurkje, hij zit strak op me bovenlijf, maar bij me heupen is ie wijder. Ik heb me keting en lenzen op. Ik krijg een beker met bloed erin van me moeder. Ik knik. Als ik me beker op heb, loop ik ingearmt naar de buren. Me ouders niet mee, dus het is ik en Akira. Ik moet aankloppen. Niet veel later gaat de deur open. Een jongen staat voor de deur. 1,2 jaartjes ouder dan mij. Amare!!! Zegt iets in me. Hij kijkt me aan. "Van mij, van mij, van mij" herhaalt hij. Akira kijkt me raar aan, maar voor ik het weet lig ik op de grond. Met een Aaliyah boven op me. "Ga. Van. Me. Af." Zeg ik met moeite. Mijn Amare haalt Aaliyah van me af en tilt me op. Ik kijk recht in zijn ogen, en zie dat ze vel rood zijn. Ik pak hem vast en teleporteer..