Sitting Beside You [On-Going]

Chapter 5: Crush lang, no more no less

Lean's POV

Lumipas ang ilang oras ng pag-aaral umuwi na kami ni Marco. Natulog nalamang siya sa amin, wala naman kasing klase bukas.

Marc- ako.

O. Ano?- sabi niya pero nakatingin lang sa nilalagay niyang sleeping bag.

Uhm. Nakita mo kanina yung away nina Jandrea at nung dalawang babae?- ako.

Oo. Bakit?- siya.

Uhm. Astig niya no?- ako

Huh? Sino?- siya.

Si Ja-- wala. Ha-ha.- ako. Daldal ko talaga. Mabuti hindi natuloy

Uuuy. Tinamaan siya ni Jandr-jdixnskiskags.- tinakpan ko bibig ni Marco. Madinig palang nina mama. Nah! Hahanapin nila ang babaeng yun.

Uy. Tumahimik ka- ako.

Aw. Ok. So, totoo? Ayie. Haha.- siya

Uhm. Di no. Pangit nga non. Pala-away. Palaban. Mataray. Masungit. Mapanglait.- depensa ko.

Hahahahahaha.- tawa ng tawa si Marco.

Oh? Bakit?- ako

Wahaha. Defensive ka. So totoo. Haha- siya.

Natahimik ako dun. Tama naman siya. Tinamaan na ako ni Jandrea. Pero crush pa. Parang inspirasyon lang. No more no less.

Uy. Natahimik. Guilty. Haha.- siya

Ah. O. Ay hindi. Hindi noh. Uhm. Oo. Hindi. HIND--.- ako

Wag kanang magdeny. Halata eh. Crush mo siya. Best friend mo ako. wag kang maglihim.- naging seryoso ang pagkakasalita niya nun (-_-)

Oo na. Oo. Gus-- I mean crush ko siya ok. Ok na?- totoo naman eh. Crush lang. Di pa naman gusto.

Hahahahahaha.- tumawa naman ang ugok

Hoy. Ano ba? Bakit kaba tawa ng tawa?- ako

Haha. Hindi ko kasi alam na aamin ka kapag sumeseryoso ang kaharap mo. Yun lang pala ang tecnique. Haha.- siya. (-.-)

Tumahimik ka nanga diyan. Kumain na tayo.- ako

Kumain na nga kami. Lumipas ang ilang minuto, natapos na kami.

Bumalik na kami sa kwarto ko. Manonood kasi kami ng movie.

Uhm. Lean. Magkwento ka nga bakit mo nagustuhan si Jandrea.- eto na naman ang pagkachismoso ni Marco. Hahay. Wala akong palag dito. Kaya walang choice.

Huh? Nagustuhan? Sinabi ko na ngang crush pa.- ako.

Ah. Yun parin yun. Dont change the topic.- siya

Ok ok. Eto na.- panimula ko. Ganito kasi yun. Alam mo naman na ang tipo kong babae ay yung simple lang, hindi OA; yung palaban, hindi maiyakin; yung hindi boyish, pero hindi obsessed sa crush na boy, parang tama lang; tsaka gusto ko talaga sa lahat ay yung nagiging kakumpitensiya ko, hindi natatakot makikipaglaban, mentally o phisically man. Tsaka lahat ng yun nasa kanya- paliwanag ko.

Aw. Ang sweet.- siya. Haha. Sweet daw? Haha

Huh? Sweet? Tumahimik ka. Manood na kaya tayo.- ako.

Nagsimula na kaming manood. Ang ganda ng storya. Namatay ang boy dahil mahal niya ang babae tsaka di niya gustong saktan kaso may car accident, nasa ER ang girl, sabi ng doctor kailangan ng blood ng girl. Kaya nagdonate si boy. Nabuhay si girl, kaso sa kasamaang palad namatay si boy.

*sniff*- hah! Ambading ni Marco. Umiyak. Pero I cant blame him, nakaka-iyak naman talaga, one time nga may isang luha na nakatakas sa mata ko, kaya pahid agad. Haha.

Huy. Lul. Pare umiiyak ka pala sa mga movie na yan?- ako. Haha. Nang-iinis lang.

Haha. After nung bangayan namin. Natulog na kami.

-------------------------
Kakai's POV

*kring*

Urgh. Nakakainis ang taong to. Nagtext, 3 AM panaman. Tsaka lang silbi, GM lang. Urgh.- ako

Binasa ko yung GM

Hi po! Nandito ako ngayon sa bahay ng bestfriend ko. Ginising ko lang kayo. Haha. Bye. Tulog ulit ako.

#ako to
#gwapo ko

GM

Pagkatapos ko ng pag-iisip kung sino to. Nalaman ko narin, si MAYABANG toh. Isinace ko nalang number niya, wala naman akong choice eh. Nandun naman sa kanya number ko eh. Pero nakakataka lang, bakit nandun sa kanya number ko? Paano niya nakuha?

Urgh. Kahit kailan, panira umaga talaga tong si mayabang. Makatulog nanga.

*kring*

Tinakpan ko na tenga ko. Alam kong isang GM parin yan. At alam kong galing kang mayabang parin yan.

*kring kring kring kring kriiiiing*

Yung ringtone na yun. May tumatawag. Tumayo kaagad ako tsaka tiningnan. MAYABANG calling. Ohw. Useless lang pala ang tumawag sa akin. Nireject ko na. Baka namali lang.

Humiga na ako sa kama. Pero....

*kring kring kring kring kriiiiiing*

Urgh. Tawag na naman. Sinagot ko nalang, kesa sa pabalik balik ako dito sa chincharge kong cellphone.

Hello?- ako

(Oh! Sinagot mo. Tama nga ako. May gusto ka sakin noh?) Marco

Huh? Baliw kaba? Ako? Magkakagusto sayo? Ang cheap ko lang ata noh kung ganon?- ako

(Wow ha. Ikaw na ang maygusto sa gwapong nilalang, ikaw pa ang cheap?) Siya

Ampt. Tumahimik kana. Tnx sayo. Gising na ising na AKO.- sinigawan ko. Mabingi sana yun. Wahaha.

Inend call ko na.

Marami nang text at tawag sa kanya. Humihingi ng tawad. Bibigyan niya raw ako ng chocolates sa Monday tsaka ililibre niya raw ako para makabawi. Haha. Nakonsyensa agad.

Ilang mga minuto napaisip ako, ang sweet pala niya. Gagawin niya yun upang mapatawad lang siya. Haha. Answeet.

Wait? Kinikilig ba ako? Oops? Ano to? May naalala ako.

--- flashback ---
2 days before first day of school

*boogsh*

Oops. May nakabangga ako. Gwapo pa naman.

Sorry- sabi ko

Ow. Ok lang. Ako nga dapat magsorry eh. Kaya, sorry. Sige bye. Hanggang sa muli.- ang lalake kong nakabangga

--- end of flashback ---

Aw. Siya pala yung nakabangga kong gwapo noon. Siya yung gwapong sweet sa babae. Aaah! Gwapo niya dun. DUN lang. Haha. Joke. Aaminin ko. Gwapo talaga niya. Gust-- Crush ko ata siya.

Wait what? '0' crush ko siya? Aw. Pero Ok nalamang. Crush lang naman diba. No more, No less....

MagbihIs nanga lang at magjojogging nalang.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Oh! Mabilis ang UD ko ah. Vote po kayo. Tsaka sorry kung short ang chapter nato comapared sa other chapters ko.

By the way, reccomend niyo tong story ko ah. Please.

Musta pala tong chapter nato? Comment lang